vrijdag 23 december 2011

Fijne kerstdagen

Lap voordat ge het doorhebt staat het kerstweekend voor de deur. Normaal toch een periode om stil te staan bij de zaken, bij jezelf, de anderen en bij weet ik veel wat nog allemaal. Pffff, ik heb eerder het gevoel dat het weer eens een super drukke week is geweest. Gelukkig blijven we ook dit jaar gespaard van kerst-kook-stress en mogen we de komende 3 dagen gewoon aanschuiven, 't zal den body mass index niet ten goed komen peins ik.

Bij de bloggende collega's zagen jullie al diverse kerstbomen; met kerst kitch, met oude kerstversiering, met één en al overdaad of zelfs helemaal in 't wit. Maar die van ons is gewoon zoals we zelf zijn; natuurlijk!
Ik wens jullie fijne kerstdagen!

donderdag 22 december 2011

Dochterlief heeft haar kuren

En nog geen klein beetje! En dat is allemaal de schuld van mijn Madame, allé ik druk het misschien wat zwaar uit, dat is allerminst de bedoeling begrijpte, nee waarschijnlijk niet zeker. Ik wil dus alleen maar zeggen dat mijn Madame hier ondertussen zoveel gehaakt heeft dat elke jas wel een bijpassende muts en sjaal heeft; op zich kei tof hé, nee echt super. Maar ondertussen is het wel zover gekomen dat het voor dochterlief echt niet meer eender is wat ge haar aangeeft. En dat is blijkbaar steevast omgekeerd evenredig (of is dat alleen bij wiskunde?), met wat ik in gedachten heb. In het begin denkte dan nog van allé voor mij maakt dat nu eigenlijk niet uit en geeft ge al eens toe. Maar als dat elke keer het geval is dan hebde op den duur ook wel zoiets van nee, 't is wel goe geweest. Gelukkig is er één argument dat altijd werkt; dochterlief gaat namelijk zo graag mee op stap dat ze meestal heel snel van gedachten verandert als ik zeg dat ze dan zal moeten thuisblijven. En 't strafste van al is natuurlijk dat ze zoiets bij een ander niet doen hé, nee daar zijn ze dan zo braaf als iets en volgen feilloos wat de anderen zeggen, van enige koppigheid is daar geen sprake. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de gezellige tafelmomenten, dan ontpopt dochterlief zich in Madame "non". Pfff dat 't maar rap gedaan is met die fase!



Het patroon komt van hier!

dinsdag 20 december 2011

Komt dat zien, komt dat zien!



Dames en Heren, ik ben in een redelijk euforische stemming want afgelopen weekend hebben wij zomaar eventjes onze boomgaard aangelegd. Echt moeilijk was dat nu ook weer want het grootste werk was eigenlijk al op voorhand gebeurd. Zo had ik al ruime plantgaten uitgegraven en ook de steunpalen stonden al stevig in het gelid. Zaterdag reed ik dan even naar het hoofdkwartier van de nationale boomgaardenstichting om aldaar mijn boomkes op te halen, alhoewel boompkes het zijn wel hoogstammen hé. Die mannen hadden dat schoon geregeld; aan elke boom hing een lintje waarop stond waar ze juist moeten komen en elke rij was dan ook nog eens apart samen geknoopt, euh ik bedoel de boomkes hé. Vergissen was dus echt niet mogelijk. Thuis aangekomen zetten we ons meteen aan het werk. Ze hadden me gezegd dat ik voor het planten de wortels goed nat moest maken en dus placeerde ik de bomen gewoon in onze overvolle sloot. Toen ik echter aankwam bij het eerste plantgat bleek dat compleet nutteloos te zijn aangezien dat plantgaat door de regen eerder leek op een klein zwembad. Ik moet u dus waarschijnlijk niet vertellen dat het een eerder modderige bedoening werd. Mijn Madame die het moet gezegd me voortreffelijk assisteerde had haar botten aan en moest dus het geheel aanstampen, of toch een poging tot aanstampen. Ik wil mij dus bij deze toch even bij de buren excuseren voor de gillen die dat met zich meebracht telkens mijn Madame haar been toch wat dieper stak dan eigenlijk de bedoeling was.
Trouwens mijn Madame die eerst toch wat sceptisch stond tegenover heel het project werd enthousiaster en enthousiaster bij elke boom die we plantte. "Oooh en kunnen we hier dan binnen enkele jaren zo'n mooie lange tafel zetten en feestje geven in de boomgaard met allemaal gezellige kaarsjes en zelf appelsap maken en kersen plukken en amandelnoten kraken zoals we deden tijdens een vakantie in Toscane". Nu eerst nog een goeie snoeibeurt geven en de beschermende korven er rond plaatsen zodat de schapen niet van de bomen eten et voila ze kunnen beginnen groeien. Trouwens iemand die een gokske wil doen naar de totale kostprijs en op hoeveel jaar we dit met de subsidies hebben terugverdiend.

donderdag 15 december 2011

Schaapkes tellen

Neeje, neeje, nee ge moet niet denken dat ik last heb van slapeloosheid ofzo. 'T is gewoon den 15den december en dus voor iedereen die schapen, geiten of hertachtigen heeft tijd om te beginnen tellen. We hadden daarvoor al weken getraind, allemaal schoon in een rijtje gaan staan, nie simpel hoor. Ge kunt waarschijnlijk goed begrijpen dat ik daar toch heel wat tijd mee bezig ben geweest. En vandaag was dan de grote dag dat het voor 't echt was. Geen spielerij meer, nee nee het moest juist zijn want die mannen of vrouwen van de bevoegde instanties die lachen daar niet mee hé.
En dus trok ik deze voormiddag vol goede moed naar de schapenwei en begin daar te roepen van kom, kom, kom! En wat gebeurt er niks, nada, noppes. Geen één komt er af! Al snel had ik door waar het schoentje wrong, ze waren zich te goed aan het doen aan een lekker bietje. Ja toen kon ik het wel vergeten natuurlijk. Al dat gewriemel door mekaar, geen beginnen aan. Voor 't zelfde geld telde dan verkeerd en wie weet wat voor problemen daar van voortkomen. Nee, morgen proberen we het gewoon nog een keer.


ps wil je meer lezen over onze houtlandschaapjes, klik dan hiernaast bij labels op schapen en je kan je nog even amuseren!

maandag 12 december 2011

Voor de prijs van een kerstboom

Ik viel deze week bijna achterover. Naar jaarlijkse gewoonte zetten wij ook hier een kerstboom, momenteel hoognodig om toch iet of wa in de juiste kerststemming te komen, al kan pakskes-stress ook helpen natuurlijk, nog 3 te gaan. Maar waar vorig jaar ons boomke maar amper 15 € koste betaalden we nu al 25€! En dan moete weten dat wij eigenlijk prijzen van 5€ gewoon waren. Ik stel dan ook dringend voor dat de prijs van de kerstboom mee wordt opgenomen in de lijst voor de loonindexering! Nee als het aan mij gelegen had dan had ik onze kamerlinde gewoon versierd.
En dan zitten we natuurlijk nog met het feit dat zo'n boomke nu niet echt het meest duurzame en ecologisch verantwoorde ding is. De biodiverse tuin is zo slim om zijnen boom gewoon in pot te laten staan en elk jaar binnen te sleuren. Een goed plan, maar ge moet dat boomke natuurlijk dan wel goed onderhouden; regelmatig water geven enzo en daar gaat het volgens mij al meteen mislopen. Nee misschien moet ik maar gewoon wat boomkes zetten op dat stuk dat ik vorige week nog gekapt hebt, plaats genoeg en zo kunnen we binnen een paar jaar misschien zelf toch meer eco verantwoorde bomen verpatsen, man dat gaat opbrengen!

Nee 25€ ik ben er nog altijd niet goed van. Weette wel wa ge daar allemaal voor kunt kopen. 11 meter ligustrum haag bijvoorbeeld en meteen weeral een pak meer structuur in den hof. Al vrees ik wel dat ik me weer heb laten sjarelen, in de winkel stond 5 planten de meter, dat leek me al wat aan de hoge kant, aangezien vragen daar enkel beantwoord werden met ja of oke met een sterk Pools accent, rekende ik dan maar 4 planten de meter, maar na enig opzoekwerk denk ik dat zelfs 3 planten de meter meer dan genoeg was geweest.


Gelukkig zijn er ook nog meevallers dezer dagen, een nogal exclusieve tuinwinkel in ons dorp doet grote uitverkoop en dus kocht ik er wat leuke tuin spulletjes; waaronder deze vetbol-aanhang-vogels. Gezellig hé, en dan nog bleef ik onder de 25€!


En hoe zit het met jullie kerstvoorbereidingen?

donderdag 8 december 2011

Hebdet koud, kapt dan wat hout!

Men zegt wel eens dat men zich aan brandhout drie maal verwarmt; bij het kappen, het kloven en bij het branden. Bij deze dus een warme oproep moestet koud hebben komt dan gerust af.


Vorig jaar ontdekte ik dat hout kappen eigenlijk echt kweenie hoe tof is. Nee serieus ik had dat echt niet gedacht. Het geeft zo echt een op en top mannengevoel, niet dat ik hier nu de macho wil gaan uithangen maar toch. En dan moet je nog weten dat het mijn vader is die de kettingzaag hanteert. Ik mag mij uitleven met het betere trek- en sleur-, kap- en kruiwerk. Maar daar ben ik dus al meer dan content mee.
We hebben nog wel een paar dagen voor de boeg, om van het kloven nog maar te zwijgen. Bij deze bied ik dus eveneens een gratis fitness training aan voor de arm-spieren! Echt ik ben gewoonweg veel te goed voor deze wereld!


En waarom moeten al die boompkes om hoor ik u al denken. Awel je weet waarschijnlijk wel dat het belangrijk is om de nodige beschutting te voorzien voor de moestuin om zo een geschikt microklimaat te krijgen. Maar als die beschutting ondertussen zo groot geworden is dat de helft van de tuin in de schaduw ligt dan weet iedereen wel dat je verkeerd bezig bent. Vandaar dat dus in eerste instantie de volledige rechterzijde moet wijken. Dat is trouwens de zuidkant, die brengt in het vroege voorjaar de eerste zonnestralen mee die van belang zijn voor de opwarming van de bodem en voor het opgroeien van de vroegste teelten. Ook de achterkant zal op termijn worden verwijderd; dat is de oostkant, de kant van de ochtendzon. Oostenwind is er niet zo vaak, en als hij er toch is dan brengt hij in de winter meestal koude lucht mee en in het voorjaar drogende lucht. Enige beschutting is dus hier wel nodig. De noordkant bestaat uit een bos die de ideale bescherming bied voor de koude noordenwind en bovendien staat de zon er toch nooit. In het westen staan er ook nog bomen die bieden natuurlijk ook de noodzakelijke bescherming voor de westenwind en regen die echter zelden koud is.
Vanzelfsprekend wil ik hier op termijn nieuwe planten gaan zetten want een haag of heg geeft niet alleen beschutting maar vormt ook een rijke levensgemeenschap. Ze bieden schuilplaats aan vogels, zoogdieren en insecten. En die dieren wil je nu net lokken; het zijn immers de natuurlijke vijanden van allerlei belagers. Enkel door te zorgen voor zoveel mogelijk variatie en biodiversiteit kan je van je ecologische moestuin een succes maken.

zondag 4 december 2011

Zijn jullie al winterklaar?

Wat een tuin-jaar hebben we dit jaar al wel niet gehad! Op 3 februari kriebelde het al om er in te vliegen. En amper enkele dagen later stond ik hier al te genieten van de eerste voorjaars-bloeiers. En om dan vanaf 22 februari er helemaal in te vliegen en meteen bergen werk te verzetten. Om nog maar te zwijgen van al dat gezoem dat vanaf 24 maart niet meer te houden was en enkele dagen later was het al druk, druk, druk in de moestuin.


En nu is het al begin december en sta ik daar dus nog altijd buiten onder een vaak stralend zonnetje. De kwakkelende zomer laten we even buiten beschouwing, maar 't is toch ongelooflijk! Het lijstje van de winter binnen klussen blijft dus eerder aangroeien temeer daar ik buiten precies weer met 10 dingen tegelijk bezig ben. Zo ben ik bomen aan het afdoen, maar later meer daarover, ben ik de plantgaten aan het maken voor de fruitbomen, het definitieve ontwerp vind je hierboven en verder probeer ik ook de moestuin wat winterklaar te maken. De artisjokken kregen al een jasje en een sjaal aan, de moestuinbedden werden bedekt met alles wat nog op de composthoop lag. En de knoflook liep ik snel voorbij toen ik zag hoeveel onkruid daar al tussen groeit.


En dan kreeg ik ook nog in mijn mail-box een herinnering van Velt dat ik nog exact tot vrijdag de tijd heb om mijn zadenbestelling binnen te brengen, dat er dus ook nog bij. Ik heb mij dus echt moeten verplichten om mij daar aan te zetten want zeg nu zelf dat is toch echt een winterwerkje!
Maar soit eerst de inventaris van wat ik nog heb liggen. En dat blijkt nog heel wat te zijn; kervel, citroenkomkommer van de nieuwe tuin, Butternut en de oranje Hokkaido pompoenen. Verder nog courgettes; de groene van Milaan en Zuboda, spinazie, koriander, veldsla, de Egyptische platronde rode biet en nog wat buiten tomaatjes van de nieuwe tuin. Zelf oogstte ik dit jaar zaad van dille, hertshoornweegbree, rucola en stinkers.
Om vervolgens aan te kruisen wat ik wil bestellen. Voor de boontjes koos ik voor de staakbonen Mechelse Tros en de struikbonen Cantare en natuurlijk labbonen van Express type. Voor kolen ben ik niet zo te vinden maar ja ge moet zo'n vak wel gevuld krijgen hé dus werd het Westlandse winter boerenkool, groene Calabrese broccoli en spruitjes; de Groninger. Koolrabi is ook altijd leuk, Delikatesse witte en pastinaak smaakt vers uit den hof stukken beter dus Aromata, eens iets anders want tot hiertoe had ik altijd Tender and True; waar ik trouwens heel tevreden van was. Nog wat peterselie de groene parel en de krullende reus van Italië. En zodoende komen we weeral uit bij één van mijn favorieten; de pompoenen, waar ik toch nog de groene Hokkaido van bestel. Nog wat prei; reuzen van Carentan, radijsjes; de lekkere Cherry Belle. Nog wat sla, meikoningin (alleen al voor de naam) en wat pluksla, black seeded simpson en we zijn weeral verzekerd van de nodige groenigheid. Nu alleen nog wat wortelen; Nantes voor de zomer en Flakkeese voor de winter en dan denk ik dat mijn tuintje al goed gevuld gaat zijn. Misschien nog wat bloemen om de boel op te fleuren; goudsbloemen en Oostindische kers. En basilicum ja dat moet er ook bij natuurlijk neemt maar van die fijnbladige groene. Et voila se dat is ruimschoots op tijd klaar! Nu alleen niet vergeten de boel tijdig door te sturen en te betalen en voor we het weten zijn we weeral vertrokken voor een nieuw moestuinjaar!

donderdag 1 december 2011

Mussen die twitteren!

Mussen weten het al lang: om aandacht te krijgen, moet je twitteren. Ze tsjilpen en kwetteren er dan ook vaak op los. In onze tuin doen de verschillende soorten mussen het erg goed; zowel de huismussen, ringmussen als heggemussen zijn goed vertegenwoordigd. Misschien zit mijn mussenhotel er wel voor iets tussen! We hebben hier zelfs een echte mussenboom, waar het voornamelijk mussen zijn die er hun eten komen halen uit de voedersilo's.


vrouwtje huismus


Maar op veel plaatsen gaat het nochtans helemaal niet zo goed met de mus. Aangezien ik vermoed dat jullie ook niet blij zijn met een dode mus stel ik voor dat men zijn kruit niet langer op de mussen verschiet en we dus gewoon tot aktie overgaan. Ten eerste moeten we zorgen voor geschikte schuil- en nestgelegenheid door: geschikte dakpanconstructies waar ze onder kunnen broeden. Plant hagen en heggen en zorg voor ruigere stukjes waar ze zich in kunnen verschuilen. Als de mussen op snikhete dagen van de daken vallen is het goed om een waterschaaltje te voorzien. Doch het meeste last hebben ze van de afname van hun voedselaanbod. Schud dus gerust uw tafellaken buiten uit! En moestet nog nie weten e kieke is gien mus en ne stamp is giene kus!

maandag 28 november 2011

Zelf vetbollen maken

'T is natuurlijk den tijd van het jaar om zo stilaan te beginnen denken aan de versiering van de kerstboom. Allé eigenlijk ben ik nog een weekske te vroeg zeker, eerst nog Sinterklaas passeren en dan kunnen we er weer vollen bak voor gaan. Zo'n verlicht rendier in den hof of een opblaasbare kerstman voor mij persoonlijk is dat nu niet echt bevorderlijk voor de feestvreugde, eerder nefast. Maar als dat uwen dada wel is ga gerust uw gang en overtroef vooral uw buren inclusief hun electriciteitsrekening! De vogeltjes zijn hier alvast in feeststemming sinds ik vorige week deze boom versierde! En dat is dus niet met eender wat versierd hé, neee met zelfgemaakte vetbollen nog wel. Soms denk ik wel eens bij mezelf waarom moet ik het mezelf nu weer zo moeilijk maken. Koopt gewoon een kant en klaar overlevingspakket voor de vogeltjes. Maar nee sta ik daar ongezouten dierlijk vet te smelten, en dat te vermengen met allerlei zaden waaronder vooral zonnebloempitten. Kap ik dat vervolgens in pottekes en hang er een touwtje in, laten opstijven, ontvormen et voila 't is klaar en kees. Zoonlief deed in elk geval enthousiast mee, inclusief het nodige gesmodder! En volgens mij bevordert dat ook gewoon de interesse in echte natuurervaringen. Maar zeg nu zelf 't is toch ook veel leuker als je kan zeggen dat je dat zelf gemaakt hebt. Alleen het ophangsysteem is nog niet 100%, de touwtjes moeten echt goed in het midden zitten anders gebeurt het wel eens dat er een bol naar beneden dondert. Maar ach zo erg is dat ook weer niet, hebben de vogeltjes die op de grond naar eten zoeken er ook nog wat aan.

maandag 21 november 2011

Hoogstamboomgaard

Als ge zo'n lapke grond hebt dan kunde u al eens ne keer goe uitleven. Dus ik dacht laten we maar eens een boomgaard aanleggen. Want dat is toch kweenie hoe schoon. In het voorjaar kunt ge genieten van geweldige bloesems om dan enkele maanden later te kunnen smullen van heerlijk fruit. Maar dat is nog niet alles, nee zonen boomgaard is ook ecologisch wree interessant. Dat trekt dus talrijke diersoorten aan waaronder de insecten natuurlijk die afkomen op de bloesems. Insecten zijn op hun beurt voedsel voor allerlei vogels die vaak ook een goede nestgelegenheid vinden. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de knaagdieren die komen smullen of een egel.


Maar ik zat nog met een dilemma want ik had al aan de schaapjes beloofd dat het dit jaar van boem boem ging zijn. Terwijl ik aan mijn Madame al had beloofd dat ik niet meer dan één groot project per jaar ging doen. Alhoewel groot, 't zijn ocharme maar 20 boomkes dat er komen te staan, dat is niks tegen al die meters haag en heg dat ik hier al heb gezet. Maar ja, die boompkes moeten natuurlijk ook gehaald worden, in de Limburg dan nog en dan moet er ook nog een stevige bescherming rond voor de schapen. En aangezien het toch heel wat jaren duurt voor er wat te oogsten valt koos ik dus dit jaar voor de boomgaard. Het enigste probleem is dat ik daarvan ook nog de schaapjes moest overtuigen. Man dat gaf me daar een gebleit, met z'n vijven stonden ze daar te bleiten van wij willen boem boem, dagen aan een stuk hé. Ge kunt u dus voorstellen dat ik dreigde overstag te gaan. Ik dacht we zullen er eens over klappen en zo vroeg ik dus wat voor ventje ze dan graag hadden. Ons Hartediefje voerde meteen het grote woord want ze wilde wel nen Bieber look a like, dat was dan weer helemaal niet naar de zin van ons Henrieke want die heeft het meer voor nen Ian Thomas type. En alsof dat nog niet genoeg was wilden Holleke en Hanneke nen echte vent en genen puber. En Henrietta die twijfelde want eigenlijk was dat met de H5 ook wel best gezellig. Met al dat gekibbel was het natuurlijk wel gemakkelijk om hen te overtuigen om gewoon nog een jaartje te wachten.


En zodoende maakte ik me dit jaar lid van de boomgaardenstichting. En het handige van al is dat ze daar dan ook gewoon een plan maken. Et voila wat gemail en gebel leverde volgend voorstel op;

Rij 1
1,1 pruim Sanktus Hubertus
1,2 pruim Anna Späth
1,3 appel Oogstappel
1,4 appel Gravensteiner
1,5 kers Hedelfinger Riesenkirsche
1,6 peer Clapp's Favourite

Rij 2
2,1 pruim Reine Claude d'Oullins
2,2 pruim Reine Claude Descardre
2,3 appel Reine des Reinettes
2,4 appel Boskoop
2,5 kers Schneiders Späte Knorpelkirsche
2,6 peer Dubbel Flip


Rij3
3,2 nectarine Madame Blanchet
3,3 abrikoos Tros Oranje
3,4 appel Dubbele Bellefleur
3,5 appel Berglander
3,6 peer Wijnpeer

Rij 4
4,2 perzik Charles Ingouf
4,3 amandel Robijn
4,4 appel Reinette de France
4,5 appel Eysdener Klumpke
4,6 peer Saint-Remy

En wat denken jullie ervan? Een goeie keuze? Mij kunnen ze immers wijsmaken wat ze willen.

zaterdag 19 november 2011

Zonnekloppers²

Boer wat zeg je van mijn kippen, boer wat zeg je van mijn haan. Hebben ze soms geen mooie veren of staat jou de kleur niet aan. Schoon kiekes wel en een schoon leven ook als ge het mij vraagt. Terwijl ik mij in 't zweet sta te werken om hun kot elke week proper te krijgen staan zij daar te blinken in de zon. En ondertussen keuvelen ze maar wat aan over 't weer bijvoorbeeld en dan is het nog maar te hopen dat ze mij niet vierkant staan uit te lachen omdat ik hunne stront zit op te kuisen.


Aha, maar ze gaan niet blijven lachen hé. Sinds ik deze steen in hun legbak heb gelegd zitten ze daar nogal moeite te doen en maar kakelen en maar proberen om ook zo'n groot ei te leggen! Maar 't lukt niet he!

zaterdag 12 november 2011

Mme natuurlijk-rijk haakt

De winter komt er zo stilaan aan en dus is het niet alleen tijd om de groentenhof winterklaar te maken, maar ook tijd om ervoor te zorgen dat we er zelf warmkes zullen bijlopen. Een taak die ik trouwens gaarne aan mijn Madame overlaat, gewoon een kwestie van goede organisatie dat las u al hier. Mijn Mme is de laatste tijd zo aan het breien en haken geslaan dat ik begin te vrezen dat het een strenge winter gaat worden. En rustig dat ze daar van wordt, het lijkt soms zelfs een verslaving waar ze niet mee kan stoppen. Maar dan wel een goeie en nuttige verslaving natuurlijk en dus zult ge mij niet horen klagen, zolang ik zelf maar geen muts moet opzetten tenminste. Misschien moet ik mijn Mme maar eens uitdagen om een wild brei aktie voor de moestuin op te zetten. Zo'n jasje voor de prei dat zou toch grappig zijn, hahaha.
Maar mijn Mme wilde dus een leuk mutsje breien voor dochterlief, inspiratie daarvoor vond ze bij de oontand. Alleen bleek het patroontje niet te kloppen, alleszins kon mijn Mme er niet aanuit. En zodoende legde mijn Mme haar probleem voor aan de haakmensen van de naailes, iedereen nog mee. Dat gaf me daar nogal animo, op en gegeven moment waren er wel 5 mensen dat mutsje aan het haken.



En uiteindelijk kwamen ze bij deze beschrijving;
gebruikte steken: losse, vaste, dubbele stokjes
1) opzetten 7 losse, ring sluiten
2) in iedere losse 2 vasten= totaal 14 vasten
3) in iedere vaste een groep (4dubbele stokjes met elkaar verbonden) 2 losse -> totaal 14 groepen
4)tussen iedere groep van stokjes; een andere groep van dubbele stokjes (14 in totaal) 2 losse en dit 14x herhalen
5) tussen iedere groep van stokjes (2x groep van 4 dubbele stokjes met telkens 1 losse tussen) in totaal 28 groepen
6) tussen iedere groep van dubbele stokjes (1 groep dubbele stokjes 1 losse in totaal 28 groepen - 2! losse
7) op groep van stokjes= 1 vaste; op de losse= 1 vaste: in totaal 56 vaste
8) op iedere vaste een vaste -56 vasten
toer 8 herhalen tot een band van +/- 5 cm

Voor mij lijkt het eerder op Chinees en dus alle respekt voor diegenen die met deze beschrijving hetzelfde mutsje kunnen reproduceren. Nochtans is het wel een heel schoon mutske, helemaal iets voor dochterlief, als je haar laat doen dan loopt ze er de hele dag mee rond. Ik weet niet welk beeld jullie van mijn dochter krijgen op deze foto's maar ze is echt wel het vrolijke meisje in huis, en zo zelfzeker, al komt ze op tijd en stond wel een dikke knuffel vragen. En babbelen dat die kan, heerlijk gewoon. Ja ze wordt groot mijn kleine meid, sinds gisteren zelfs al zonder pampers, enkele accidentjes en ze had het al onder de knie. Het enige wat papa niet zo graag heeft is dat ze nog altijd bloemetjes plukt uit de tuin, de aard van de mama peins ik, maar ach zolang het dat maar is. En als trotse papa kon ik echt niet kiezen welke foto ik hierbij zou zetten, het zijn er dus 4 geworden.


woensdag 9 november 2011

Groentenlasagne

Na al die pech, hoog tijd om wat extra aan te sterken, en hoe kan dat beter dan met spinazie. En het tofste van al is dan nog dat dat hier gewoon in mijnen hof staat. Spinazie heb ik lang geassocieerd met spinaziepuree, niet echt één van mijn favoriete gerechtjes en dus heb ik nooit echt het nut gezien om dat zelf te zaaien. Maar in één of andere vlaag heb ik het dan toch maar aangeschaft en eigenlijk kunt ge daar wel geweldig lekkere dingen mee maken. Ik weet niet hoe het met jullie pompenenvoorraad gesteld is maar hier liggen er nog een hele hoop, die mogen dus ook verwerkt worden. En bij groentelasagne horen voor mij ook champignons, die heb ik dus niet in mijnen hof en moest ik dus gaan kopen. Misschien moet ik me in de eetbare paddestoelen toch maar eens een keer gaan verdiepen want dat moet toch zalig zijn om in het bos rond te lopen en met een gevuld mandje terug te komen. Ik had hier ook nog 2 kleine courgettes liggen dus die gingen er ook nog bij. Verder nog 250 gr mascarpone, 2 potjes zachte geitenkaas, koriander, lasagnevellen uiteraard en koriander- en komijnzaad.


Het recept wijst zichzelf eigenlijk uit.
Wrijf een eetlepel koriander- en komijnzaad fijn in een vijzel. Fruit dit samen met de versneden pompoen in olijfolie. Blancheer de spinazie kort en kruid met peper en zout. Bak de champignons. Bouw de lasagne op door eerst enkele lasagnevellen in een ovenschotel te leggen, daarna de spinazie, daarover wat geitenkaas, laag lasagnebladen en daarop de pompoen. Meng de mascarpone met verse koriander en kruid met peper en zout en verdeel deze over de pompoen. Bedek met lasagnevellen en eindig met de champignons. Werk de lasagne af met de geitenkaas en plakjes courgette en zet 30 minuten in een voorverwarmde oven van 180°c.
Nog wat groenigheid erbij uit de tuin; in mijn geval veldsla en ik zou zeggen bikke bikke bik, hap hap hap!

zondag 6 november 2011

Vakantiegevoel

Ik moet zeggen dat daar momenteel nog maar weinig van over schiet. Maar laat ik beginnen bij het begin. Wij trokken deze herfstvakantie naar de Ardennen. Altijd een risico om in deze periode van het jaar een vakantie in eigen land te plannen. Maar niks daarvan dit jaar want we kregen bakken aangenaam herfstweer, met een stralend zonnetje (welliswaar na het optrekken van het ochtendgrijs)en bossen die lagen te blinken dat het bijna pijn deed aan de ogen. We hebben dus genoten, met volle teugen en helemaal opgeladen keerden we dus na een week terug huiswaarts. Maar zo'n weekje weg brengt in de eerste plaats een hoop was met zich mee, een auto die eruit ziet alsof we een week in de broussen hebben gezeten en een tuin bomvol afgevallen bladeren. Voeg daarbij nog een feestje en een maag die zich blijkbaar niet 100% voelt, die overdaad brubbels en flink stuk taart bleek toch niet zo geweldig te zijn, en je voelt het al aankomen zeker. Soit, vandaag moest ik dus terug aan het werk, de zondag is hier sowieso een drukke dienst, ik werk in de sociale sector en al de jongeren die op weekend gingen komen terug binnen. Het vakantiegevoel was dus inderdaad snel weg. Maar dat bleek nog niet alles te zijn want toen ik 's avonds naar huis belde bleek zoonlief zodanig ziek te zijn dat hij al enkele uren aan het overgeven was. En alsof dat nog niet genoeg was ontdekte ik toen ik om 23u naar huis wilde vertrekken dat mijn auto niet start. Zodoende zit ik hier nu op het werk te wachten tot binnen dit en een half uur de pech-verhelping komt. Grrrrrrrrrrr ik wou dat ik terug op dat terras in Achouffe zat!



donderdag 27 oktober 2011

Zonnekloppers

Toevallig had ik deze namiddag helemaal vrij en dus dook ik snel de tuin in. Zeker met het zalige zonnetje was het echt genieten. Ik was trouwens niet de enige die daar van de zon lag te genieten. Kijk maar eens;


Vorige week vroeg er nog iemand aan mij of ik misschien een zonnebank heb gekocht, bijlange niet, da's allemaal puur natuur hier! We hebben de laatste tijd niet te klagen gehad van het weer. Ongelooflijk ook wat er nog allemaal in bloei staat. Het enige dat me niet aanstaat is dat we dit weekend de klok moeten verzetten. Echt 't is toch geen weer om over te schakelen naar het winteruur.
Ik deed heel wat klusjes in de tuin. De bieslook verhuisde van plaats, het is wel wat veel geworden precies, maar ach alles wat we niet opeten mag gewoon in bloei komen, dat is toch ook leuk. De Mara des Bois aardbeitjes staan hier nog maar 3 maanden. Ik kocht 2 plantjes maar deze hebben in tussentijd al zoveel uitlopers gekregen dat het tijd werd om ze uit te planten. Het zijn er nu al bijna 20, dat gaat smullen worden volgend jaar.
Het vingerhoedskruid dat zich sowieso altijd al vrolijk uitzaait heeft het dit jaar op sommige plaatsen toch wel echt te bont gemaakt. Zo stonden er plantjes midden in mijnen lavendel of zelfs knal onder de haag. Nu hoeft het hier allemaal niet zo georganiseerd te zijn maar dit was er toch over. Vandaar dus hergroeperen! Dat gaat met vingerhoedskruid gelukkig heel vlotjes.


En dan heb ik ook nog zaad geoogst, veel zaad zoals ge ziet. Van die fleurige bloemekes die ge hier nog ziet staan. Zinnia's, goudsbloem en weet ik veel wat nog allemaal. Dit jaar amper 1 vierkante meter, volgend jaar zal het dus een pak meer zijn.

Ik zou zeggen geniet nog van het zonnetje want wie weet hoe lang het nog gaat duren en dat winteruur kunnen we natuurlijk ook gewoon negeren!

woensdag 26 oktober 2011

2 jaar bloggen

Ik kan het bijna niet geloven, al 2 jaar zit ik hier te schrijven en jullie te laten meegenieten van mijn avonturen in de tuin. Wat gaat de tijd toch snel zou mijn grootmoeder zeggen en me daarbij eens goed in mijn wang knijpen. Al 2 jaar probeer ik jullie hier te boeien, en het strafste van al is dat dat aan mijn lezers-aantallen te zien ook nog lijkt te lukken ook. Om nog maar te zwijgen van mijn facebook vrienden, ondertussen zijn het er tot mijn eigen verbazing al bijna 485. Tof dat jullie hier komen lezen, misschien een reactie achterlaten of een vind ik leuk. Na 2 jaar bloggen merk ik wel dat ik soms in herhaling begin te vallen, dat ik achteraf besef van oei dat heb ik precies al eens geschreven of die woorden heb ik al eens gebruikt. Ondertussen heb ik het schrijven van berichtjes wel wat onder de knie, al blijft het soms nog zoeken naar een leuke schwung, een toffe invalshoek of een knipoog tussendoor. Bij mij is het vaak een kwestie van een leuk begin en dan rolt de rest er meestal vanzelf uit. Maar soms is het echt zwoegen, lezen, herlezen, schrappen en weer zaken toevoegen. Als ik die eerste berichtjes terug lees dan heb ik al een hele weg afgelegd. Waar het in het begin vaak eerder secce en feitelijke weergave waren met bedroevende foto's, staat meer en meer de beleving van het buitenleven centraal; het plezier van mijn eigen oogst en daar dan iets lekker van maken, het samenwerken met de natuur en blij zijn met wat ik daar allemaal voor terugkrijg, het gefladder van de vlinders en het gezoem van de bijen en de hommels, het gewroet in de aarde en zo proberen een mooie plek te creëren. Leven naar het ritme van de seizoenen en dit alles uiteraard met veel respect voor de natuur.

Wat ik ook erg leuk vind aan het bloggen is het feit dat ik via deze weg toch al enkele mensen heb ontmoet die met hetzelfde bezig zijn. Vooral de live ontmoetingen tijdens een tuinbezoek of blog-meeting maken het echt tot een verrijking.

De tijn blijft hier ondertussen gewoon verder groeien. Van sanguisorba bracht ik onlangs nog daslook, aardpeer, artisjok, chinese bieslook en nog een blauwe bes mee. Je ziet ik heb me nog serieus ingehouden, maar in het voorjaar moet ik zeker nog eens teruggaan want een aantal planten waren niet meer voorradig.


Ik hoop in ieder geval dat ik jullie kan blijven boeien en verrassen. En dat ik jullie mee kan laten genieten van alles wat hier groeit en bloeit, met kleine of grote verhalen. Met elk nieuw seizoen dat weer helemaal anders is dan het vorige, met elke nieuwe plant, waarin weer onverwacht veel te ontdekken valt.

zondag 23 oktober 2011

De culinaire week

Misschien hebben jullie de smaak na het vorige gerechtje helemaal te pakken. Goed zo! Klaar voor deel 2 van de culinaire week. Dit receptje vergt wat meer kooktijd en dus ook wat meer afwas ;-( Begin met het courgettegebak, dat stelt eigenlijk weinig voor, qua werk bedoel ik dan, en is verrassend lekker. Allé vooruit naar de courgetteplanten in den hof om te zien of er nog iets aanhangt en haalt de kleinste er ook al maar af want dat gaat toch niet veel soeps meer worden. Snijd de courgette (600gr) in schijfjes of rasp het gewoon dat gaat nog sneller! Maal 75 gram pindanoten. Stoof dit alles in olie en voeg 30 gr broodkruim toe alsook 110 gr geraspte kokos, 2 koffielepels kerrie, 1 koffielepel komijnzaad en een koffielepel gemalen komijn, nog wat kurkuma en zout en 350 gr in stukjes gesneden tomaten. Laat afkoelen en voeg 3 eieren toe. Giet alles in een ovenschotel, bestrooi met amandelschilfers en na 45 minuten in een oven van 180°C is het klaar. Zo'n receptje dat klinkt toch gewoon als legerpraat!


Voila dat was deel één, dat viel toch mee hé. Nu gaan we daar een pompoen-aubergine stoofpotje met kokos bij maken. Nodig; 2 aubergines, 300 gr pompoen, 300 gr aardappelen, 200 gr ui, 1 cm verse gemberwortel, teentje knoflook, koffielepeltje kerrie, koffielepel kurkuma, 2 dl water, 2 dl kokosmelk, het sap van 1/2 citroen, peper en zout en wat koriander.
-Snijd de aubergines open en stoof ze gaar. Snijd in grote stukken.
-Schil de pompoen en aardappel in blokjes. Pel en snipper de ui, de gember en de knoflook en stoof dit alles in olie.
-Kruid met de kerrie en de kurkuma en doe er het water bij. Lat sudderen tot de groenten beetgaar zijn en voeg dan de aubergine, de kokosmelk, wat citroensap, peper en zout toe. Afwerken met wat korianderblaadjes en 't is ook weeral klaar.
Op naar deel 3; een bananenslaatje met ananas! Nodig; 1 ui, klein beetje kaneel, beetje komijnzaad, peper en zout, 1 tak bleekselder, 1/4 rode paprika, 2 bananen, 500 gr ananas en 1 dl mayonaise.
Pel en snipper de ui en stoof hem in olie met de kaneel, het komijnzaad en peper en zout. Laat afkoelen. Snijd ondertussen de bleekselderijstengel los van de blaadjes en bewaar ze voor de versiering. Snijd de stengel en de paprika in kleine stukjes en voeg bij de ui. Snijd de bananen in plakjes en de ananas in stukjes. Meng alles onder elkaar en voeg de mayonaise toe. Nog versieren met gesnipperd selderijblad en 't is af.

En als laatste maken we dit kokos-sesamstrooisel met 1 koffielepel gemberpoeder, 1/2 koffielepel komijnpoeder, 1/2 koffielepel korianderpoeder, 1 eetlepel zeezout, 100 gr geraspte kokos, 50 gr sesamzaad. Alles door elkaar roeren en roosteren in de pan en naar believen te gebruiken. Laat het smaken!

Na al die arbeid mag je jezelf ook wel even belonen met een overheerlijk zelfgemaakt ijs-dessertje. Men neme een pot lekkere bio-yoghurt, haalt uit de vriezer een portie ingevroren eigen kweek bessen en ander kleinfruit mix pakketje en je voegt dit alles onder elkaar met nog wat suiker of rijstsiroop. Zet dit zo'n 4 uur voor de maaltijd in de vriezer en roer er af en toe eens door. Et voila, smullen maar!

dinsdag 18 oktober 2011

Ondertussen in de tuin

Nu de eerste koude nachten al gepasseerd zijn is het tijd om het één en 't ander winterklaar te maken. Ons tweede tuinstel mag al aan zijn winterrust beginnen en staat al netjes opgeborgen. De pompoenen werden geoogst, de bessenstruiken werden nog eens onkruidvrij gezet, een hele klus, en voorzien van een goede laag compost. Hierdoor konden de composthopen nog eens worden doorgeschoven; ook al een hele klus. Ik heb me dat al beklaagd dat ik hier op mijn communiezieltje gezworen heb dat ik daar wat meer aandacht voor ga hebben. Maar nen echte ben ik duidelijk nog niet want zo ontdekte ik dit weekend op den tv, die echte mannen die rieken aan hunnen compost!


Wat ik wel echt heb in mijnen hof zijn nog verschillende bladgroenten; waaronder de hertshoornweegbree. Een plantje dat ik alleen al voor zijn naam geweldig vind om nog maar te zwijgen van de vorm. Het is zo decoratief dat je er een eenvoudig slaatje helemaal mee oppimpt. Het zag er nochtans niet goed uit want ik zaaide het in de vroege zomer zodanig dat de meeste planten onmiddellijk in zaad schoten. Ondertussen heb ik dus al een hele zaadvoorraad. Maar sinds een aantal weken is hij beginnen groeien et voila nu smullen we ervan. Ik vind het sowieso geweldig om verschillende bladgroenten te hebben; zo staat er ook nog de klassieke kropsla, nog snijsla en nog ruccola en veldsla. Zoiets komt toch altijd van pas.


zondag 16 oktober 2011

Heerlijke pompoenovenschotel

Niet verschieten want we gaan het eens over de culinaire boeg gooien. Nu de avonden en vooral de nachten kouder worden is er niets heerlijker dan een lekkere ovenschotel; ideaal om jezelf te verwarmen. Gelukkig is het zonnetje nog goed van de partij en is het ook heerlijk om buiten te vertoeven.
Maar we gaan dus kokkerellen; deze ovenschotel is zo simpel en met weinig afwas, dat kan sommigen misschien ook over de streep trekken. De schotel bevat granen, aardappelen, groenten, kaas, ei en olie en met een fris slaatje erbij heb je dus wel een gezond bommeke binnen. Het heeft iets weg van een groentetaart maar dan zonder deegkorst. En het leuke van al is dat bijna alle groenten uit eigen tuin komen wat het natuurlijk allemaal nog veel leuker maakt. Enkel de knolselder heb ik moeten aankopen, misschien zet ik dat volgend jaar wel eens maar dat vraagt blijkbaar nen berg compost heb ik eens tijdens een tuinbezoek vernomen.


Wat hebben we nodig; awel ge trekt dus naar uwen hof en neemt daar een pompoen, wat wortelen en wat groenigheid in de vorm van prei of selder. Vervolgens gaat ge naar uwen voorrraaad voor wat uien en aardappelen et voila ge kunt eraan beginnen als ge tenminste diejen knolselder ook al in huis hebt gehaald.
Neem een grote ovenschotel, vet in en bedek de bodem met plakjes pompen. Rasp de wortelen, knolselder en aardappelen in een grote kom en voeg daarbij de fijngesneden uien en groenigheid. Voeg daarbij 75 gr fijne havervlokken, 100 gr geraspte kaas, 2 eierdooiers, wat shoyu, beetje korianderpoeder en nog wat andere kruiden en 100ml opgeloste groentebouillon. Meng alles onder elkaar en verdeel deze massa over de pompoenschijven, strijk glad en bestrooi met sesamzaad. Bakken in een voorverwarmde oven (200°C) gedurende 30 à 40 minuten. Et voila, zo simpel is dat, smakelijk!

ps Voor wie de ingrediënten nog graag even op een rijtje wil klikt gewoon hierboven bij de recepten.

woensdag 12 oktober 2011

Bloemige weide, we gaan ervoor

Weet ge het valt niet mee om een groen grasveld om te toveren tot een bloemige weide. Zeker niet als je moet beginnen van een overbemestte en kapot gespoten maïs-akker. Maar dit najaar ging ik voluit; ik verzamelde zo veel zaad dat ik zo kwistig uitstrooide in het gras dat het dit jaar gewoonweg moet lukken! Want ik wil kleur in mijn weide; paardebloemen, boterbloemen, klaver het maakt niet uit, allé het tofste zou natuurlijk zijn dat er een geweldig kleurenpalet verschijnt van margrieten, bevernel, boerenwormkruid, wilde peen, sint-janskruid, knoopkruid, duizendblad en weet ik veel wat nog allemaal.




Ik hoop dus dat ik hier volgend jaar een voor en na foto kan publiceren met meer kleur! Van één ding ga ik gelukkig wel zeker zijn; mijn ingezaaide ecoflora bloemenweide groeit geweldig goed. Zo goed zelfs dat sommige al eerder plat liggen dan recht staan en ik me dus afvraag of ik daar al eens over moet maaien of komt het echt door de wind en de regen?


Ik snap dat jullie misschien een beetje de kluts kwijt zijn want ondertussen heb ik hier al 3 plaatsen waar ik een bloemenweide probeer te creëren; eentje met zelf verzameld zaad en zaad van de Morgenster, de foto hierboven met zaad van ecoflora en dan hierboven het groene gras met het zelf verzamelde zaad. Moest ik wat handiger zijn met die dingen ik presenteerde jullie hier meteen een planneke, maar dat ben ik dus niet! Ge kunt niet alles meehebben hé! Ik ben al blij dat ik hier regelmatig iets kan posten dat er wat deftig uitziet.

zaterdag 8 oktober 2011

Bollen en knollen, op z'n Groenlands

Voor botanisten is er nogal wat verschil tussen bollen en knollen. En vaagweg herinner ik me dat ik dat ooit op school ook heb moeten leren. Maar wist ik toen veel dat ik daarover vele jaren later een blog-berichtje de wijde wereld in zou sturen en zodoende moet toegeven dat ik daar niet veel van onthouden heb. Mocht jij toen wel opgelet hebben mag je me dat alsnog uitleggen. Maar ach in de praktijk heeft dat nu ook weer niet zoveel belang.


Nu weten we allemaal dat "vrouwen graag kleren kopen, awel ik koop graag planten" en bloembollen want "die fleuren de boel toch ook op". Ik trok dus naar de winkel en zwierde zowaar 303 bollen en knollen in mijn handen, een karretje of iets van die aard was ik vergeten te nemen en dus stond ik daar wree onhandig te wezen. Gelukkig geraakte ik bij de kassa, al verschoot ik wel even van de rekening die opliep tot bijna 40 euro, dat hebde dan natuurlijk als je daar zo enthousiast staat te graaien. Maar ach 't is niet voorniet dat ge de winter korter maakt hé.
De Belg mag dan "nen baksteen en een gazon op zijn maag hebben liggen", ik wrees toch dat ik tot een andere strekking behoor, want als ik zo daarga dan schiet er binnen een aantal jaren van mijn klassiek gazon niet veel meer over. De bloembollen en knollen waren bestemd voor den voorhof, nu moet ge gene schrik hebben er is daar nog altijd plek genoeg "om een walske te placeren". Ze moesten komen voor de hydrangea's, waarvan ik nog altijd niet zeker ben of dat nu wel een goede zet was. Het ziet er ineens allemaal zo geordend en gestructureerd uit, in schril contrast met de rest van de tuin. Maar ach ze staan er nu en dat trekt toch ook een beetje insecten aan dus laat ik ze maar staan. Maar meer en meer denk ik dat een klein haagske daarrond wel leuk zou zijn, dan is het wat meer afgeboord, wat zou een goede keuze zijn denken jullie?


Nu wilde ik de plaats voor de bollen nog wat groter maken en dus verzamelde ik eerst het nodige materiaal, moet ik tussendoor met mijn vuil schoenen niet rondlopen in mijn opgeruimd kot. Om vervolgens het afgekoorde stukje gazon vakkundig in mootjes te hakken en te verwijderen. Een leuk jobke want ge ziet dat zo vooruit gaan.




Bemesting toevoegen is absoluut niet nodig niet alleen is "een hand vol kippenkak nooit plezant", de bollen en knollen hebben hun eigen voedselvoorraadje op zak euh bol/knol. Ik koos zo veel mogelijk voor bollen die zich verwilderen, als ze op de ideale plaats staan tenminste. En zodoende hoop ik dat volgende soorten zich hier verder gaan uitbreiden; het winterakonietje/Eranthis hyemalis, een van mijn favorieten,ik kocht er dus een paar zakjes van, is samen met de sneeuwklokjes/Galanthus één van de bolgewassen die al in februari-maart bloeien. Krokussen mochten natuurlijk ook niet ontbreken net als de blauwe druifjes. Verder de verwilderende sterhyacintjes/Scilla siberica, breedbladige vogelmelk/Ornithogalum balansae en dan 2 soorten zomerklokje; het Leucojum Aestivum en het Leucojum Gravetye Giant. En dan wilde ik ook nog wat Irissen, ik heb er hier nog geen enkele staan en eigenlijk is dat toch ook wel leuk en dus ging ik voor 2 dwergirissen de Iris Alida in het blauw en de Iris reticulata in het paars.


Ik zag mezelf nog geen 303 kottekes maken en ne "lasagna-mix" dat heb ik al en dus schoof ik al het zand opzij, klutste al die bollen door elkaar en zwierde ze zo nonchalant mogelijk in het rond. Zand erover en nog wat verhakseld hout erover en klaar is kees. En daar er ondertussen genoeg regen is gevallen was "eerst gieten" niet echt nodig en kon ik gewoon "genieten" van het afgeleverde werk althans.


Nog twee kleine ps-en; diegene die goed hebben opgelet zullen al doorhebben dat ik toch nog eens met mijn zand-schoenen in mijn proper kot moest omdat ik toch niet al het benodigde materiaal bijhad ;-( en de "quotes" komen van het programma Groenland.