Wat ik wel echt heb in mijnen hof zijn nog verschillende bladgroenten; waaronder de hertshoornweegbree. Een plantje dat ik alleen al voor zijn naam geweldig vind om nog maar te zwijgen van de vorm. Het is zo decoratief dat je er een eenvoudig slaatje helemaal mee oppimpt. Het zag er nochtans niet goed uit want ik zaaide het in de vroege zomer zodanig dat de meeste planten onmiddellijk in zaad schoten. Ondertussen heb ik dus al een hele zaadvoorraad. Maar sinds een aantal weken is hij beginnen groeien et voila nu smullen we ervan. Ik vind het sowieso geweldig om verschillende bladgroenten te hebben; zo staat er ook nog de klassieke kropsla, nog snijsla en nog ruccola en veldsla. Zoiets komt toch altijd van pas.
Nu begint het echt wel om alles winterklaar te maken. Goed om te weten dat de bessenstruiken veel compost nodig hebben. De pompoenschotel zag er trouwens ook heel lekker uit, de herfst is nu wel echt begonnen!
BeantwoordenVerwijderenik heb ook hertshoornweegbree, maar ik vind die smaak toch niet zo overweldigend precies
BeantwoordenVerwijderende vorm des te meer!
Hertshoornweegbree heeft het hier ook bijzonder goed gedaan. Nog geen zaad kunnen oogsten, maar des te meer blaadjes. Voor de rest is het vet van de soep wat de bladgroenten betreft.
BeantwoordenVerwijderenHertshoornweegbree heb ik ook in de tuin gehad. Nooit zaad van geoogst: zoals bij alle weegbrees is dat zo pietepeuterig klein dat ik er maar van uitging dat het zichzelf vlot zou uitzaaien.
BeantwoordenVerwijderenEn dat deed het ook een paar jaar, om tenslotte toch te verdwijnen: 't zal hier niet ziltig genoeg zijn zeker?
Als je onderweg - als je eens in de file staat - goed uitkijkt, zie je het regelmatig in de berm staan: het plantje verspreidt zich door zoutstrooien steeds verder landinwaarts.