Ik maak het vaak mee op mijn werk met probleemjongeren; ze zijn vaak met geen stokken buiten te krijgen en verkiezen de tv, de play-station of de computer. Een wandeling of bosspel vinden ze maar saai en ze kennen me ondertussen al als ik hen probeer mee op sleeptouw te nemen naar buiten. Soms lukt me dat wel eens maar hun enthousiasme is niet altijd even groot.
Sinds het boek het laatste kind in het bos van Richard Louv is nu ook wetenschappellijk bewezen wat wij allemaal al wisten namelijk dat direct contact met de natuur van wezenlijk belang is voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid van kinderen.
Gelukkig hebben wij daar niet zo een last mee. Buiten onze tuin, de wandelingen in het bos, ... hebben wij onze vaste plek in de Ardennen waar we regelmatig naartoe gaan.
Zoals je op de foto's kan zien nemen wij natuurbeleving nogal letterlijk want wat is er nu leuker dan in het water te spelen en dammetjes te maken.
Graag wil ik hier ook even het fantastische boek "Vrij spel voor natuur en kinderen" van Willy Leufgen en Marianne van Lier promoten.
Want onder het motto als er geen natuur is kan je nog altijd zelf uitdagende speelplekken met zinneprikkelende natuur creëren. In het boek zijn dan ook allerlei fantastische voorbeelden uit binnen- en buitenland opgenomen. Echt om van te watertanden.
In Nederland staan ze daarmee al heel wat verder dan in Vlaanderen. En hier vind je dan ook tal van leuke informatie en speelplekken.
In Vlaanderen is de heemtuin hertog karel een voortrekker in het creëren van natuur op scholen. Ze hebben zelfs een blog. En dit inspirerend artikel moet je zeker ook lezen over het ontstaan van de tuin.
Zo nu heb ik jullie wat leesvoer meegegeven en knijp ik er even tussenuit en ga genieten van dit landschap.
Ik zie jullie, als alles goed gaat, terug op de eco-tuin blog meeting! Tot dan.
