De herfst komt eraan!

Als ze op den teevee vertellen dat er Polaire lucht op komst is, awel dan weete wel hoe laat het is.  De herfst komt er nu echt wel aan en anders moete 's avonds laat zo maar eens in uwen zomerse outfit buiten gaan staan.  Ge gaat dat rap merken.   En ik vind dat nog niet eens zo erg dat de herfst eraan komt; lekker door de ritselende blaadjes wandelen, kastanjes en noten oogsten (al zijn het er deze keer wel een heel pak minder dan onze super oogst van vorig jaar) en weeral genieten van echte herfst-bloemekes die gelukkig gene schrik hebben van wat koude lucht!

De tuin lag er nochtans wat rommelig bij.  De meeste hagen hadden weeral uitlopende sprieten en het gras mocht ook nog eens afgereden worden.  Dus trimde ik alles nog maar eens wat bij.

Verder snoepen wij net zoals bij onder de appelboom nog gezellig uit de eigen tuin!

En plukken wij nog altijd de mooiste boeketjes uit onze pluktuin!

En alsof dat nog niet genoeg werk is oogst ik ook nog een heleboel zaad.
Allereerst moest er nog een pakketje teruggezonden worden richting den biodiversen tuinier.  Met onder andere reukerwten, muskuskaasjeskruid, blauwe knoop, duifkruid, Jacobsladder, lampionplant, kattenstaart, kogeldistel en iets margriet-achtig.

Maar ook zelf blijf ik bezig met in bakjes zaaien om uit te kunnen planten.  Hieronder bijvoobeeld dagkoekoeksbloemen. 

En dan deed ik ook nog even de nagelproef bij 2 van mijn fruitbomen die er meer dood dan levend uitzien.  En mijn vermoeden werd bevestigd zoals je kunt zien.

En zelfs ik raadpleeg mijnen blog om te weten over welke boomkes dat hier nu juist gaat; de kers Hedelfinger Riesenkirsche en de perzik Charles Ingouf zullen dus dit najaar vervangen worden.

En zo blijft ne mens bezig se!  Vervelen dat staat niet in mijn woordenboek!



 

Houwdu klaar zomers weer op komst!

Er komt schoon weer aan, een beetje zomers weer zelfs, allé één dagske een bitteke zomers weer dan toch! En dus is het een kwestie van daar helemaal op voorbereid te zijn zodat ge daar vollen bak van kunt genieten. We kunnen dus al maar beter met de voorbereidingen beginnen want voor ge het weet is diejen dag weeral om en moeten we weer tegen de regenvlagen kunnen. Allereerst plukte een schoon boeketje uit uwen hof. Dat fleurt de boel gelijk op ziet gé. Als ge dan ook nog reukerwten in uwen hof hebt staan dan kunde die best nu al in huis zetten want anders zitte daar met uw neus aan te hangen terwijl buiten het zonneke schijnt.

Ten tweede moet er natuurlijk gegeten worden. Laten we iets zomers kiezen, een slaatje bijvoorbeeld uit den hof of dan toch grotendeels. Misschien deze frisse salade van advocado, quinoa en tuinbonen uit eigen hof (en de radijsjes ook en de rucolla vaneigest ook), dat compenseert gelukkig de voedselkilometers van de andere ingrediënten.

Voor 6 personen heb je nodig;
200 gr Quinoa
500 gr gedopte tuinbonen
2 middelgrote citroenen 2 kleine rijpe advocado's
2 tenen knoflook, fijngehakt (o ja die komen ook recht uit de tuin)
200 gr radijzen, overlangs doormidden gesneden
1 eetl. gemalen komijnzaad
3/4 dl olijfolie
1/4 theel. gedroogde chilivlokken
zout en zwarte peper

De Quinoa koken en afgieten.
Doe de tuinbonen in een pan met zachtjes kokend water, breng het weer aan de kook en giet de bonen direct af in een vergiet. Spoel ze af onder de koude kraan en laat ze uitlekken. Druk met de vingers de tuinbonen zachtjes uit de vliezen en gooi deze weg.
Pers de citroenen uit.
Schil de advocado's, snijd ze doormidden en verwijder de pit. Snijd de helften in dunne plakken en wentel ze door het citroensap.
Doe de droge quinoa in de schaal. Voeg de tuinbonen, knoflook, radijs, de komijn, olijfolie en chilivlokken toe en kruid.
Schep alles heel luchtig door elkaar en zorg ervoor dat de plakjes advocado heel blijven. Eventueel nog wat bijkruiden met peper en zout.  Smakelijk!

En een lekker dessertje als toetje, zoiet simpel. Wat zoete zwarte bessen plukken en daar wat yoghurt bij, meer moet dat niet zijn.

En verder doede natuurlijk waar ge goesting in hebt, zolang ge er maar geniet van het!

Snoepjes uit de tuin

Er is dus niks zo geweldig dan je eigen gezonde snoepjes uit de tuin; gisteren nog aardbeien en rode bessen gesnoept à volonté en mezelf getrakteerd op nen coupe fraisekes! En zo stilaan begint ook de rest van de bessenstruiken zich gereed te maken. Zo'n vier jaar geleden plantte ik wat bessenstruiken; 3 rode bessen, 2 aalbessen, 3 zwarte bessen en 3 blauwe bessen. Verder heb ik nog veel, zo'n 20 meter, zomer- en herfstframbozen en nen moerbei boom die zo dermate traag groeit dat daar volgens mij pas tegen mijn pensioen iets gaat aanstaan. Zo stilaan beginnen die bessenstruiken toch een behoorlijke oogst op te leveren. Ik hou me niet echt bezig met verschillende variëteiten van één soort. Rode bessen dat zijn hier gewoon rode bessen, en anders moet ik die naam toch weer onthouden enzo in het oog houden dat de ene misschien veel sneller gereed is dan de andere en dat maakt het allemaal maar ingewikkeld.

Ik heb mijn bessenstruiken allemaal wat bij elkaar gezet; links de frambozen en rechts de andere struiken. De blauwe bessen staan elders want die verlangen zure grond.

Deze foto hierboven dateert trouwens van enkele weken geleden, ondertussen hangen er overal netten over.  'T is geen zicht, maar anders gaan we weinig kunnen oogsten. En zoals ge ziet staan de rode bessen er al velen beter bij dan hier.

Frambozen gaan we dit jaar niet zo veel hebben. Mijn Madama had me precies vorig najaar niet helemaal begrepen toen ik vroeg of ze de (verdorde) stengels die dat jaar vruchten hadden gedragen wilde afknippen. Ze was er zo enthousiast ingevlogen dat ze alles tot aan de grond heeft afgeknipt. En toen ik dat ontdekte was al de helft gedaan. En aangezien zomerframbozen vruchten dragen op tweejarig hout is het wachten tot volgend jaar. Het snoeien heeft wel het effect dat er zich enorm veel nieuwe scheuten hebben gevormd dus dat beloofd dan weeral voor volgend jaar zullen we maar denken.

De voorbije jaren had ik de onderhoudssnoei niet echt geweldig volgens de boekskes gedaan en dus heb ik ze deze winter eens goed onder handen genomen. Maar om al die takken nu zomaar weg te zwieren vond ik ook maar onnozel en dus stak ik ze met wat stekpoeder in de grond. Ze zijn niet allemaal aangeslagen maar toch nog heel wat. Wat ik ermee ga doen weet ik nog niet. Ergens las ik eens over een bessenhaagje maar dat principe heb ik niet helemaal begrepen en ik vraag me af of er dan nog genoeg licht aan kan om mooie bessen te geven. Ach en anders doen we gewoon ne give away of een ruilbeurs. Lap ik voel de ruilvoorstellen al afkomen.

En dan als laatste; mijn nieuwe aanwinst. Tatatataaaaaaaaaaaaaa mijn kiwibessen. Ik heb een manneke en een vrouwke; Ken's Red, staan. Maar volgens mij nog plaats genoeg om er nog een vrouwke bij te zetten. Nu alleen nog eentje zoeken dat toch iets vroeger/later bessen geeft dan de andere. Want als de oogst ook zo rijkelijk gaat zijn dan hun groeikracht dan gaan we gegarandeerd de kakkerij krijgen als we dat in ene keer moeten verwerken.

Maakt confituur

Het is aan mijn statistieken duidelijk te zien. De laatste tijd worden al die zelfmaak-dingen van rabarbertaart tot vlierbloesemsap enorm druk bezocht. Want zelf iets maken is natuurlijk veel leuker en elke zichzelf toch enigszins serieus nemende huis-tuin- en keukenprins(es) wil maar wat graag pronken met eigen makelij. Dus doe gerust verder en voor wie nog meer van datte wil moet zeker eens kijken bij het zelf sap maken of pesto, maar daar is het hier nog veel te vroeg voor, en zo weette dus weeral wat doen de komende tijd.

En alsof dat allemaal nog niet genoeg is. Hebde ondertussen al confituur gemaakt misschien? Want confituur dat is toch het sumum van huiselijke gezelligheid en moeilijk is dat ook al niet. En ge kunt dat zelfs variëren in kleurkes en smaken (op de foto rabarber en aardbeien, allebei eigen oogst vaneiges, met veel of weinig stukskes in. Ge moest dus eigelijk feitelijk al bezig zijn. Wij maken onze confituur altijd met Marmello, je vind dat in de bio-winkel en is een ideaal alternatief voor suiker. Alhoewel we soms ook gewoon half Marmello/half suiker doen. Want zoetigheid dat vinden wij ook wel lekker.

Geloof in mij

Familie daar moet ge het dus van hebben hé. Zitten wij gezellig tijdens de feestdagen bij elkaar vraagt mijn zus ineens wat er met haren druivenplant moet gebeuren. Ze heeft hem begin vorig jaar gezet en die is natuurlijk aardig gegroeid. Maar wat nu wou ze dus weten. Aha zei ik, dat is simpel, je moet die afknippen; zo'n 10 à 20 cm boven de grond zodanig dat er nog een stuk of 3 ogen overblijven. Mijn vader had dat natuurlijk gehoord en geloofde daar niks van, hij wilde dat eerst toch wel eens nahoren. Hallo nahoren, ik schrijf hier niet voor niks een half tuinboek bij elkaar hoor. En toevallig heb ik hier vorig jaar ook mijn druiven gezet dus ik heb het niet alleen vanuit de boekskes. Nahoren zeggen ze dan nog. Mijn zus nam het gelukkig voor mij op en snapte niet dat mijn vader mij niet geloofde.


Awel voor al die ongelovige Tomassen zal ik het hier nog eens klaar en duidelijk zeggen. De eerste drie jaar doe je van plantsnoei. Dit betekent dat je je druivenplant met een geweldige groeikracht gaat moeten temperen. Dit alles om ervoor te zorgen dat hij krachtige sterke scheuten gaat vormen. De eerste winter snoei je dus terug tot zo'n 10-20cm. De volgende winter laat je alles uitgroeien op één tak, zijtakken neem je weg, en in de winter knip je weer alles af op ongeveer 25-30 cm. Het volgende seizoen laat je weer alles groeien op één tak en knip je de groeitop weg in augustus. Tijdens de derde winter snoei je dan terug tot op 1 meter.
De volgende 4 jaren doe je dan aan vormsnoei; langs een hoge pergola, of langs een muur. Het is allemaal mogelijk. Elk jaar mag er 1 meter bijkomen tot ze uiteindelijk hun gewenste vorm bereikt hebben. Uiteraard bevestig je alles aan steunmateriaal.
Nadien volgt dan de jaarlijkse vruchtsnoei. Die kan lang of kort zijn afhankelijk van de gekozen vorm. Bedoeling is om alle vruchttakken van het afgelopen seizoen kort of lang terug te snoeien.

Je ziet het zus je hebt werk in huis gehaald.
ps je wacht best even tot de vorst voorbij is voordat je er enthousiast de schaar in zet.

Oogst ² met oorwormen

Man, wat is het tegenwoordig al vroeg donker. Iets na achten gaat de zon al onder en dan is het haasten om in de halfschemer nog rap wat te doen. En dat gaat dus pijlsnel hé, elke dag bijna 2 minuten eraf! Hoe moet ik toch al die oogst binnenhalen. En dat er heel wat te oogsten valt neemt dat maar van mij aan. De herfstframbozen doen het weeral geweldig, 'T is natuurlijk echt herfstweer en daarbij voelen ze zich blijkbaar in hun nopjes. De kinderen zijn er gek op en veel werk heb ik daar dus niet mee; hen er af en toe eens op loslaten en zelfs dochterlief van 2 jaar kent dat al geweldig goed! Ik mag al blij zijn dat ik er zelf ook eens eentje vind!


Zelfs de twee Mara des Bois aardbei-plantjes, die ik enkele weken terug nog bij ecoflora kocht geven al hun eerste oogst en bewijzen daarmee ineens dat het hier wel degelijk om een doordragend ras gaat met de smaak van bosaardbeitjes. Heerlijk en ondertussen hebben ze zich al zeker verviervoudigd, dat beloofd dus voor volgend jaar.

Op aanraden van één van de face book vrienden verdwenen een heel deel noten in de pesto. 'T is in ieder geval een pak goedkoper dan die dure pijnboompitjes. Maar werk dat ge daar mee hebt! Is daar nu echt geen gemakkelijkere manier voor?

Enkele jaren geleden hing ik de tuin vol met van die oorwormenpotjes, dat zou goed zijn om deze nuttige beestjes in de tuin te halen! Ze eten namelijk bladluizen en andere schadelijke insecten. Maar wat blijkt nu, ik kan niets meer oogsten of ik kom ze wel tegen; in den basilicum, de pruimen, de sla, ... . En dat zijn dus geen mager mannekes hé, nee die hebben duidelijk genen honger geleden! Mijn Madame haren honger is daarentegen dan meestal wel snel over! Laatst zat er zelfs enen op mijn T-shirt te kruipen en mijn Madame zei dus dat er daar ene zat op mijn rug, om even later al iets heviger te zeggen dat hij naar boven kroop en om dan licht paniekerig aan te kondigen dat hij bijna in mijn nek ging kruipen! Nee toen had ik het er ook niet echt mee, maar denkte dan dat mijn Madame zich haast om mij te komen redden, eerst rustig wat keukenpapier pakken terwijl ik daar maar stond!


Maar ach, een bloemeke in huis en dan is dat meestal weeral snel vergeten.

Mmmm bessensap

Zo'n drie jaar geleden plantte ik wat bessenstruiken; rode bessen, aalbessen en drie zwarte bessenstruiken. Eigenlijk wilde ik blauwe bessen planten maar daar het hier om een impulsieve aankoop ging kwam ik dus thuis met deze exemplaren.
Vorig jaar dacht ik echt dat ik een miskoop had gedaan; de zwarte bessen waren helemaal niet lekker wegens gewoon nog niet voldoende rijp en tegen de tijd dat ze rijp waren waren de vogels ermee gaan lopen.
Maar dit jaar bleef het net goed zitten en opeens was er een geweldige oogst van lekkere !!! zwarte bessen. Ik plukte meer dan 1,5 kg om nog maar te zwijgen van al de bessen die rechtstreeks werden opgegeten door zoon- en dochterlief.

Confituur hebben we hier al wat gemaakt en dus gingen we dit keer voor sap.
De meeste smaak en voedingswaarde krijg je door de vruchten niet te verhitten. Daarom voeg je bij de licht gekneusde vruchten een gelijke hoeveelheid suiker toe. Zet deze combinatie een nacht in de koelkast waardoor het sap onttrokken wordt van de vruchten. Nu hoef je enkel nog het goedje te zeven en de siroop die zo verkregen wordt kan aangelengd worden met water tot sap.
Wens je de siroop te bewaren voor later dan dien je hem in te vriezen of te wecken. Tenzij je gaat voor de snelle manier en de bessen met ongeveer 1/5 ongeraffineerde rietsuiker op de hoeveelheid vruchten aan de kook brengt. Probeer wel de temperatuur zo laag mogelijk te houden. Ook weer zeven en het hete sap in gestereliseerde flessen bewaren.
De overgebleven vruchtenmoes (na het zeven) mengde ik onder de yoghurt.

En wees er maar zeker van dat elke zomerse picknick er nog leuker van wordt!

Bijna 3 € voor 125 gram!

Terwijl ik mij dus even rustig zette om hier een berichtje te typen, belt er iemand aan de voordeur om te zeggen dat één van mijn schapen op straat staat. Ik rep mij dus naar de wei met wat brood maar in mijn haast blijf ik natuurlijk met mijn t-shirt ergens achter haken, lap een gat erin. Gelukkig had ik ze snel terug binnen en na wat verstevigingswerken zit ik hier dus nu met een serieuze adrenaline-kick dit berichtje verder te typen.

Waar ik het over wilde hebben, oh ja. Vandaag moest ik voor het werk de grote inkopen gaan doen in denaldi. En wat ontdekte ik daar; een onnozel klein potje met wat frambozen in, 125 gram op de kop, ik viel haast achterover toen ik de prijs zag; net geen 3 € en dat in denaldi hé, niet in één of ander delicatessenzaakske. Man wat hebben wij het hier goed; nog steeds aardbeien, bosaardbeien en ondertussen ook rode bessen a volonté die bessen zijn overigens veel zoeter dan anders. En ook de eerste frambozen hebben we al kunnen proeven. En a volonté is echt a volonté he, niet zo'n miezerig potje van ocharmkes 125 gram. Ik kan u dus alleen maar aanraden om dat ook allemaal te zetten. U hoeft daar zelfs geen grote investeringen voor te doen. Neem nu de aardbeien; ik ben begonnen met 5 plantjes en door de uitlopers elke keer af te snijden en terug uit te planten had ik een jaar later al meer dan het dubbele. Ook voor de frambozen geld hetzelfde. Die stonden eerst op een andere plaats en zelfs nadat daar alles is omgespit komen er elk jaar nog steeds nieuwe scheuten tevoorschijn.
Het enige nadeel is wel dat het een beetje een rommeltje is met al die netten en vogelafschrik-wapperende en blinkende dingen. Afgedankte cd-tjes doen het ook altijd goed, al weet ik nog niet zo goed welk muziekgenre het meeste afschrikt. Moest je daar ervaringsgewijs meer over kunnen vertellen dan mag je dat hieronder altijd schrijven ;-) Dit jaar maakten we ook voor het eerst ons eigen vlierbloesemsap, deden we ook weer een goede zaak mee want zo'n flesje sap uit de bio-winkel kost toch al snel 5 €. En zeg nu zelf, echt moeilijk is dat niet. Wil je het nog zelf maken dan moet je je wel haasten voordat alle bloemschermen onder het stuifmeel zitten. Je steekt die bloemschermen in een pot, voegt er lauw water aan toe en een citroen (wij hadden hier nog wat limoen liggen en dat gaat ook prima). Laten staan op een warme plek voor 24 uur.
Daarna alles zeven door een doek en het vocht aan de kook brengen terwijl je geleidelijk aan suiker toevoegd. Reken op 1 kg suiker op 2 liter water. Als het kookt kan je je gestereliseerde potjes vullen, afsluiten en omgedraaid laten afkoelen en klaar is kees. Aanlengen met (bruis)water en ijsblokjes en je hebt een verfrissend drankje voor zomerse dagen.
En alsof dat nog niet genoeg is bakte zoonlief nog een stevige zandtaart!
Oh ja, mocht u nog willen meedoen met de give away, doe gerust.