donderdag 27 oktober 2011

Zonnekloppers

Toevallig had ik deze namiddag helemaal vrij en dus dook ik snel de tuin in. Zeker met het zalige zonnetje was het echt genieten. Ik was trouwens niet de enige die daar van de zon lag te genieten. Kijk maar eens;


Vorige week vroeg er nog iemand aan mij of ik misschien een zonnebank heb gekocht, bijlange niet, da's allemaal puur natuur hier! We hebben de laatste tijd niet te klagen gehad van het weer. Ongelooflijk ook wat er nog allemaal in bloei staat. Het enige dat me niet aanstaat is dat we dit weekend de klok moeten verzetten. Echt 't is toch geen weer om over te schakelen naar het winteruur.
Ik deed heel wat klusjes in de tuin. De bieslook verhuisde van plaats, het is wel wat veel geworden precies, maar ach alles wat we niet opeten mag gewoon in bloei komen, dat is toch ook leuk. De Mara des Bois aardbeitjes staan hier nog maar 3 maanden. Ik kocht 2 plantjes maar deze hebben in tussentijd al zoveel uitlopers gekregen dat het tijd werd om ze uit te planten. Het zijn er nu al bijna 20, dat gaat smullen worden volgend jaar.
Het vingerhoedskruid dat zich sowieso altijd al vrolijk uitzaait heeft het dit jaar op sommige plaatsen toch wel echt te bont gemaakt. Zo stonden er plantjes midden in mijnen lavendel of zelfs knal onder de haag. Nu hoeft het hier allemaal niet zo georganiseerd te zijn maar dit was er toch over. Vandaar dus hergroeperen! Dat gaat met vingerhoedskruid gelukkig heel vlotjes.


En dan heb ik ook nog zaad geoogst, veel zaad zoals ge ziet. Van die fleurige bloemekes die ge hier nog ziet staan. Zinnia's, goudsbloem en weet ik veel wat nog allemaal. Dit jaar amper 1 vierkante meter, volgend jaar zal het dus een pak meer zijn.

Ik zou zeggen geniet nog van het zonnetje want wie weet hoe lang het nog gaat duren en dat winteruur kunnen we natuurlijk ook gewoon negeren!

woensdag 26 oktober 2011

2 jaar bloggen

Ik kan het bijna niet geloven, al 2 jaar zit ik hier te schrijven en jullie te laten meegenieten van mijn avonturen in de tuin. Wat gaat de tijd toch snel zou mijn grootmoeder zeggen en me daarbij eens goed in mijn wang knijpen. Al 2 jaar probeer ik jullie hier te boeien, en het strafste van al is dat dat aan mijn lezers-aantallen te zien ook nog lijkt te lukken ook. Om nog maar te zwijgen van mijn facebook vrienden, ondertussen zijn het er tot mijn eigen verbazing al bijna 485. Tof dat jullie hier komen lezen, misschien een reactie achterlaten of een vind ik leuk. Na 2 jaar bloggen merk ik wel dat ik soms in herhaling begin te vallen, dat ik achteraf besef van oei dat heb ik precies al eens geschreven of die woorden heb ik al eens gebruikt. Ondertussen heb ik het schrijven van berichtjes wel wat onder de knie, al blijft het soms nog zoeken naar een leuke schwung, een toffe invalshoek of een knipoog tussendoor. Bij mij is het vaak een kwestie van een leuk begin en dan rolt de rest er meestal vanzelf uit. Maar soms is het echt zwoegen, lezen, herlezen, schrappen en weer zaken toevoegen. Als ik die eerste berichtjes terug lees dan heb ik al een hele weg afgelegd. Waar het in het begin vaak eerder secce en feitelijke weergave waren met bedroevende foto's, staat meer en meer de beleving van het buitenleven centraal; het plezier van mijn eigen oogst en daar dan iets lekker van maken, het samenwerken met de natuur en blij zijn met wat ik daar allemaal voor terugkrijg, het gefladder van de vlinders en het gezoem van de bijen en de hommels, het gewroet in de aarde en zo proberen een mooie plek te creëren. Leven naar het ritme van de seizoenen en dit alles uiteraard met veel respect voor de natuur.

Wat ik ook erg leuk vind aan het bloggen is het feit dat ik via deze weg toch al enkele mensen heb ontmoet die met hetzelfde bezig zijn. Vooral de live ontmoetingen tijdens een tuinbezoek of blog-meeting maken het echt tot een verrijking.

De tijn blijft hier ondertussen gewoon verder groeien. Van sanguisorba bracht ik onlangs nog daslook, aardpeer, artisjok, chinese bieslook en nog een blauwe bes mee. Je ziet ik heb me nog serieus ingehouden, maar in het voorjaar moet ik zeker nog eens teruggaan want een aantal planten waren niet meer voorradig.


Ik hoop in ieder geval dat ik jullie kan blijven boeien en verrassen. En dat ik jullie mee kan laten genieten van alles wat hier groeit en bloeit, met kleine of grote verhalen. Met elk nieuw seizoen dat weer helemaal anders is dan het vorige, met elke nieuwe plant, waarin weer onverwacht veel te ontdekken valt.

zondag 23 oktober 2011

De culinaire week

Misschien hebben jullie de smaak na het vorige gerechtje helemaal te pakken. Goed zo! Klaar voor deel 2 van de culinaire week. Dit receptje vergt wat meer kooktijd en dus ook wat meer afwas ;-( Begin met het courgettegebak, dat stelt eigenlijk weinig voor, qua werk bedoel ik dan, en is verrassend lekker. Allé vooruit naar de courgetteplanten in den hof om te zien of er nog iets aanhangt en haalt de kleinste er ook al maar af want dat gaat toch niet veel soeps meer worden. Snijd de courgette (600gr) in schijfjes of rasp het gewoon dat gaat nog sneller! Maal 75 gram pindanoten. Stoof dit alles in olie en voeg 30 gr broodkruim toe alsook 110 gr geraspte kokos, 2 koffielepels kerrie, 1 koffielepel komijnzaad en een koffielepel gemalen komijn, nog wat kurkuma en zout en 350 gr in stukjes gesneden tomaten. Laat afkoelen en voeg 3 eieren toe. Giet alles in een ovenschotel, bestrooi met amandelschilfers en na 45 minuten in een oven van 180°C is het klaar. Zo'n receptje dat klinkt toch gewoon als legerpraat!


Voila dat was deel één, dat viel toch mee hé. Nu gaan we daar een pompoen-aubergine stoofpotje met kokos bij maken. Nodig; 2 aubergines, 300 gr pompoen, 300 gr aardappelen, 200 gr ui, 1 cm verse gemberwortel, teentje knoflook, koffielepeltje kerrie, koffielepel kurkuma, 2 dl water, 2 dl kokosmelk, het sap van 1/2 citroen, peper en zout en wat koriander.
-Snijd de aubergines open en stoof ze gaar. Snijd in grote stukken.
-Schil de pompoen en aardappel in blokjes. Pel en snipper de ui, de gember en de knoflook en stoof dit alles in olie.
-Kruid met de kerrie en de kurkuma en doe er het water bij. Lat sudderen tot de groenten beetgaar zijn en voeg dan de aubergine, de kokosmelk, wat citroensap, peper en zout toe. Afwerken met wat korianderblaadjes en 't is ook weeral klaar.
Op naar deel 3; een bananenslaatje met ananas! Nodig; 1 ui, klein beetje kaneel, beetje komijnzaad, peper en zout, 1 tak bleekselder, 1/4 rode paprika, 2 bananen, 500 gr ananas en 1 dl mayonaise.
Pel en snipper de ui en stoof hem in olie met de kaneel, het komijnzaad en peper en zout. Laat afkoelen. Snijd ondertussen de bleekselderijstengel los van de blaadjes en bewaar ze voor de versiering. Snijd de stengel en de paprika in kleine stukjes en voeg bij de ui. Snijd de bananen in plakjes en de ananas in stukjes. Meng alles onder elkaar en voeg de mayonaise toe. Nog versieren met gesnipperd selderijblad en 't is af.

En als laatste maken we dit kokos-sesamstrooisel met 1 koffielepel gemberpoeder, 1/2 koffielepel komijnpoeder, 1/2 koffielepel korianderpoeder, 1 eetlepel zeezout, 100 gr geraspte kokos, 50 gr sesamzaad. Alles door elkaar roeren en roosteren in de pan en naar believen te gebruiken. Laat het smaken!

Na al die arbeid mag je jezelf ook wel even belonen met een overheerlijk zelfgemaakt ijs-dessertje. Men neme een pot lekkere bio-yoghurt, haalt uit de vriezer een portie ingevroren eigen kweek bessen en ander kleinfruit mix pakketje en je voegt dit alles onder elkaar met nog wat suiker of rijstsiroop. Zet dit zo'n 4 uur voor de maaltijd in de vriezer en roer er af en toe eens door. Et voila, smullen maar!

dinsdag 18 oktober 2011

Ondertussen in de tuin

Nu de eerste koude nachten al gepasseerd zijn is het tijd om het één en 't ander winterklaar te maken. Ons tweede tuinstel mag al aan zijn winterrust beginnen en staat al netjes opgeborgen. De pompoenen werden geoogst, de bessenstruiken werden nog eens onkruidvrij gezet, een hele klus, en voorzien van een goede laag compost. Hierdoor konden de composthopen nog eens worden doorgeschoven; ook al een hele klus. Ik heb me dat al beklaagd dat ik hier op mijn communiezieltje gezworen heb dat ik daar wat meer aandacht voor ga hebben. Maar nen echte ben ik duidelijk nog niet want zo ontdekte ik dit weekend op den tv, die echte mannen die rieken aan hunnen compost!


Wat ik wel echt heb in mijnen hof zijn nog verschillende bladgroenten; waaronder de hertshoornweegbree. Een plantje dat ik alleen al voor zijn naam geweldig vind om nog maar te zwijgen van de vorm. Het is zo decoratief dat je er een eenvoudig slaatje helemaal mee oppimpt. Het zag er nochtans niet goed uit want ik zaaide het in de vroege zomer zodanig dat de meeste planten onmiddellijk in zaad schoten. Ondertussen heb ik dus al een hele zaadvoorraad. Maar sinds een aantal weken is hij beginnen groeien et voila nu smullen we ervan. Ik vind het sowieso geweldig om verschillende bladgroenten te hebben; zo staat er ook nog de klassieke kropsla, nog snijsla en nog ruccola en veldsla. Zoiets komt toch altijd van pas.


zondag 16 oktober 2011

Heerlijke pompoenovenschotel

Niet verschieten want we gaan het eens over de culinaire boeg gooien. Nu de avonden en vooral de nachten kouder worden is er niets heerlijker dan een lekkere ovenschotel; ideaal om jezelf te verwarmen. Gelukkig is het zonnetje nog goed van de partij en is het ook heerlijk om buiten te vertoeven.
Maar we gaan dus kokkerellen; deze ovenschotel is zo simpel en met weinig afwas, dat kan sommigen misschien ook over de streep trekken. De schotel bevat granen, aardappelen, groenten, kaas, ei en olie en met een fris slaatje erbij heb je dus wel een gezond bommeke binnen. Het heeft iets weg van een groentetaart maar dan zonder deegkorst. En het leuke van al is dat bijna alle groenten uit eigen tuin komen wat het natuurlijk allemaal nog veel leuker maakt. Enkel de knolselder heb ik moeten aankopen, misschien zet ik dat volgend jaar wel eens maar dat vraagt blijkbaar nen berg compost heb ik eens tijdens een tuinbezoek vernomen.


Wat hebben we nodig; awel ge trekt dus naar uwen hof en neemt daar een pompoen, wat wortelen en wat groenigheid in de vorm van prei of selder. Vervolgens gaat ge naar uwen voorrraaad voor wat uien en aardappelen et voila ge kunt eraan beginnen als ge tenminste diejen knolselder ook al in huis hebt gehaald.
Neem een grote ovenschotel, vet in en bedek de bodem met plakjes pompen. Rasp de wortelen, knolselder en aardappelen in een grote kom en voeg daarbij de fijngesneden uien en groenigheid. Voeg daarbij 75 gr fijne havervlokken, 100 gr geraspte kaas, 2 eierdooiers, wat shoyu, beetje korianderpoeder en nog wat andere kruiden en 100ml opgeloste groentebouillon. Meng alles onder elkaar en verdeel deze massa over de pompoenschijven, strijk glad en bestrooi met sesamzaad. Bakken in een voorverwarmde oven (200°C) gedurende 30 à 40 minuten. Et voila, zo simpel is dat, smakelijk!

ps Voor wie de ingrediënten nog graag even op een rijtje wil klikt gewoon hierboven bij de recepten.

woensdag 12 oktober 2011

Bloemige weide, we gaan ervoor

Weet ge het valt niet mee om een groen grasveld om te toveren tot een bloemige weide. Zeker niet als je moet beginnen van een overbemestte en kapot gespoten maïs-akker. Maar dit najaar ging ik voluit; ik verzamelde zo veel zaad dat ik zo kwistig uitstrooide in het gras dat het dit jaar gewoonweg moet lukken! Want ik wil kleur in mijn weide; paardebloemen, boterbloemen, klaver het maakt niet uit, allé het tofste zou natuurlijk zijn dat er een geweldig kleurenpalet verschijnt van margrieten, bevernel, boerenwormkruid, wilde peen, sint-janskruid, knoopkruid, duizendblad en weet ik veel wat nog allemaal.




Ik hoop dus dat ik hier volgend jaar een voor en na foto kan publiceren met meer kleur! Van één ding ga ik gelukkig wel zeker zijn; mijn ingezaaide ecoflora bloemenweide groeit geweldig goed. Zo goed zelfs dat sommige al eerder plat liggen dan recht staan en ik me dus afvraag of ik daar al eens over moet maaien of komt het echt door de wind en de regen?


Ik snap dat jullie misschien een beetje de kluts kwijt zijn want ondertussen heb ik hier al 3 plaatsen waar ik een bloemenweide probeer te creëren; eentje met zelf verzameld zaad en zaad van de Morgenster, de foto hierboven met zaad van ecoflora en dan hierboven het groene gras met het zelf verzamelde zaad. Moest ik wat handiger zijn met die dingen ik presenteerde jullie hier meteen een planneke, maar dat ben ik dus niet! Ge kunt niet alles meehebben hé! Ik ben al blij dat ik hier regelmatig iets kan posten dat er wat deftig uitziet.

zaterdag 8 oktober 2011

Bollen en knollen, op z'n Groenlands

Voor botanisten is er nogal wat verschil tussen bollen en knollen. En vaagweg herinner ik me dat ik dat ooit op school ook heb moeten leren. Maar wist ik toen veel dat ik daarover vele jaren later een blog-berichtje de wijde wereld in zou sturen en zodoende moet toegeven dat ik daar niet veel van onthouden heb. Mocht jij toen wel opgelet hebben mag je me dat alsnog uitleggen. Maar ach in de praktijk heeft dat nu ook weer niet zoveel belang.


Nu weten we allemaal dat "vrouwen graag kleren kopen, awel ik koop graag planten" en bloembollen want "die fleuren de boel toch ook op". Ik trok dus naar de winkel en zwierde zowaar 303 bollen en knollen in mijn handen, een karretje of iets van die aard was ik vergeten te nemen en dus stond ik daar wree onhandig te wezen. Gelukkig geraakte ik bij de kassa, al verschoot ik wel even van de rekening die opliep tot bijna 40 euro, dat hebde dan natuurlijk als je daar zo enthousiast staat te graaien. Maar ach 't is niet voorniet dat ge de winter korter maakt hé.
De Belg mag dan "nen baksteen en een gazon op zijn maag hebben liggen", ik wrees toch dat ik tot een andere strekking behoor, want als ik zo daarga dan schiet er binnen een aantal jaren van mijn klassiek gazon niet veel meer over. De bloembollen en knollen waren bestemd voor den voorhof, nu moet ge gene schrik hebben er is daar nog altijd plek genoeg "om een walske te placeren". Ze moesten komen voor de hydrangea's, waarvan ik nog altijd niet zeker ben of dat nu wel een goede zet was. Het ziet er ineens allemaal zo geordend en gestructureerd uit, in schril contrast met de rest van de tuin. Maar ach ze staan er nu en dat trekt toch ook een beetje insecten aan dus laat ik ze maar staan. Maar meer en meer denk ik dat een klein haagske daarrond wel leuk zou zijn, dan is het wat meer afgeboord, wat zou een goede keuze zijn denken jullie?


Nu wilde ik de plaats voor de bollen nog wat groter maken en dus verzamelde ik eerst het nodige materiaal, moet ik tussendoor met mijn vuil schoenen niet rondlopen in mijn opgeruimd kot. Om vervolgens het afgekoorde stukje gazon vakkundig in mootjes te hakken en te verwijderen. Een leuk jobke want ge ziet dat zo vooruit gaan.




Bemesting toevoegen is absoluut niet nodig niet alleen is "een hand vol kippenkak nooit plezant", de bollen en knollen hebben hun eigen voedselvoorraadje op zak euh bol/knol. Ik koos zo veel mogelijk voor bollen die zich verwilderen, als ze op de ideale plaats staan tenminste. En zodoende hoop ik dat volgende soorten zich hier verder gaan uitbreiden; het winterakonietje/Eranthis hyemalis, een van mijn favorieten,ik kocht er dus een paar zakjes van, is samen met de sneeuwklokjes/Galanthus één van de bolgewassen die al in februari-maart bloeien. Krokussen mochten natuurlijk ook niet ontbreken net als de blauwe druifjes. Verder de verwilderende sterhyacintjes/Scilla siberica, breedbladige vogelmelk/Ornithogalum balansae en dan 2 soorten zomerklokje; het Leucojum Aestivum en het Leucojum Gravetye Giant. En dan wilde ik ook nog wat Irissen, ik heb er hier nog geen enkele staan en eigenlijk is dat toch ook wel leuk en dus ging ik voor 2 dwergirissen de Iris Alida in het blauw en de Iris reticulata in het paars.


Ik zag mezelf nog geen 303 kottekes maken en ne "lasagna-mix" dat heb ik al en dus schoof ik al het zand opzij, klutste al die bollen door elkaar en zwierde ze zo nonchalant mogelijk in het rond. Zand erover en nog wat verhakseld hout erover en klaar is kees. En daar er ondertussen genoeg regen is gevallen was "eerst gieten" niet echt nodig en kon ik gewoon "genieten" van het afgeleverde werk althans.


Nog twee kleine ps-en; diegene die goed hebben opgelet zullen al doorhebben dat ik toch nog eens met mijn zand-schoenen in mijn proper kot moest omdat ik toch niet al het benodigde materiaal bijhad ;-( en de "quotes" komen van het programma Groenland.

woensdag 5 oktober 2011

Knoflook planten

Mijn moestuin stond zo te blinken in de zon, nadat ik eens goed geschoffeld had welliswaar, dat ik gewoonweg kweeniehoeveel goesting kreeg om er ook effectief iets in te zetten. Veel keuze had ik niet meer want onlangs zaaide ik nog ruccola, spinazie, veldsla en postelein. Maar na enig opzoekwerk kwam ik uit bij knoflook; toch een onmisbaar iets bij het koken om nog maar te zwijgen van zijn goede eigenschappen; het is bloeddruk verlagend en verhoogt het uithoudingsvermogen. Lang moest ik daar dus niet over nadenken en mee trok ik dus naar de winkel om mij van het nodige plantgoed te voorzien. Ik kocht witte en roze en ach ik was dan toch bezig dus nam ik ook maar ineens winterajuin mee.


Ik heb dat dus nog nooit gezet en dus moest ik in de moestuinbijbel van velt toch enig opzoekwerk doen. Knoflook komt op het bed van de wortelgewassen; met een rijafstand van 25 cm en in de rij zette ik ze op 15 cm van elkaar in een putje van zo'n 9 cm diep. Ik vind het altijd even een raar gezicht om daar met meter en draad bezig te zijn, net alsof tuinieren zo'n exacte wetenschap is. Langst de ene kant vereist het inderdaad wel enige kennis, maar langst de andere kant is het soms ook gewoon boerenverstand. Denk maar aan het super warme voorjaar; iets zaaien had toen op een gegeven moment gewoon geen zin meer. In het boek de nieuwe moestuin staat dat mooi geschreven. "Een moestuin is geen wedstrijd, maar een belevenis."

Van winterui had ik eigenlijk zelfs nog nooit gehoord, maar het zijn dus rassen die in de winter gewoon buiten kunnen blijven staan en eens de temperaturen beginnen stijgen hernemen ze snel hun groei en kunnen ze al in mei geoogst worden. Omdat dit soort ui vers geoogst wordt kan je zowel blad als bol gebruiken.

Maar vooraleer ik dus aan het werk ging moest er dus eerst nog wat compost toegevoegd worden. En ik moet zeggen dat sinds ik hier mijn goede voornemens geuit heb en qua accomodatie het een en 't ander op punt heb gesteld het eigenlijk tot mijn eigen verbazing heel goed gaat. Ik maakte zelfs een zeefbak die perfect het formaat heeft van mijn kruiwagen wat het werken heel makkelijk maakt. Waarmee ik niet wil zeggen dat het geen zware klus is er moet nog altijd heel wat geschud en gewreven worden om het goedje te zeven.


Maar het resultaat is dan ook navenant. Kruiwagens vol zwart moestuingoud! In de moestuin-bijbel las ik eveneens dat uien geen verse bemesting verdragen, ook geen halfverteerde compost omdat je daarmee onvermijdelijk de uienvlieg aantrekt. geen idee of dat beestje nu nog actief is maar ik nam dus toch maar het zekere voor het onzekere.


En nu maar wachten tot de eerste sprietjes boven komen piepen! mocht er nog iemand tips hebben, laat ze gerust achter bij de reacties.

zondag 2 oktober 2011

Allemaal beestjes

Ik denk dat het nu ongeveer 3 jaar geleden is dat we begonnen zijn met het omvormen van onze tuin naar een ecologische tuin. Met kleine stapjes ging dat gepaard; er kwamen planten waar vlinders en bijen dol op zijn. Er kwam een composthoop en nu eten we onze eigen groenten. Er kwam meer afwisseling in de begroeiing; bloemrijke graslanden, struikgewas en bomen. Er kwam nestgelegenheid voor vogels, oorwormen en solitaire bijen. Al deze kleine aanpassingen hebben een geweldig positieve impact op de natuur! Ik sta dan ook vaak versteld van hoeveel insecten, vogels en andere diertjes hun weg naar onze tuin vinden.


Nu is het niet alleen een kwestie van de juiste planten te kiezen, het is ook een kwestie van ervoor te zorgen dat er altijd wat bloeit. In de lente en zomer is dat meestal niet zo'n probleem; dan is er vaak keuze te over. Maar in het vroege voorjaar en in de late herfst is het vaak heel wat moeilijker voor al die beestjes om aan nectar te geraken. Plant daarom voor het vroege voorjaar bloembollen zoals winterakoniekjes, sneeuwklokjes en krokussen of wat dacht je van helleborissen en longkruid. Voor het najaar zijn er onder andere de hemelsleutel, de asters en de klimop. Door de zomerse temperaturen bloeit er eigenlijk nog heel veel. Maar de klimop is momenteel echt wel één van de hot spots in onze tuin. Ongelooflijk hoeveel bijen zich daar te goed doen, het zoemt er dan ook ongelooflijk en dat riekt dan ook nog eens kweenie hoe lekker.
Ik zag ook al enkele dikke hommel-koninginnen rond de klimop zoemen, of ze er echt gesmikkeld hebben weet ik niet maar even later zag ik ze wel op de teunisbloemen zitten. Waarschijnlijk zullen die koninginnen in de buurt blijven rondhangen op zoek naar een geschikte overwinteringsplaats en voila zo begint dat dus volgend jaar gewoon terug opnieuw en waarschijnlijk met weer wat meer hommels dan afgelopen jaar.

En wat krijgen we daar allemaal voor terug? Niks dan voordelen! Solitaire bijen en hommels zorgen bijvoorbeeld voor een betere bestuiving en meer bloemen en vruchten. Solitaire wespen zijn dan weer dol op bladluizen en sluipwespen verjagen witte vlieg. Minder werk voor mij en meer tijd dus om van de tuin te genieten.