Het kriebelt

En dan heb ik het meerbepaald over de tuinkriebels; een aandoening die bij menig tuinier dezer dagen de kop opsteekt. Het is niet gevaarlijk maar wel uiterst besmetellijk, kijk maar eens rond bij de collega's. Als het niet snel verbetert dan worden we hier nog echt een bende knorpotten. En wat schrijven ze dan in de boekskes; lees een tuinboek, bestel zaden, maak plannetjes. Awel, ik kan jullie zeggen dat het dan alleen nog maar harder kriebelt.


Nu de temperaturen weer wat beginnen stijgen kan ik weer aan mijn jaarlijkse speurtocht beginnen naar het liefste bloempje dat er bestaat, het sneeuwklokje. Bestand tegen sneeuw en hagel, kou en gure wind is het een van de eerste nectarbronnen voor bijen en andere vroege insecten. Je moet er over enkele dagen/weken maar eens op letten; de nectar zit in fijne kanaaltjes op de buitenste bloemblaadjes.
En eens het eerste startschot is gegeven volgen de winterakonietjes, de helleborussen, de krokussen, het speenkruid, het longkruid, ... zich in sneltempo op. En nu moet ik ophouden of ik begin helemaal te ijlen.

Afgelopen weekend ging ik naar een tuincentrum op zoek naar extra winterbloeiers. Deze staan klaar om uitgeplant te worden in de buurt van het woonkamerraam. Zo kunnen ze ook van binnenuit bewonderd worden wanneer het te koud is om naar buiten te gaan. Enkel met het peperboompje of de Daphne mezereum konden ze me niet verder helpen; het was uit het aanbod gehaald omdat het te weinig winterhard zou zijn. Maar de plaats die ik er voor voorzien had ligt sowieso meer beschut, dus zoek ik nog eens verder.

Vandaag verwijderde ik nog eens de bladeren van het gazon en de oprit. Een hele kruiwagen bomvol voerde ik af naar de composthoop. En ineens zag de tuin er een pak netter uit, zelfs het onkruid, dat her en der al aardig aan het opkomen is valt ineens niet meer op, al zal dat laatste niet blijven duren vrees ik.


Zelfs de vrieskou van de afgelopen dagen heeft onze kippen niet kunnen temperen in het leggen van eieren. Onze eierbakjes in de ijskast zijn dan ook elke dag in verre staat van overpuilen. Vandaar dat iedereen die nog maar een voet bij ons binnenzet een doosje meekrijgt. Misschien er toch maar eens aan denken om een bordje te zetten met scharreleieren te koop.
Grotere problemen zijn er bij de schapen; vandaag haalde ik de laatste kruiwagen voederbieten van mijn voorraad van 500 kg. Alles op! Gelukkig heeft de boer waar ik vorige keer ging nog zo'n 2000 kg liggen.

En dan om af te sluiten een videoke want het is hier elke avond showtime. Een bende spreeuwen komt hier elke avond bijeen om hun wolken te maken. Soms 5 minuten soms bijna een uur, om dan ineens met z'n allen neer te duiken in het bos. Een geweldig spektakel; kijk maar eens. De kwaliteit is niet super maar als je blijft kijken tot het einde geeft het wel een idee.