Het begon al vijf jaar geleden bij de aankoop; voor de geboorte van zoonlief wilden wij een boom planten. Totaal onvoorbereid ging ik dus naar een tuincentrum. Nu moet je weten dat ik op dat moment echt nog quasi niks van boompjes en plantjes afwist en dus liet ik me puur leiden op mijn gevoel. Ik dacht zo bij mezelf dat een fruitboom wel leuk kon zijn. Al snel bleek dat totaal ondoordacht want als geboorte-boom plant je doorgaans een boom die heel oud kan worden en dan is een fruitboom nu niet meteen de beste optie. Daarbovenop kwam dan ook nog eens dat ik eigenlijk nog niet eens goed wist waar ik hem nu juist ging zetten. De boom werd dan maar ergens in een hoekje geplant bij de grootouders. Nee echt een geweldig plekje was dat niet; hij stond daar gedrongen tussen andere bomen en met te weinig zonlicht.
In een impulsieve bui haalde ik het vorig jaar ergens in het najaar (dat was gelukkig wel het goede moment) in mijn hoofd dat dat boompje misschien wel eens mooi kon staan op de wei. En zo gebeurde het ook. Zonder de wortels enkele maanden vooraf door te steken om extra beworteling te stimuleren. En zonder extra compost, want dat had ik toen niet voorhanden werd hij gewoon in de grond gezet en met een paal verstevigd.
In de lente kwamen de eerste blaadjes piepen en ik was er dan ook helemaal van overtuigd dat het allemaal goed ging komen. Maar tijdens onze geweldige hoogzomer periode verschrompelde de blaadjes allemaal, om na enkele weken helemaal af te vallen.
En zo stond hij daar dan eerder dood dan levend te wezen. Ondertussen vroeg ik me af of ik hem nog een kans moest geven en nog een jaartje moest afwachten of beter meteen te vervangen.
Maar sinds een tweetal weken zijn er weer enkele blaadjes verschenen zodat ik me afvraag of dit nu toch gewoon gaat goedkomen.
Spijtig genoeg kan ik jullie geen recente foto's tonen; je weet wel mijn toestel is stuk en Meneer konijnenberg heeft gezegd dat ik 4 tot 6 weken geduld moet hebben.
Natuurlijk lonkte daar van die geweldige fototoestellen maar dat staat voorlopig nog niet echt hoog op het financieel prioriteiten-lijstje. Tenzij ze me natuurlijk zeggen dat er niets meer aan te doen is. Ne mens zou nog beginnen hopen dat die dingen kapot gaan.
