Miserie, miserie!

We hebben ondertussen al wel een beetje water gekregen maar voor sommige plantjes kwam dat wel schromelijk te laat. Neem nu deze sla-plantjes; als er nog een derde overschiet dan zal het veel zijn.


Andere miserie speelt zich af op het spinazie-bed. Van de 3 rijen is dat alles wat is uitgekomen; slecht zaad, of zijn de vogels ermee gaan lopen. 'T zal in ieder geval maar een koffielepeltje spinazie-puree worden voor iedereen.


En doen de bloemetjes het dan beter zult u zich misschien afvragen. De meeste wel, al heeft de akelei het weer zwaar te verduren van enkel minuscule maar o zo wraatzuchtige rupsjes. Het is dan ook een waardeplant voor enkele vlinders.


Nee, misschien moet ik dit weekend (en nog heel volgende week) maar eens een goei filmpke meepikken. In de rand daarvan kan ik jullie de tentoonstelling van mijn zus van harte aanbevelen! Te bekijken in het festival-café, gaat dat zien!!!
Et voila, zo krijgt u hier nog eens een deftige foto te zien!

Oost, west, thuis, best

Vorige week zaten we in de Ardennen. Het was er zalig, het stralend zonnetje zat daar natuurlijk ook voor veel tussen. We maakten mooie wandelingen en ontdekten bossen vol bosanemonen en klaverzuring, speenkruid en slanke sleutelbloemen. Velden die wit kleurden van de pinksterbloemen, kanten vol look zonder look en heelder landschappen die geel kleurden van de paardebloemen. We ontdekten beverburchten en genoten van de rondfladderende vlinders. Bouwden dammen en luierden in het gras. Ik vind de Ardennen gewoon top en kan echt verbaasd staan kijken naar de mooiste natuurlijke landschappen vol met al die bloemenpracht.

Het thuiskomen was wel even schrikken, niet alleen zat onze veranda vol met strontvliegen en bijen, maar dat kon u al op mijn facebookpagina lezen. Maar wat was alles weer enorm gegroeid; het gras rond de heg heeft dringend een bosmaai-beurt nodig en ook heel wat bloemen staan ineens te bloeien zoals het kruipend zenegroen, het kattenkruid, de eerste dagkoekoeksbloemen, de smeerwortel, de boterbloemen, enkele geranium soorten waaronder de phaeum, ... .


En nadat we ons ommetje door de tuin hadden gemaakt en enkele uren later de eerste was stonden op te hangen, zei vrouwlief; "waarom gaan wij eigenlijk op reis, hier is het toch ook schoon", waarna ze er even later nog aan toevoegde "dat het spijtig is dat er thuis altijd werk is". Werk is er inderdaad altijd met zo'n erf, al probeer ik er toch zo veel mogelijk van te genieten en me niet druk te maken van wat onkruid hier en daar om maar iets te zeggen. En waarom we op reis gaan? om de batterijen op te laden, eens iets anders te doen en zien (klik op de foto's hieronder voor een grotere foto)(ps kent iemand de twee onderste bloemen) en om dan nog meer te kunnen genieten van ons plekje. Hierboven kreeg je trouwens een kiekje van onze wilgenhut met vergeet-me-nietjes die zich daar spontaan hebben uitgezaaid.

Om de ecologische tuin geleid

Foei, foei, mijn laatste woorden waren een week geleden dat ik de hangmat eens moest bovenhalen. Nu heb ik dat ook gedaan maar in plaats van deze op te hangen, ging deze de auto in om mee te nemen op vakantie. En jullie kennen mij ondertussen al vakantie betekent traditiegetrouw dat ik ook altijd een boek meeneem; en deze keer is dat "De vier seizoenen in mijn ecologische siertuin van Rik Wouters".

Deze ecologische siertuin van 1 ha is een mininatuurreservaat; een tuin waar men vooral de natuur het werk laat doen, waar de beplanting zichzelf in evenwicht houdt en jarenlang meegaat. Het terrein gaat van extreem droog naar extreem vochtig met vooral zure zandgrond, wat ondermeer de ideale bodem vormt voor de gevlekte orchis, die begin juni met honderden staat te bloeien in de graslandjes. Bij het doorbladeren vallen al meteen de geweldige foto's op. Ik hoop dat ik de tuin ooit ook eens in het echt kan zien, wat trouwens helemaal niet zo moeilijk is aangezien ze meedoet met de ecotuindagen van velt.

Lui tuinieren

Soms is tuinieren toch zo simpel; gewoon zorgen voor plantjes die zich rijkelijk uitzaaien en je bent verzekerd van een kleur-bommetje. Neem nu deze tuinjudaspenning/Lunaria annua; hij heeft zich in mijn tuin met wat hulp op de beschaduwde plekjes volop uitgezaaid en zorgt zo voor een welkome kleur.


Het oranjetipje dat overwinterd als pop, werd hier ook al enkele keren waargenomen. Het mannetje van het oranjetipje is zeer goed herkenbaar door zijn oranje vleugelpunten. Bij de vrouwtjes ontbreekt dat oranje waardoor ze verward kunnen worden met koolwitjes. De rupsen zijn gespecialiseerd op kruisbloemigen waaronder ook de judaspenning valt. Maar ze hebben toch het liefst pinksterbloem of look zonder look. De rupsen leven van de zaden van deze plant en de jonge rupsen kunnen alleen vers en mals zaad eten.


Ergens in de begindagen van deze blog maakte ik nog de fout door de namen van de tuinjudaspenning te mixen met de wilde judaspenning(let vooral niet op de erbarmelijk lay-out en foto). Omdat ik me dat nog heel goed kan herinneren, zoiets blijft hangen hoor, kon ik het niet nalaten om bij mijn bloemenweide bestelling, bij de ondertussen overbekende zaadhandelaar, ook wat zaadjes te bestellen van de wilde judaspenning. Die staan ondertussen zelfs al voorgezaaid in potjes te kiemen.

En tussendoor zaaide ik dan ook nog eens een strook zonnebloemen in van pakweg een halve meter breed en 60 meter lang. Inderdaad 60 meter! en ja dat schrijf ik hier ook onder de titel lui tuinieren, sorry Bart ;-)
Gewoon even met de frees erover rijden, zaadjes uitstrooien en alles infreezen,en mocht zelfs maar de helft tot ontkieming komen dan is het nog een sukses! Binnen enkele weken volgt het tweede stuk met dezelfde lengte, kwestie van de bloei- en zaadoogst wat te spreiden. En dan moet je weten dat ik dat vorig jaar nog eigenhandig omspitte om dan tot de constatatie te komen dat de zonnebloemen veel te dicht bij de schapendraad stonden waardoor ze zo goed als volledig werden opgepeuzeld, een mens zou van minder zijn schapen wegdoen!
Misschien moet ik mijn hangmat maar eens boven halen ;-)

Bloemenweide

Van alle typen wilde planten tuinen gaat er niets boven een bloeiend weiland. Ik zie het al helemaal voor me; de stralende zon die al die bonte bloemen doet schitteren, vlinders die rondfladderen en bijen die van bloem tot bloem vliegen. Zo simpel is het om allerlei dieren naar je tuin te lokken en er zelf van onder de indruk te komen. Maar hoort mij hier bezig! Terwijl er alleen nog maar zwart zand te zien is. Maar daar komt dus verandering in want ziehier een stukje grond dat ik voor de winter al eens freesde, vervolgens heel de winter bedekte met karton en vervolgens nog eens freesde om dan als final touch de kippen nog eens goed hun gang te laten gaan. 'T is dus zaaiklaar zoals ze dat in het vakjargon noemen. En dat is ondertussen zelfs al gebeurd, met de geplande regen van gisteren repte ik mij maandag om alles in te zaaien.


En dan het belangrijkste natuurlijk; het zaad. Vorig jaar vertelde ik hier al dat ik zaad verzameld heb van wilde peen, boerenwormkruid, knoopkruid, bevernel, ... . Maar omdat het nu het moment is om ineens mijn goesting te zaaien bestelde ik nog wat zaadjes bij de Morgenster. Bij deze promoveer ik ze trouwens tot hofleverancier, want 2 keer een linkje op amper een week tijd euh levert dat een percentje op misschien?!


Ik bestelde dus zaad van het zandblauwtje, margrieten, scherpe boterbloem, blaassilene, veldsalie, stijf havikskruid, kleine ratelaar en rode klaver. Alleen wat die ratelaar betreft weet ik het niet goed, het is een halfparasiet die normaal op gras groeit maar er is geen gras meer!? Maar eerder deed ik ook al een poging om ze in het gras aan te brengen maar dat was toen ook al geen succes, afwachten dus.
En van de Kempentuin kreeg ik ook nog zaad van het akkerklokje, waarvoor dank.


'T ga schoon worden!

De natuurlijke tuin

Begin dit jaar las ik ergens dat één van de belangrijkste tuintrends voor 2011 de natuurlijke tuin is. Geen strakke gemillimeteerde haagjestuinen meer, maar gezellige natuurlijke tuinen waar planten en bloemen centraal staan. Geen strakke vakjestuinen met rechte lijnen maar tuinen met organische vormen en een lossere, meer natuurlijke beplanting. Bodembedekkers, vaste planten en struiken vormen een wat nostalgisch ogend geheel.
Nu ben ik meestal niet zo'n fan van trends en doe hier gewoonlijk mijn eigen goesting! Maar zo hier en daar begint onze tuin toch wel op een natuurlijke tuin te lijken, kijk maar eens;


In dit schaduwstukje bloeit nu de gevlekte dovenetel/Lamium maculatum; als je het mij vraagt één van de mooiste bodembedekkers met een hele lange bloeitijd van begin april tot zeker in september. En bovendien nog eens geliefd door tal van bijen. Dat hij nogal invasief is moet je er wel bijnemen maar dat scheelt dan natuurlijk weer in het onkruid. Verder is hij weinig eisend; zon, halfschaduw en zelfs diepe schaduw vormen geen probleem en zelfs wat de bodem betreft is hij weinig kieskeurig. Aanplanten dus die handel.
Voeg daarbij nog wat longkruid/Pulmonaria officinalis en je bent verzekerd van een extra vroege nectarbron vanaf maart tot in mei waarna er nog een fraai blad overblijft. Vooral hommels zijn hier niet weg te slaan. Zet ze op een beschaduwde plaats of onder struiken.
Als je goed kijkt dan zie je daartussen ook nog enkel periscoopjes staan van de stengelloze sleutelbloem/Primula elatior. Deze laatste werden trouwens zelf opgekweekt uit zaad dat ik bestelde bij de Morgenster. Lang gaan ze het wel niet meer trekken met dit weertje.

Zoals jullie merken vind ik het belangrijk dat de planten, struiken en bomen in mijn tuin voedsel verschaffen in de vorm van blaadjes, nectar of bessen voor tal van dieren. Maar het belangrijkste gebod is toch wel dat het gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen uit den boze is. Ik citeer hier even Henk Gerritsen uit het boek Buiten is het groen, omdat ik het gewoon niet beter kan verwoorden.

"Het gebruik van kunstmest en chemische bestrijdingsmiddelen is een doodzonde. Het is een gebod dat ook voor de traditionele tuinier zou moeten gelden. Vandaar dat ik vind dat de verkoop van kunstmest en chemische bestrijdingsmiddelen voor particulier gebruik verboden moet worden. Tuinieren is een hobby en geen zaak van leven of dood, en het kan natuurlijk niet zo zijn dat voor het beoefenen van een hobby middelen worden gebruikt waarvan algemeen bekend is dat ze schadelijk zijn voor het welzijn van anderen, of dat nu mensen, dieren of planten zijn."

Moet het nog gezegd dat dit boek een aanrader is!

Kleine zelfstandige

Als echte Belg voel ik me geroepen om ook zo iets voor en na te doen. Dat is alleen niet echt simpel als je avel al nie veel tijd over hebt en al blij bent dat alles wat onderhouden blijft (met af en toe een nieuw projectje natuurlijk). Maar nu denk ik toch dat ik daarop iets gevonden heb. Onze kippen blijven namelijk zo goed eitjes leggen dat we voor onze gezondheid genoodzaakt waren, echt alle dagen cake en pannekoeken eten is ook niet het van het, vooral dan niet voor onzen body mass. Nee, we waren dus genoodzaakt om daar de voltallige familieraad ten huize natuurlijk-rijk voor samen te roepen. Vrouwlief vondt dat we maar eens dringend wat extra inkomsten moesten vergaren, zeker nadat ik weer een zak kippeneten aansleurde en zeker nadat we al voldoende voor moeder Theresa hadden gespeeld en iedereen bedolven hadden onder vers gelegde eikes, wat natuurlijk als promo-stunt wel kan tellen.

Vandaar dus dat er sinds vorige week onderstaande bord voor ons huis staat. In het kader van hoe verwerken we creatief onze berkenboom, kreeg u hier al eerder de takkenhoop en verder staan nog op het programma een theelichtjes-houder, maar daar later meer over, nu dus dit bord. Echt moeilijk is dat natuurlijk niet; gewoon een kleine tak in schijfjes zagen en dit alles vastnagelen, misschien een tip voor de paasvakantie, al doet u dat zagen misschien beter zelf!
Op deze foto kan u het misschien niet goed zien maar die bordjes hangen dus op een kist en in die kist vind u een emmer en in die emmer vind u een doosje en in dat doosje vind u dus 6 heerlijke eitjes en in die eitjes vind u het eiwit en in dat eiwit vind u de dooier. Als u dan ook nog zo vriendelijk zou willen zijn om voor elk doosje dat u meeneemt 1 € achter te laten in onze brievenbus, anders klopt de boekhouding niet meer!



Goh vergat ik nog te zeggen dat u op dat doosje ook nog een papiertje vind met volgend tekstje;
Deze eieren zijn met veel plezier gelegd door onze Bassette kippen. Door hun grote vrije uitloop hebben ze veel bewegingsvrijheid en is er altijd een fris groen blaadje beschikbaar. Dit geeft vrolijke en gezonde kippen en levert een lekker eitje op. Bassette komt van het Frans; bas, vrij vertaald geeft dat dus een klein, laag dier. Het is een grote kriel, of een kleine hoen of ook wel halfkriel genoemd. Hierdoor zijn de eieren iets kleiner dan U misschien gewend bent, maar wel met een grote dooier erin. De Bassette kippen behoren tot ons levend erfgoed; meer info alhier
Smakelijk

Niet simpel hoor om zo een direkte weblink op zo een papiertje te maken!

Druk, druk, druk in de moestuin

Het zijn drukke tijden voor de moestuinier; compost zeven, onderwerken, voortjes trekken, zaaien, ... . Op mijn facebookpagina kon u ook al lezen dat ik de courgetten, pompoenen, tomaten en komkommer al binnen voorgezaaid heb. Hebt u dat niet gelezen?! Mor allé!!! dringend een vriendschapsverzoek sturen naar "natuurlijk rijk" en u bent werkelijk van alles op de hoogte!

In de veranda staan nu dus 2 soorten courgetten de groene van Milaan van le biau germe en Zuboda van oekoseeds. Met courgetten ben je alvast zeker van een rijke oogst, het enige nadeel is dat tegen het einde van de zomer alle courget-receptjes al uitgebreid geprobeerd zijn en de oren uitkomen. Pompoenen, nog zo'n topper. Ik zaaide de Red Kuri van de bolster, een zogenaamde Hakkaidon pompoen, de kleintjes zijn de lekkerste en de Butternut, alleen al maar voor de pompoen Hamilton van Jamie. Buiten-komkommers zaaide ik twee jaar geleden ook al maar die waren toen niet zo'n succes. Ik vrees alleen dat dat vooral aan mezelf lag, lees te weinig water gegeven en dus kreeg ik eerder bittere exemplaren wat blijkbaar typisch is bij groeistagnatie zo staat hier op het pakske geschreven. Ik heb 2 soorten; de gele tros van de bolster en de citroenkomkommer van de nieuwe tuin. En dan de tomaatjes natuurlijk; ik heb 2 soorten van de nieuwe tuin. Beide zijn buiten-struiktomaten de washington en ook nog olijf-tomaatjes; dat wordt smullen geblazen.

Recht over ons is de moes- en pluktuin van de grootvader; hij wordt dit jaar al 81 jaar en fietst, zwemt en tuiniert nog druk rond. Maar nu heeft hij toch aangegeven dat ik het volgend jaar mag overnemen. Dit jaar moest ik zelfs al wat inspringen en zo spitte ik ook een deel om en hielp alvast bij het zaaien en planten van ui en aardappelen. Aangezien de grootvader het nogal graag in orde heeft zult ge hier geen sprietje onkruid tegenkomen en de druk voor volgend jaar ligt dus nogal tamelijk hoog. Ik ga dat toch eens goed moeten bekijken hoe ik dat ga aanpakken. Alleen al het omspitten is een heel karwij; ik heb een week met lage rugpijn rondgelopen. Gelukkig heb ik onlangs een tuinfrees gekocht; daar mocht ik de rechterkant waar de bloemen groeien mee freezen.