Ziet het efkes niet meer zitten

Ja u ziet dat goed een boete van 250 € van de mestbank.  Een mens zou voor minder zeggen dat dat dikke shit is.  En 't is niet dat we teveel op de wc hebben gezeten hé of dat we hier een beerkar over ons veld hebben latenrijden.  Nee gewoon omdat er een aantal papieren niet in orde zijn. Begrijpt me niet verkeerd, ik ben daar helemaal voor voor dat papierwerk.  Maar dat ze dat dan allemaal toch wat eenvoudiger maken. 

Om een lang verhaal kort te maken; alle papieren die ik toekreeg heb ik braafkes ingevuld, maar hebben ze daar in Brussel nooit ontvangen!  En een tijd geleden zag ik zelf dat er iets niet in orde was maar zelfs toen ik contact opnam met de bevoegde instanties hebben ze me niet gezegd wat ik dan wel in orde moest maken.  En nu zit ik dus in de dikke shit want 250€ geef ik toch liever aan iets anders uit.  En dat allemaal voor wat subsidiekes voor mijn schapen en fruitbomen dat kon u hier al lezen.

Ondertussen is al het papierwerk helemaal in orde en heb ik dan maar een vriendelijk doch kordate aangetekende brief gestuurd en wil ik er zelfs voor op mijn blote kniekes gaan zitten en please zeggen als dat kan helpen.
Ook mijn Madame was not amused.  En zelfs een schoon boeketje kon deze keer niet helpen.

Ik kon altijd proberen hé!
En dan is er nog slecht nieuws, nu dat ik toch bezig ben.  Na het dramatische hondenverhaal zitten we nu met een nieuw probleem. Sinds een dikke week ben ik een kip kwijt, eerst dacht ik nog niet meteen het ergste.  Maar dat is natuurlijk een beetje onnozel, zo'n beestje gaat echt niet op z'n eentje de bloemekes buiten zetten.

Maar gisterenavond zo rond 18u ontdekte ik de afgebeten kop van een kip, sorry dat ik het hier zo plastisch omschrijf, en de rest van de kippen die helemaal overstuur waren.  De hond van de buren kan het niet meer zijn want die hebben ze ondertussen weggedaan.  Maar wat dan wel is me een groot ?
Zo en nu heb ik wel iets strafs verdiend, schol!

Daar drinken we op

Alle gelegenheden zijn natuurlijk goed om er ene te drinken. Maar dit cocktailtje is echt wel verdoeriekes lekker, en een ideale oplossing voor wie genen blijf weet met zijn aardbeien.

 
Strawberry Daiquiri;
voor een groot glas:
•vier of vijf rijpe aardbeien
•dertig millimeter limoensap
•dertig millimeter lichte rum
•een soeplepel fijne kristalsuiker of rietsuiker of suikersiroop
Meng alles in de blender, voeg een flinke schep gemalen ijs toe en mix opnieuw. Doe een laagje ijs in je glas, giet er je roze drankje overheen, hang een aardbei over de rand, stop er een rietje in! Heerlijk! Den Bartel maakte dat al eens.  Maar dat was ergens begin mei en toen was er hier nog geen enkel jerbèzeke gereed!

En voor wie nog een lekker snoeperke wil, is dit natuurlijk ook een oplossing.

En waarop moeten we dan drinken vragen jullie je misschien af. Awel. Ten eerste zijn eindelijk de schapen geschoren. Een werkje dat door ons feestje wat vertraging opliep. En zoals ge ziet was 't hogen tijd; nog efkes en de wol viel er vanzelf af. Ondertussen begrijp ik ook helemaal de voordelen van een stal. Ik heb enkel een schuilhutje, een schoontje welliswaar, maar om de schapen daar in te krijgen en vast te zetten is geen sinecure. En die beesten hebben dat natuurlijk direct in 't snotje dat er iet gaat gebeuren.

Maar echt gelukkiger worden ze er precies niet van, misschien moeten ze gewoon nog efkes bekomen.

Dochterlief zingt daar dus wel een kei schoon lieke over;

Schaapje, schaapje, heb je witte wol?
Ja baas, ja baas, drie zakken vol!
Eén voor de meester en één voor z’n vrouw.
Eén voor het kindje dat bibbert van de kou.
Schaapje, schaapje, heb je witte wol?
Ja baas, ja baas, drie zakken vol.

Soit de zomer kan beginnen. Hallo daarboven de zomer kan beginnen!!! Gelukkig heb ik nog wat bloemekes die kweenie hoe hard hun best doen om een zomers sfeertje te creëren!

En dan zijn er ook nog de jonge vogelkes. Oké deze foto is eerder een lijkkistje, gelukkig zitten er nog 4 levende exemplaren in. Maar op sommige momenten is een crèche echt niks bij al wat er hier rondfladdert of pogingen doet. Merels, die zag je ook al op facebook, de heggemussen waarover ik hier schreef zijn ondertussen al uitgevlogen. Maar vorige week ontdekte ik nog een nieuw nestje heggemussen in de klimop tegen de garage. De huismussen zitten lekker in hun hotel en ook het winterkoninkje vliegt af en aan.

 
Ik zou dus zeggen doe ze nog eens vol, schol!

Ik ben boer!

'T is gebeurd, sinds enkele weken ben ik officieel boer! Maar u had dat natuurlijk al lang zien aankomen, met berichtjes die gaan over nen echten tracteur of over kak in allerlei vormen en maten. Of een eigen eier-verkoop-punt of nen berg bio groentekes! Dat heeft alles te maken met de subsidies die ik heb aangevraagd voor mijn houtlandschaapkes en hoogstamboomgaard. 25 euro per schaap per jaar en voor de fruitbomen de eerste 5 jaar ook nog eens 4€, nadien daalt dat bedrag naar 2€ per boom. Een kleine bereking leert me dus dat ik dit jaar 209€ ga opstrijken, op 5 jaar geeft dat dan 1045€, op 10 jaar 1890€ en op pakweg 20 jaar zitten we dan al aan 2505€. En daar krijgen we dan nog eens gratis nen berg lekker fruit bovenop!

Schoon bloesems!

En natuurlijk kweeniehoeveel liefde van onze schaapekes!

Maar we hebben er nu wel een dilemma bij gekregen. Want nu we officieel boer zijn geworden vind ik dat we ons daar ook naar moeten gaan gedragen. Ik probeer mijn Madame nu al weken te overtuigen dat ze diejen rode zakdoek met witte bollen op haren kop zet. Zelf heb ik me een keel aangeschaft en een pet en een paar goei klompen. En de kinderen, die dragen vanaf nu permanent nen overall als ze buiten komen. Dat lijkt me niet meer dan logisch allemaal. Maar dat nen boer er zoveel papierwerk op na moet houden, nee dat vind ik dus nie normaal hé. Er gaat geen week voorbij of ik krijg post of mail; dat ik moet doorgeven hoeveel mest ik produceer bijvoorbeeld. Ja begint er maar eens aan hé. Bij koeien is dat misschien gemakkelijk, die leggen van die schoon vlaaien. Maar schapen, dat zijn maar keuteltjes hé, begint daar maar eens aan te tellen! Ze hebben daar gemakkelijk praten vanachter hunnen bureau, dat ze zelf komen tellen hé als ze dat zo graag willen weten, neh!

Schaapkes tellen

Neeje, neeje, nee ge moet niet denken dat ik last heb van slapeloosheid ofzo. 'T is gewoon den 15den december en dus voor iedereen die schapen, geiten of hertachtigen heeft tijd om te beginnen tellen. We hadden daarvoor al weken getraind, allemaal schoon in een rijtje gaan staan, nie simpel hoor. Ge kunt waarschijnlijk goed begrijpen dat ik daar toch heel wat tijd mee bezig ben geweest. En vandaag was dan de grote dag dat het voor 't echt was. Geen spielerij meer, nee nee het moest juist zijn want die mannen of vrouwen van de bevoegde instanties die lachen daar niet mee hé.
En dus trok ik deze voormiddag vol goede moed naar de schapenwei en begin daar te roepen van kom, kom, kom! En wat gebeurt er niks, nada, noppes. Geen één komt er af! Al snel had ik door waar het schoentje wrong, ze waren zich te goed aan het doen aan een lekker bietje. Ja toen kon ik het wel vergeten natuurlijk. Al dat gewriemel door mekaar, geen beginnen aan. Voor 't zelfde geld telde dan verkeerd en wie weet wat voor problemen daar van voortkomen. Nee, morgen proberen we het gewoon nog een keer.


ps wil je meer lezen over onze houtlandschaapjes, klik dan hiernaast bij labels op schapen en je kan je nog even amuseren!

Bezint eer ge begint

Er zijn zo van die mensen die voor alles een plan van aanpakken hebben, ze hebben gouden handjes en in ne wip en ne flip hebben ze iets geweldigs gecreëerd! Het zijn mensen die van aanpakken weten. Moest ge uzelve tot deze categorie rekenen geeft u hieronder dan op bij de reacties en ik zet stante pede nen directe respect-link naar u, nadat uiteraard het geheel gekeurd en vooral goedgekeurd is! Misschien is het derhalve ook raadzaam om gewoon niet verder te lezen, stopt gewoon anders gade waarschijnlijk toch maar denken van wa ne prutser is dat hier en dat roept alleen maar ergernis op! Ik kan daar zelfs nog een beetje inkomen ook, en ergernis dat hebben we al genoeg op de baan, met het weer, misschien wel in uw job of weet ik veel waar en met wie! En nee ge moet me dat hier allemaal niet komen vertellen hé! Lap ik voel het hé, ik ga het aan mijn been hebben hé. Soit, moeste u dus niet tot die categorie rekenen, dan raad ik vooral aan om verder te lezen. Want volgens mij is dat zeker bewezen, dat doet goed doet, zien dat anderen ook wat zitten te prutsen, zo kunde tenminste tegen uw eigen zeggen of tegen uw lief dat ge zelfs nog beter zijt dan diejen van natuurlijk-rijk!
Maar ge moet nu niet beginnen denken dat ik niet van aanpakken weet hé, nee, daar niet van, anders zou ons erf al lang een overwoekerd en verloederd stukje zijn. En plannen maken dat kan ik ook wel al is het dan natuurlijk de vraag of het een goed plan is. U herinnert zich misschien nog ons schapen-schuilhok. Dat stond dus helemaal achteraan in de wei, vanuit de keuken kont ge daar boenk op zien, daar was dus over nagedacht hé. Maar sinds ik de wei in 2 deelde was er dus een stuk met schuilhok en een stuk zonder. Nu lostte ik dat wel tijdelijk op, waarover later meer, maar zo van die tijdelijke oplossingen hebben nogal eens de neiging om te veranderen in permanente oplossingen. Dat was dus buiten mijn Madame gerekend want die vond die tijdelijke oplossing maar niks en verzocht me dus met enige spoed om daar dringend een eind aan te maken. Derhalve waren er volgens mij 2 oplossingen mogelijk; oftewel een nieuw schuilhok bouwen in de wei met tijdelijke oplossing (straks gaat dat allemaal duidelijk worden, het ligt niet aan u) oftewel het reeds bestaande schuilhok verplaatsen naar het midden zodanig dat het voor de 2 weien kan dienen. Ik weet niet voor welke oplossing jullie zouden kiezen, maar ik koos dus voor het laatste. En zo gebeurde het dus dat ik het stalletje afbrak en geheel volgens plan terug opbouwde! En de schapen die kwamen eens kijken en zagen dat het goed was!


En zodoende kon die tijdelijke oplossing ook opgeborgen worden. Ik had er eigenlijk beter geen moeite voor gedaan want ik geloof niet dat de schapen er ooit ne keer in zijn gaan staan! 'T was er nochtans een van het type Vlaamsche kotteriestijl! Dat is toch niet te begrijpen hé!

Elentrique c' est fantastique

De maat is vol! Het moet nu maar eens gedaan zijn! Ja ik heb het tegen jullie daar en kijkt niet zo schaapachtig, want dat kunnen jullie wel hé!

Maar schonekes binnen de omheining blijven ooh nee hé, het gras is weer groener achter den draad zeker. Oké ik geef het toe, het is voor een deel mijn fout, een stuk draad alleen proberen te zetten is niet echt een goed idee. En dat moest dan natuurlijk weer tijdens ons verlof gebeuren, anders had ik ze wel in 't snotje gehad. En zodoende ontdekte ik bij aankomst een stuk afgegeten haag en bloemenweide. Oké die bloemenweide stelde wegens in het voorjaar gezaaid nog niet veel voor. Veel kamille dat wel en zelfs een tomatenplantje, vraagt me niet hoe die daar terechtkomt.

Daarbij komt dan ook nog dat op één stuk langs de weide de haag veel te dicht staat. Er moest dus aktie ondernomen worden. Vrouwlief stelde voor om de draad gewoon te verzetten, op zich een sterk plan maar aangezien ik zo vermoed dat binnen ettelijke jaren (ik doe een poging om vooruit te denken) het probleem zich gewoon verschuift naar de heg (die rond heel de wei staat). Opteerde ik voor een ander plan met elentrique. En of dat dat werkt; ik zag ze al enkele keren in de lucht springen.
Dat ze maar eens een voorbeeld nemen aan de kuikens; die scharrelen tenminste waar ze moeten scharrelen en gaan zelfs voorbeeldig en op tijd slapen! Misschien moet ik aan dat laatste ook maar eens een voorbeeld nemen.

Totale make over

Het begon enkele weken geleden. Met dat zonnig weertje vond ons Henriëta het hoog tijd om eens van coupe te veranderen. Ze had dat weer ergens opgevangen zeker, dat kort de nieuwe mode is en dus stond ze daar te bleiten. Ze kreeg al snel bijval van ons Holleke die hare lange coupe ook maar niks vond en schuurde nog eens stevig tegen een paaltje om duidelijk te maken dat diejen dikke frak in combinatie met zomerzon echt wel niet het van het is. Oké dat kon ik nog begrijpen, maar enkele dagen later begon ons Hanneke ook van haar oren te maken dat het zo toch niet langer kon. Ze ging in staking, euh met wat dan prevelde ik nog, geen gras meer eten, niet meer herkauwen of wat. Ja daar stond ze dan met haar mond vol tanden en dus deed ze maar gewoon verder met waar ze goed in is. Enkele dagen gingen voorbij en met af en toe een stukje brood kreeg ik de gemoederen toch weer bedaard. Maar toen kreeg ons Hartediefje het ook en nu moet ge weten dat ons Hartediefje met de papfles is grootgebracht en dus heel goed weet hoe ze ons moet bespelen. Vanaf dat ze ons dus zag begon ze te bleiten. Negeren zeiden we eerst nog tegen elkaar, maar na een week werden we dat toch zo een beetje beu.


En wat doet ne mens dan, ze hun goesting geven hé. Et voila zo geschiedde.
En 't strafste van al is, nu staan ze nog te bleiten hé van ik heb het kou en kunde ons nie in huis pakken. Vrouwen hé!

Het jaaroverzicht

Ik heb niet stilgezeten het afgelopen jaar!
Ik maakte huisjes,


zelfs per paar.


Zaaide zaadjes,


plukte (on)kruid weg.


Genoot van de bloemenpracht


en van de heg!

Vierde feest


en maakte veel plezier!


en ziehier een heel gek dier.


De vlinders fladderden af en aan


en onze Bassette kippen deden het helemaal niet rustig aan.


Plantte nog wat hier en nog een beetje daar,


en nog was ik niet helemaal klaar.

Ook de Houtlandschaapjes kwamen ons vergezellen,


en af en toe deden we zelfs van kokerellen.


Het oude jaar is nu bijna klaar.
En ik wens jullie dan ook ne gelukkige nieuwjaar.

De aanhouder wint

Dieren, ge hebt er uw werk mee; soms zijn ze even erg als kinderen en is het nodig om de grenzen duidelijk aan te geven.
Neem nu dochterlief, ondertussen al meer dan 16 maanden oud en bijzonder kieskeurig op haar eten. Mama's pap gaat er altijd in maar dat kan niet gezegd worden van bijvoorbeeld de korstjes van haar boterhammen; die knabbelt ze vakkundig af. Ook durft ze haar bordje wel eens weg te zwieren als het haar niet aanstaat. En waag het niet om een banaan of kaas te eten zonder haar ook iets te geven; je zal het snel horen!

Wat de schapen betreft moet ik eerlijk toegeven dat ik niet helemaal voorbereid was op de winter. Waarmee ik helemaal niet wil zeggen dat onze schapen niet goed verzorgd werden; integendeel ze kregen extra hooi, maar op een niet efficiënte wijze, en ook schapenkorrels, wortelen en wat groenteresten. Maar om daar heel de winter mee toe te komen, nee daar was ik niet op voorzien. Maar wie sprak daar over deadlines? En dus ging ik vorige week 500 kg voederbieten halen. Ze waren met de hand uitgedaan, wat beter zou zijn voor de bewaring, ik heb het ook maar van horen zeggen. Voor 25 euro had ik een hele aanhangwagen vol.
Gelukkig kon ik voor de vorstvrije opslag bij de grootouders terecht. De aardappelenbak, waar de dahlia knollen in bewaard werden, werd leeggemaakt en zodoende kon ik al een groot deel daar bewaren. De rest ging in grote tonnen. Met wat doeken erover moeten ze er tegen kunnen.
Maar het grootste probleem was nog om de schapen de voederbieten te laten eten. Ik had als tip gekregen om ze met een spade een beetje door te steken.


De eerste dagen hebben ze er eens aan geroken. Na enkele dagen deden ze al eens een hapje maar dat was het dan ook. Vrouwlief en vooral ook mijn schoonmoeder hadden het erg moeilijk met hun smekend geblaat. Terwijl de grootvader me geruststelde dat als ze honger hadden ze wel gingen eten.
En vandaag was het dan zover; toen ik een nieuwe lading voederbieten bracht begonnen ze er bijna voor te vechten. Na een uurtje was alles al op.
En als beloning kregen ze later op de dag nog wat hooi in mijn nieuwe hooiruif (enkel nog een dakje maken). En met de opvangbak, merci Bart voor de tip, had ik amper verlies.
Wij zijn er dus helemaal klaar mee. Enkel dochterlief nog ;-)


En ps als ge het mij vraagt kijken mijn schapen toch net iets vriendelijker dan hier, heb ik gelijk of heb ik gelijk!

'T is kak

Bij deze wil ik me allereerst excuseren voor mijn taalgebruik. Ook raad ik mensen met een gevoelige maag of diegene die op het punt staan om te gaan eten aan om een andere keer terug te komen kijken. Schrijf dus straks niet an de reacties dat ik je niet gewaarschuwd heb.
Nee hoe schoon het leven op den buiten ook is; met schapen, kippen en een konijn. Soms is het gewoon kak; en dat bedoel ik deze keer heel letterlijk. Vandaag voelde ik me echt een keuterboerke. Het begon bij de schapen; die kregen vorige week wat extra hooi, maar aten duidelijk niet alles op. Het werd dan ook geleidelijk aan hun vast rustplekje, het enige plekje trouwens dat daardoor geheel sneeuwvrij was, dit tot groot jolijt van de kippen die zo toch nog iets konden scharrelen. Misschien moet ik toch maar een hooiruif ineen knutselen want ik had echt wel een volle kruiwagen vol of heb je met een ruif evenveel verlies? In ieder geval stonk het goedje geweldig zo doordrenkt met *** en ***, daar moet ik geen tekeningske bijmaken zeker.






















Op naar Flappy, ons konijn. Ik schreef hier in een reactie al eens dat het een echt proper beestje is. Zomer of winter; hij doet altijd braaf zijn boodschap in één hoekje van zijn buitenren. En dan moet ik het dus gewoon af en toe opruimen, nee niet met de blote hand, wat dacht je. Ondertussen heb ik hier al een hele doos met van die plastieken handschoenen.

















En dan hebben we de kippen natuurlijk nog. Ik kan je verzekeren dat hun kot van begin tot einde onder de *** lag; dat komt natuurlijk allemaal door de sneeuw waardoor ze veel binnen zaten. Met aangepast werkmateriaal; te herkennen aan het kippenlogo ging ik aan de slag.
En zo kunnen ze er allemaal weeral tegen se.
En nu hijs ik me nog snel in een deftig hemd om lekker te gaan eten, ik speel echt niet heelder dagen voor boerke hoor ;-) of wat had je gedacht!

Rillen van plezier

Wat ben ik toch een gelukzak. Net nu heel het land vandaag in de file stond moest ik weer eens niet werken. Ik schrijf weer omdat ik een zalige job heb met zalige uren. In plaats van de doorgaans 8 uren die de meeste werkmensen werken; doe ik er doorgaans heel wat meer. Dit heeft als grote voordeel dat ik dan ineens veel uren doe, waardoor ik eigenlijk minder moet gaan werken. Zo kon ik dus vandaag optimaal genieten van de sneeuw.
Het begon al deze ochtend; toen zoonlief ontdekte dat het gesneeuwd had wilde hij natuurlijk meteen naar buiten. Het gebeurt niet alle dagen dat hij zo snel ontbeten heeft en aangekleed is en zodoende stonden wij dus al 's morgens in het halfduister in de sneeuw te spelen.
Ondanks dat ik binnenshuis de nodige werkjes had kon ik toch volop genieten van het uitzicht en vooral van het af en aanvliegen van al die vogels die bij ons komen smullen; pimpel- en koolmezen, huismussen, ringmussen, heggemussen, kuifmezen, staartmezen, roodborstjes, merels, vlaamse gaaien, ... . Maar ze eten hier echt wel de oren van mijn kop. Na enkele uren was de voedertafel en alle andere vetbollen en voedersilo's al leeg. Als dat zo verder gaat de rest van de winter!
En dan moeten onze dieren natuurlijk ook nog de nodige extra zorgen krijgen; zodoende worden de drinkemmers 's nachts binnengehaald, de kippen extra verwend met graan, Flappy ons konijn krijgt wat brood en een maïskolf en de schapen krijgen hooi, korrels en wat wortelen. Voor de schapen is het moeilijk om het water ijsvrij te houden, al vraag ik me wel af of ze niet gewoon zoals de vogels sneeuw eten. De schapen zijn het ondertussen al goed gewoon dat ze wat extra's krijgen en beginnen nu telkens te blaten als ze me zien. Al hoop ik natuurlijk dat het niet van de honger is; hoeveel extra eten geven jullie eigenlijk?

En toen zoonlief thuiskwam van school was hij nog lang niet uitgespeeld en dus mocht ik nog even hard met de slee rondlopen, al keken de schapen ons wel raar aan!

Ik behaag, jij ook

Lange tijd was ik aan het twijfelen of ik rond ons gras-,kippen-,terras- en speel-weide nog haag zou zetten. Langs de ene kant wil ik genieten van het zicht op de schapen. Maar langs de andere kant is het natuurlijk wel heel leuk dat je de tuin niet in één oogopslag kan overzien en echt een wandelingetje moet maken. Vandaar dus dat er hier binnen enkele weken zo'n 60 meter haag wordt bijgeplant. Een deel daarvan komt in de plaats van de coniferen en de rest dus hier.
Mijn bestelling plaatste ik deze week via de actie behaag onze Kempen. Eerder bestelde ik daar ook al heel wat heg-planten. Deze staan rond de wei, maar zijn voorlopig nog te klein om er op deze foto veel van te zien.

De fruitbomen daar gaan we nog wat mee wachten, maar ik kon het toch niet laten om hop te bestellen. Nu heb ik hier al wel een beetje hop. En deze is zelfs zo hard in trek dat afgelopen zomer de blaadjes helemaal werden opgepeuzeld door de rupsen van het icarusblauwtje, de gehakkelde aurelia en het boomblauwtje. Dit is voor mij echter geen reden tot panikeren. Integendeel eerder een reden om er nog wat bij te zetten; deze mag dus onze wilgentenenhut volledig gaan overwoekeren.
Ik stelde ook voor aan vrouwlief om kweeperen en mispels te zetten. Maar kreeg toch enkele kritische vragen zoals "en wie gaat die confituur dan maken", "en is dat wel lekker", ... . En ik moest eerlijk toegeven dat ik eigenlijk niet echt goed meer weet hoe de smaak ervan is.
Maar in het boek; Een tuin van eten , vier seizoenen oogst van Peter Bauwens las ik het volgende over de kweepeer;















De fijnste herfstgeur oogst je van kweepeer. Voor veel mensen is dat nog een beetje een vreemde vrucht. De kleine bomen of grote struiken bloeien prachtig in het voorjaar en vormen in oktober een indrukwekkende, geurige oogst aan harde, gele, peervormige vruchten. Kweeperen zijn enkele weken lang houdbaar en je kunt ze in huis bewaren als geur- en sfeermaker. De vruchten zijn niet zo uit de hand te eten, maar kunnen wel verwerkt worden in taarten, gecombineerd in appelmoes of als basis voor jam en geurige thee gebruikt worden. Net voor het invallen van de winter vormt een schaal met kweeperen, noten, appels en peren een heerlijke oogst die tot diep in de winter smaak en aroma in huis en keuken kan brengen.

U begrijpt dat ik onmiddellijk overstag ging.

Miljaarde

Probeer ik mij in regel te stellen met de wettelijke bepalingen betreffende de vaccinatie tegen blauwtong, gebeurt mij dit! Zoals jullie misschien nog weten heb ik hier geen stal maar eerder een schuilhok.
Dat hok volstaat prima tegen de felle wind en vooral regenvlagen. Enig nadeel is dus dat ik geen afgesloten stuk heb waar ik de schapen kan zetten om bijvoorbeeld de ontwormingspillekes toe te dienen of de poten te knippen. Maar er zijn hier altijd wel wat hulpmiddelen (zie hieronder) waarachter ik de schapen kan zetten. Tot hiertoe liep dat altijd goed af; maar deze keer had ik minder geluk.

Ja een spuitje wie krijgt dat nu wel graag; maar het moest gebeuren hé. Al kreeg ik voordien nog wel wat kritische bemerkingen van de dierenarts in de trend van 't is dat het moet gebeuren maar veel nut heeft het nu eigenlijk niet meer; de muggen die instaan voor de verspreiding zijn in deze tijd van het jaar niet echt heel actief meer.
Een van de beestjes had er duidelijk helemaal geen zin in en sprong recht de draad in. 'T is dat ik niet meer weet of het nu ons Hartediefje, Holleke, Hanneke, Henriëta of Hendrieke was want moest ik geen vegetariër zijn ik maakte er meteen een schaap aan 't spit van.
45 euro lichter en mijnen draad stuk; weet ik weeral wat doen vandaag.
Grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!