Mijn klein prinsesje

Afgaande op de reacties op de give away is het zelf zaaien van zaadjes niet aan iedereen besteed. Nochtans is het geweldig en kan ik het iedereen aanraden. In de tuin is het momenteel een hele verrassing of met die zelfgezaaide plantjes het resultaat hetzelfde is dan wat ik in mijn hoofd heb. En zo ontdekte ik vorige week eindelijk de kaardebol, olé! Ook de Verbascum thapsus/koningskaars staat serieus te pronken!
Al moest ik wel even gaan zoeken hoe dat plantje nu weer juist heet. Ergens staat daar wel op een messchelp de naam bijgeschreven maar zoekt dat maar eens tussen al die planten. Gelukkig heb ik een blog zodat ik alles gemakkelijk kan terugvinden, handig toch!

Wat de give away betreft denk ik dat een onschuldige kinderhand hier nog het beste uisluitsel kan geven. En zodoende mocht dochterlief poseren bij de spiraea japonica little princess, momenteel een echte bijen- en hommellokker. Soms zitten er wel 30 te snoepen en dat is nog niet eens overdreven!


En tatatataaaaaaa wie komt daar uit de zak;
Veel plezier ermee! Jullie adresgegevens mag je doormailen naar mijn mail-adres; natuurlijk-rijk@hotmail.com

Bijna 3 € voor 125 gram!

Terwijl ik mij dus even rustig zette om hier een berichtje te typen, belt er iemand aan de voordeur om te zeggen dat één van mijn schapen op straat staat. Ik rep mij dus naar de wei met wat brood maar in mijn haast blijf ik natuurlijk met mijn t-shirt ergens achter haken, lap een gat erin. Gelukkig had ik ze snel terug binnen en na wat verstevigingswerken zit ik hier dus nu met een serieuze adrenaline-kick dit berichtje verder te typen.

Waar ik het over wilde hebben, oh ja. Vandaag moest ik voor het werk de grote inkopen gaan doen in denaldi. En wat ontdekte ik daar; een onnozel klein potje met wat frambozen in, 125 gram op de kop, ik viel haast achterover toen ik de prijs zag; net geen 3 € en dat in denaldi hé, niet in één of ander delicatessenzaakske. Man wat hebben wij het hier goed; nog steeds aardbeien, bosaardbeien en ondertussen ook rode bessen a volonté die bessen zijn overigens veel zoeter dan anders. En ook de eerste frambozen hebben we al kunnen proeven. En a volonté is echt a volonté he, niet zo'n miezerig potje van ocharmkes 125 gram. Ik kan u dus alleen maar aanraden om dat ook allemaal te zetten. U hoeft daar zelfs geen grote investeringen voor te doen. Neem nu de aardbeien; ik ben begonnen met 5 plantjes en door de uitlopers elke keer af te snijden en terug uit te planten had ik een jaar later al meer dan het dubbele. Ook voor de frambozen geld hetzelfde. Die stonden eerst op een andere plaats en zelfs nadat daar alles is omgespit komen er elk jaar nog steeds nieuwe scheuten tevoorschijn.
Het enige nadeel is wel dat het een beetje een rommeltje is met al die netten en vogelafschrik-wapperende en blinkende dingen. Afgedankte cd-tjes doen het ook altijd goed, al weet ik nog niet zo goed welk muziekgenre het meeste afschrikt. Moest je daar ervaringsgewijs meer over kunnen vertellen dan mag je dat hieronder altijd schrijven ;-) Dit jaar maakten we ook voor het eerst ons eigen vlierbloesemsap, deden we ook weer een goede zaak mee want zo'n flesje sap uit de bio-winkel kost toch al snel 5 €. En zeg nu zelf, echt moeilijk is dat niet. Wil je het nog zelf maken dan moet je je wel haasten voordat alle bloemschermen onder het stuifmeel zitten. Je steekt die bloemschermen in een pot, voegt er lauw water aan toe en een citroen (wij hadden hier nog wat limoen liggen en dat gaat ook prima). Laten staan op een warme plek voor 24 uur.
Daarna alles zeven door een doek en het vocht aan de kook brengen terwijl je geleidelijk aan suiker toevoegd. Reken op 1 kg suiker op 2 liter water. Als het kookt kan je je gestereliseerde potjes vullen, afsluiten en omgedraaid laten afkoelen en klaar is kees. Aanlengen met (bruis)water en ijsblokjes en je hebt een verfrissend drankje voor zomerse dagen.
En alsof dat nog niet genoeg is bakte zoonlief nog een stevige zandtaart!
Oh ja, mocht u nog willen meedoen met de give away, doe gerust.

Give away

Diegene die deze blog al langer volgen weten dat ik nogal zot ben van zaadjes zaaien. Of het nu gaat over groenten of vaste planten; ik vind het telkens weer geweldig om te zien hoe er uit zo'n klein zaadje een heel plantje groeit. Nu kan ik het niet laten om zo hier en daar wat zaad te verzamelen of te bestellen en zodoende heb ik hier ondertussen al mijn eigen kleine tuincentrum gecreëerd! Bij de morgenster bestelde ik naast het zaad voor de bloemenweide ook nog wilde judaspenning en echte heemst. Heemst is eigenlijk een koudekiemer wat wil zeggen dat hij een periode van koude nodig heeft vooraleer hij tot ontkieming komt. Ik heb dus wat moeten foeteren en legde het zaad enkele weken in de vriezer, waarna het nog een tijdje in de ijskast vertoefde en ondertussen staan er al sprietjes op! Bij de bolster bestelling voor de pluktuin bestelde ik nog valeriaan, damastbloem, meisjesogen en Griekse alant. Allemaal bloemen die in trek zijn bij tal van insecten.
Verder staat er nog zwarte toorts, avondkoekoeksbloem, brunel, guldenroede, scharlei, zwartblauwe rapunzel, beklierde kogeldistel, gewone agrimonie, grote centaurie, kruisbladwalstro, knopig helmkruid, kleine pimpernel,duifkruid, paarse leeuwenbek, grote kaardenbol, ... . Het enige probleem is dat dochterlief met de messchelpen, waar de namen op staan, heeft zitten spelen, heel vervelend.

Maar hoe zit dat nu met diejen give away hoor ik jullie al denken. Awel ik heb hier nog wat zaad liggen van;
-Griekse alant; hebt u soms een wildere tuin of mag deze best wat wilder dan is dit een geweldig plantje. Deze geneeskrachtige plant heeft gele bloemen en trekt veel insecten aan. Verlangt een zonnige plaats, hoogte 150 cm.
-Valeriaan; hebt u soms last van stress dan moet u dit plantje zeker zetten want de wortels bevatten zenuwkalmerende stoffen. Moest u daar nu geen last van hebben dan moet u dit plantje nog altijd zetten want deze stevige plant met lichtroze bloemschermen is een echte bijenplant. Verlangt een zonnige standplaats met eventueel lichte schaduw en wordt 100 cm hoog.
Verder kan ik het pakketje nog aanvullen met zaad dat ik nog heb liggen zoals zonnebloemen, papaver, muskuskaasjeskruid (ook een schoontje met witte bloemen die tot 70 cm hoog kunnen worden, verlangt wel wat schaduw) en lupinen. Of zaad dat ik nu al kan verzamelen zoals van het wildemanskruid (hoe hebt u dat nog niet in uwen hof, dan moet u zeker hiervoor gaan want het heeft geweldig toffe bloemen en ook de zaadpluizen zijn heel decoratief). Ook de geranium phaeum heeft al zaad gevormd evenals de tuinjudaspenning en de beemdkroon. Toch al een heel pakketje niet.

En wat moet u daarvoor doen; gewoon een reactie achterlaten alhier of op mijn facebook-pagina (de slimmeriken kunnen zo dus hun kansen verdubbelen ;-) waarin u aangeeft of u voor het volledige pakketje gaat of dat er daar toch enkele geschrapt mogen worden omdat u er zelf al genen blijf meer mee weet. En daarenboven nog een antwoord geven op de vraag welk plantje volgens u niet mag ontbreken in een natuurlijk-rijke tuin! Veel succes ermee!!!

Buiten spelen

Weeral een mooie zonnige woensdagnamiddag. Hoeveel zonnige dagen hebben we ondertussen al wel niet gehad? De maartse buien, niet gezien, aprilse grillen, niet gezien en nu weeral een super zonnige mei-maand. De laatste tijd hebben wij hier dan ook al meer buiten dan binnen gegeten en gespeeld dat de kinderen al buiten hebben gedaan! Ik ben er zeker van dat ze er veel deugd aan hebben! Voor de plantjes is het natuurlijk iets minder; de ruccola staat al in bloei voor we er één sappig blaadje van hebben kunnen eten en ook de labbonen zijn maar half zo groot als vorig jaar en het is nog maar de vraag of er nog een boon aan gaat komen! Ook de planten die ik dit jaar nog geplant heb beginnen het nu toch moeilijk te krijgen; zowel de cornus mas als de viburnum bodnantense down laten hun blaadjes serieus hangen. Maar ik ging het dus over de kids hebben.

Dochterlief was helemaal gefascineerd door het gezoem dat ze hoorde in het vingerhoedskruid. Kijk zei ze en ze kwam me dan ook halen om mee te komen kijken. Het is alleen niet zo eenvoudig om haar duidelijk te maken dat ze er wel naar mag kijken maar niet aankomen. Even later spurtte ze samen met zoonlief naar de bosaardbeien, die smaak vind ikzelf ook subliem, om vervolgens van de aardbeien te gaan smullen. En toen zoonlief dan ook nog ontdekte dat de rode bessen zo stilaan rood aan het worden zijn riep hij uit dat het echt super is dat alles klaar is om op te eten.
En hoe zeggen ze dat ook alweer; tevreden kinderen, tevreden ouders!

Even bekomen

De merels broeden hier geweldig goed dit jaar. Maar zo jongen groot brengen is niet altijd een sinecure natuurlijk. Zeker niet als ze van het avontuurlijke of onhandige type zijn en om weetikveel welke reden dan ook uit het nest vallen. Maar ze kunnen op me rekenen. Gewapend met een teiltje probeerde ik dit mereljong te vangen en terug op de daarvoor voorziene plaats te krijgen. Maar denkte da ze u daar dankbaar voor zijn, nee hoor, in plaats daarvan vliegen ze als ne vliegende zot op u af daarbij hevig fluitend en hysterisch fladderend alsof ge de ergste misdaad aan het plegen bent! En hoezeer ik ook probeerde uitleggen dat het maar was om te helpen en om goed te doen en de dringende vraag om gewoon kalm te blijven. Niks daarvan hé. Dat ze hunne plan trekken hé!
Na al dat gedoe moest ik toch even bekomen hoor. Nu zijn aardbeien helemaal top, maar aardbeien uit eigen tuin nog meer top. Maar het meest toppige zijn aardbeien uit eigen tuin met chocolade errond!

Ik kreeg deze ingeving ineens toen ik chocolade aan het smelten was voor de chocomousse. Ah wat zegt u, dat u dat ook wel lust die chocomousse. Allé dan, voor de zoetebekken onder ons, het recept;
ingrediënten; 300 gr fondant chocolde, 1liter room, 200 gr suiker en 6 eiwitten.
werkwijze; room en suiker opkloppen, chocolade smelten au bain marie, snel de chocolade onder de room spatelen (anders krijgt ge brokskes wat eigenlijk nog lekkerder is, maar minder presentabel), eiwit tot sneeuw kloppen en er zachtjes onder kloppen.
Maar komt hier dan niet klagen dat er wat gram of kilootjes bij gekomen zijn hé.

Het leven zoals het is

Gisteren was het hier weer een geweldig dagje, nadat zoonlief op school was afgezet, dochterlief bij de grootmoeder en het huis wat hersteld was van de ochtendrush kon ik er eens goed invliegen. Eerst de was nog buiten ophangen maar dat is meestal een moment om eens goed rond te kijken.
Ondertussen was mijn vader al gearriveerd want we gingen vandaag de wei in 2 delen verdelen, een taakje dat al een tijdje op mijn to do lijstje stond. Putjes boren, palen erin kloppen, greppeltje graven en de draad vast zetten. Het verliep allemaal vrij vlot en al snel hadden we er enige routine in. Enkel het graven van het greppeltje viel wat tegen, de grond was zo hard dat we echt serieus moesten schuppen.

Omdat het zonnetje aardig scheen en we toch heel de tijd in de buurt waren mochten de 16 kuikentjes voor het eerst naar buiten. Schoorvoetend kwamen ze naar buiten samen met hun 5 mama's. Met al die kauwen en eksters hier in de buurt koos ik er deze keer voor om meer kippen te laten broeden zodanig dat elk een aantal kuikens onder zijn houden kan nemen. Het is een geweldig zicht, maar wat een stress hadden die moeders wel niet. Zeker als enkele dappere kuikentjes op avonturentocht gaan en door de draad glippen waar zij niet door kunnen. Al vlug kwam de haan ook eens langs, om op drukke en eerder agressieve wijze duidelijk te maken dat hij nog altijd de baas is en zo verdween iedereen weer naar binnen. Terwijl we zo aan het werken waren vloog een merelpaartje af en aan met pieren. En ontdekte ik dat het nest van de kievit al uitgebroed (deze foto is van vorige week) en verlaten was. Nadat de kindjes thuis waren gekomen maakten we nog een toertje door de moestuin om daar nog wat radijsjes uit te doen voor het avondmaal. Ons dessertje vergaten we natuurlijk ook niet. En als klap op de vuurpijl vond zoonlief nog een meikever, maar spijtig genoeg was het wel een dood exemplaar. 's Avonds knutselde ik nog even een poortje in elkaar. Waarna ik me op een volle mand strijk stortte terwijl ik keek naar afleveringen van vroege vogels, gardeners world en groene vingers. Hebben jullie trouwens de nieuwe rubriek in vroege vogels al gezien over tuinreservaten, een aanrader en simpelweg alhier te herbekijken.
En toen vrouwlief thuiskwam zette ik nog een vers kopje pepermunt-thee om wat bij te praten.

Een boeketje

Vrouwlief kon het weer niet laten om een boeketje uit de tuin samen te stellen. Alsof die plantjes het nog niet moeilijk genoeg hebben dezer dagen. In een vaas zijn ze natuurlijk wel verzekerd van water, maar ondertussen verschijnen er hier toch ook donkere wolken, dus laat ons hopen dat we ook ons part krijgen. Het boeketje bestaat uit look zonder look/Alliaria petiolata, lupinen/Lupinus, donkere ooievaarsbek/Geranium phaeum en jacobsladder/Polemonium caeruleum. Stuk voor stuk plantjes die geweldig in trek zijn bij tal van insecten en zich bovendien rijkelijk uitzaaien.


Omdat het hier soms lijkt alsof vrouwlief alles wat in de tuin in bloei komt in huis wil zetten, hebben we daar een oplossing voor bedacht, namelijk onze pluktuin.

Dit jaar heb ik me dan ook wat meer beziggehouden met de keuze van de bloemen van de pluktuin. Aangezien wij hier het liefst van al natuurlijke boeketten zien viel mijn oog op het aanbod van de bolster. En zodoende bestelde ik zaad van korenbloem, gele ganzebloem, tuinridderspoor, cosmos gemengd, gele schijnpapaver, turkse drakekop en blauwe kantbloem. De dahliaknollen zijn natuurlijk ook nog steeds van de partij en de zinnia's behoren ook elk jaar tot de favorieten en haalde ik net zoals een duizenblad cultivar bij den aveve. En dan heb ik ook nog lathyrus old spice van de nieuwe tuin, een mengsel op geur in wit, rose, lavendel en paars gezaaid en goudsbloemen en een massa zonnebloemen.

Volgens mij gaat vrouwlief heel content zijn, en ik dus ook ;-)

Totale make over

Het begon enkele weken geleden. Met dat zonnig weertje vond ons Henriëta het hoog tijd om eens van coupe te veranderen. Ze had dat weer ergens opgevangen zeker, dat kort de nieuwe mode is en dus stond ze daar te bleiten. Ze kreeg al snel bijval van ons Holleke die hare lange coupe ook maar niks vond en schuurde nog eens stevig tegen een paaltje om duidelijk te maken dat diejen dikke frak in combinatie met zomerzon echt wel niet het van het is. Oké dat kon ik nog begrijpen, maar enkele dagen later begon ons Hanneke ook van haar oren te maken dat het zo toch niet langer kon. Ze ging in staking, euh met wat dan prevelde ik nog, geen gras meer eten, niet meer herkauwen of wat. Ja daar stond ze dan met haar mond vol tanden en dus deed ze maar gewoon verder met waar ze goed in is. Enkele dagen gingen voorbij en met af en toe een stukje brood kreeg ik de gemoederen toch weer bedaard. Maar toen kreeg ons Hartediefje het ook en nu moet ge weten dat ons Hartediefje met de papfles is grootgebracht en dus heel goed weet hoe ze ons moet bespelen. Vanaf dat ze ons dus zag begon ze te bleiten. Negeren zeiden we eerst nog tegen elkaar, maar na een week werden we dat toch zo een beetje beu.


En wat doet ne mens dan, ze hun goesting geven hé. Et voila zo geschiedde.
En 't strafste van al is, nu staan ze nog te bleiten hé van ik heb het kou en kunde ons nie in huis pakken. Vrouwen hé!

Kauwen terrorisme

Beste familie Kauw,

Sinds enige tijd merken wij dat jullie het aardig toeven vinden op ons erf. Vaak zie ik wel enkele van jullie in onze schapenwei op zoek naar een lekker hapje. Maar ook ons speeltuig valt duidelijk erg in de smaak. Nu vroeg ik me al een tijdje af wat jullie daar nu juist aan het doen zijn. Ik dacht dat jullie misschien bij ons of de buren nog een stukje brood hadden weten te bemachtigen. Maar nee, tot mijn grote verbazing moest ik vaststellen dat jullie daar helemaal niet lekker aan het smikkelen waren maar gewoon simpelweg ons klimtouw aan het ontmantelen waren om met een pluizig stukje touw jullie nestje een beetje aangenamer te maken. Nu zijn wij hier over het algemeen heel tolerant voor allerlei beestjes die het hier naar hun zin hebben; een bladluis meer of minder, een veldmuisje dat over ons terras loopt, de vogels die aan onze bessen en aardbeien zitten, nee daar liggen wij helemaal niet van wakker. Maar wat jullie daar aan het doen zijn dat gaat er echt over en ik wil jullie dan ook met aandrang vragen, ja zelfs eisen dat jullie ons klimtouw laten voor wat het is, voor er misschien ongelukken gaan gebeuren met zoonlief of een vriendje dat komt spelen. Daarom zullen jullie merken dat het geheel is versierd met allerlei wapperende zaken om jullie eraan te herinneren dat jullie daar gewoon af moeten blijven. Om toch enigszins tegemoet te komen aan jullie nestdrang heb ik het wol dat zoonlief bijeen gespaard heeft, in de wei achtergelaten in de hoop dat jullie daarmee een gezellig nestje kunnen maken.

Hopend dat jullie aan deze brief gehoor geven, groet ik jullie.

En ps willen jullie dan ook eens stoppen met het wegjagen van de kievit, dit erf is niet van jullie hoor!!!

Miserie, miserie!

We hebben ondertussen al wel een beetje water gekregen maar voor sommige plantjes kwam dat wel schromelijk te laat. Neem nu deze sla-plantjes; als er nog een derde overschiet dan zal het veel zijn.


Andere miserie speelt zich af op het spinazie-bed. Van de 3 rijen is dat alles wat is uitgekomen; slecht zaad, of zijn de vogels ermee gaan lopen. 'T zal in ieder geval maar een koffielepeltje spinazie-puree worden voor iedereen.


En doen de bloemetjes het dan beter zult u zich misschien afvragen. De meeste wel, al heeft de akelei het weer zwaar te verduren van enkel minuscule maar o zo wraatzuchtige rupsjes. Het is dan ook een waardeplant voor enkele vlinders.


Nee, misschien moet ik dit weekend (en nog heel volgende week) maar eens een goei filmpke meepikken. In de rand daarvan kan ik jullie de tentoonstelling van mijn zus van harte aanbevelen! Te bekijken in het festival-café, gaat dat zien!!!
Et voila, zo krijgt u hier nog eens een deftige foto te zien!

Oost, west, thuis, best

Vorige week zaten we in de Ardennen. Het was er zalig, het stralend zonnetje zat daar natuurlijk ook voor veel tussen. We maakten mooie wandelingen en ontdekten bossen vol bosanemonen en klaverzuring, speenkruid en slanke sleutelbloemen. Velden die wit kleurden van de pinksterbloemen, kanten vol look zonder look en heelder landschappen die geel kleurden van de paardebloemen. We ontdekten beverburchten en genoten van de rondfladderende vlinders. Bouwden dammen en luierden in het gras. Ik vind de Ardennen gewoon top en kan echt verbaasd staan kijken naar de mooiste natuurlijke landschappen vol met al die bloemenpracht.

Het thuiskomen was wel even schrikken, niet alleen zat onze veranda vol met strontvliegen en bijen, maar dat kon u al op mijn facebookpagina lezen. Maar wat was alles weer enorm gegroeid; het gras rond de heg heeft dringend een bosmaai-beurt nodig en ook heel wat bloemen staan ineens te bloeien zoals het kruipend zenegroen, het kattenkruid, de eerste dagkoekoeksbloemen, de smeerwortel, de boterbloemen, enkele geranium soorten waaronder de phaeum, ... .


En nadat we ons ommetje door de tuin hadden gemaakt en enkele uren later de eerste was stonden op te hangen, zei vrouwlief; "waarom gaan wij eigenlijk op reis, hier is het toch ook schoon", waarna ze er even later nog aan toevoegde "dat het spijtig is dat er thuis altijd werk is". Werk is er inderdaad altijd met zo'n erf, al probeer ik er toch zo veel mogelijk van te genieten en me niet druk te maken van wat onkruid hier en daar om maar iets te zeggen. En waarom we op reis gaan? om de batterijen op te laden, eens iets anders te doen en zien (klik op de foto's hieronder voor een grotere foto)(ps kent iemand de twee onderste bloemen) en om dan nog meer te kunnen genieten van ons plekje. Hierboven kreeg je trouwens een kiekje van onze wilgenhut met vergeet-me-nietjes die zich daar spontaan hebben uitgezaaid.

Om de ecologische tuin geleid

Foei, foei, mijn laatste woorden waren een week geleden dat ik de hangmat eens moest bovenhalen. Nu heb ik dat ook gedaan maar in plaats van deze op te hangen, ging deze de auto in om mee te nemen op vakantie. En jullie kennen mij ondertussen al vakantie betekent traditiegetrouw dat ik ook altijd een boek meeneem; en deze keer is dat "De vier seizoenen in mijn ecologische siertuin van Rik Wouters".

Deze ecologische siertuin van 1 ha is een mininatuurreservaat; een tuin waar men vooral de natuur het werk laat doen, waar de beplanting zichzelf in evenwicht houdt en jarenlang meegaat. Het terrein gaat van extreem droog naar extreem vochtig met vooral zure zandgrond, wat ondermeer de ideale bodem vormt voor de gevlekte orchis, die begin juni met honderden staat te bloeien in de graslandjes. Bij het doorbladeren vallen al meteen de geweldige foto's op. Ik hoop dat ik de tuin ooit ook eens in het echt kan zien, wat trouwens helemaal niet zo moeilijk is aangezien ze meedoet met de ecotuindagen van velt.

Lui tuinieren

Soms is tuinieren toch zo simpel; gewoon zorgen voor plantjes die zich rijkelijk uitzaaien en je bent verzekerd van een kleur-bommetje. Neem nu deze tuinjudaspenning/Lunaria annua; hij heeft zich in mijn tuin met wat hulp op de beschaduwde plekjes volop uitgezaaid en zorgt zo voor een welkome kleur.


Het oranjetipje dat overwinterd als pop, werd hier ook al enkele keren waargenomen. Het mannetje van het oranjetipje is zeer goed herkenbaar door zijn oranje vleugelpunten. Bij de vrouwtjes ontbreekt dat oranje waardoor ze verward kunnen worden met koolwitjes. De rupsen zijn gespecialiseerd op kruisbloemigen waaronder ook de judaspenning valt. Maar ze hebben toch het liefst pinksterbloem of look zonder look. De rupsen leven van de zaden van deze plant en de jonge rupsen kunnen alleen vers en mals zaad eten.


Ergens in de begindagen van deze blog maakte ik nog de fout door de namen van de tuinjudaspenning te mixen met de wilde judaspenning(let vooral niet op de erbarmelijk lay-out en foto). Omdat ik me dat nog heel goed kan herinneren, zoiets blijft hangen hoor, kon ik het niet nalaten om bij mijn bloemenweide bestelling, bij de ondertussen overbekende zaadhandelaar, ook wat zaadjes te bestellen van de wilde judaspenning. Die staan ondertussen zelfs al voorgezaaid in potjes te kiemen.

En tussendoor zaaide ik dan ook nog eens een strook zonnebloemen in van pakweg een halve meter breed en 60 meter lang. Inderdaad 60 meter! en ja dat schrijf ik hier ook onder de titel lui tuinieren, sorry Bart ;-)
Gewoon even met de frees erover rijden, zaadjes uitstrooien en alles infreezen,en mocht zelfs maar de helft tot ontkieming komen dan is het nog een sukses! Binnen enkele weken volgt het tweede stuk met dezelfde lengte, kwestie van de bloei- en zaadoogst wat te spreiden. En dan moet je weten dat ik dat vorig jaar nog eigenhandig omspitte om dan tot de constatatie te komen dat de zonnebloemen veel te dicht bij de schapendraad stonden waardoor ze zo goed als volledig werden opgepeuzeld, een mens zou van minder zijn schapen wegdoen!
Misschien moet ik mijn hangmat maar eens boven halen ;-)

Bloemenweide

Van alle typen wilde planten tuinen gaat er niets boven een bloeiend weiland. Ik zie het al helemaal voor me; de stralende zon die al die bonte bloemen doet schitteren, vlinders die rondfladderen en bijen die van bloem tot bloem vliegen. Zo simpel is het om allerlei dieren naar je tuin te lokken en er zelf van onder de indruk te komen. Maar hoort mij hier bezig! Terwijl er alleen nog maar zwart zand te zien is. Maar daar komt dus verandering in want ziehier een stukje grond dat ik voor de winter al eens freesde, vervolgens heel de winter bedekte met karton en vervolgens nog eens freesde om dan als final touch de kippen nog eens goed hun gang te laten gaan. 'T is dus zaaiklaar zoals ze dat in het vakjargon noemen. En dat is ondertussen zelfs al gebeurd, met de geplande regen van gisteren repte ik mij maandag om alles in te zaaien.


En dan het belangrijkste natuurlijk; het zaad. Vorig jaar vertelde ik hier al dat ik zaad verzameld heb van wilde peen, boerenwormkruid, knoopkruid, bevernel, ... . Maar omdat het nu het moment is om ineens mijn goesting te zaaien bestelde ik nog wat zaadjes bij de Morgenster. Bij deze promoveer ik ze trouwens tot hofleverancier, want 2 keer een linkje op amper een week tijd euh levert dat een percentje op misschien?!


Ik bestelde dus zaad van het zandblauwtje, margrieten, scherpe boterbloem, blaassilene, veldsalie, stijf havikskruid, kleine ratelaar en rode klaver. Alleen wat die ratelaar betreft weet ik het niet goed, het is een halfparasiet die normaal op gras groeit maar er is geen gras meer!? Maar eerder deed ik ook al een poging om ze in het gras aan te brengen maar dat was toen ook al geen succes, afwachten dus.
En van de Kempentuin kreeg ik ook nog zaad van het akkerklokje, waarvoor dank.


'T ga schoon worden!

De natuurlijke tuin

Begin dit jaar las ik ergens dat één van de belangrijkste tuintrends voor 2011 de natuurlijke tuin is. Geen strakke gemillimeteerde haagjestuinen meer, maar gezellige natuurlijke tuinen waar planten en bloemen centraal staan. Geen strakke vakjestuinen met rechte lijnen maar tuinen met organische vormen en een lossere, meer natuurlijke beplanting. Bodembedekkers, vaste planten en struiken vormen een wat nostalgisch ogend geheel.
Nu ben ik meestal niet zo'n fan van trends en doe hier gewoonlijk mijn eigen goesting! Maar zo hier en daar begint onze tuin toch wel op een natuurlijke tuin te lijken, kijk maar eens;


In dit schaduwstukje bloeit nu de gevlekte dovenetel/Lamium maculatum; als je het mij vraagt één van de mooiste bodembedekkers met een hele lange bloeitijd van begin april tot zeker in september. En bovendien nog eens geliefd door tal van bijen. Dat hij nogal invasief is moet je er wel bijnemen maar dat scheelt dan natuurlijk weer in het onkruid. Verder is hij weinig eisend; zon, halfschaduw en zelfs diepe schaduw vormen geen probleem en zelfs wat de bodem betreft is hij weinig kieskeurig. Aanplanten dus die handel.
Voeg daarbij nog wat longkruid/Pulmonaria officinalis en je bent verzekerd van een extra vroege nectarbron vanaf maart tot in mei waarna er nog een fraai blad overblijft. Vooral hommels zijn hier niet weg te slaan. Zet ze op een beschaduwde plaats of onder struiken.
Als je goed kijkt dan zie je daartussen ook nog enkel periscoopjes staan van de stengelloze sleutelbloem/Primula elatior. Deze laatste werden trouwens zelf opgekweekt uit zaad dat ik bestelde bij de Morgenster. Lang gaan ze het wel niet meer trekken met dit weertje.

Zoals jullie merken vind ik het belangrijk dat de planten, struiken en bomen in mijn tuin voedsel verschaffen in de vorm van blaadjes, nectar of bessen voor tal van dieren. Maar het belangrijkste gebod is toch wel dat het gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen uit den boze is. Ik citeer hier even Henk Gerritsen uit het boek Buiten is het groen, omdat ik het gewoon niet beter kan verwoorden.

"Het gebruik van kunstmest en chemische bestrijdingsmiddelen is een doodzonde. Het is een gebod dat ook voor de traditionele tuinier zou moeten gelden. Vandaar dat ik vind dat de verkoop van kunstmest en chemische bestrijdingsmiddelen voor particulier gebruik verboden moet worden. Tuinieren is een hobby en geen zaak van leven of dood, en het kan natuurlijk niet zo zijn dat voor het beoefenen van een hobby middelen worden gebruikt waarvan algemeen bekend is dat ze schadelijk zijn voor het welzijn van anderen, of dat nu mensen, dieren of planten zijn."

Moet het nog gezegd dat dit boek een aanrader is!

Kleine zelfstandige

Als echte Belg voel ik me geroepen om ook zo iets voor en na te doen. Dat is alleen niet echt simpel als je avel al nie veel tijd over hebt en al blij bent dat alles wat onderhouden blijft (met af en toe een nieuw projectje natuurlijk). Maar nu denk ik toch dat ik daarop iets gevonden heb. Onze kippen blijven namelijk zo goed eitjes leggen dat we voor onze gezondheid genoodzaakt waren, echt alle dagen cake en pannekoeken eten is ook niet het van het, vooral dan niet voor onzen body mass. Nee, we waren dus genoodzaakt om daar de voltallige familieraad ten huize natuurlijk-rijk voor samen te roepen. Vrouwlief vondt dat we maar eens dringend wat extra inkomsten moesten vergaren, zeker nadat ik weer een zak kippeneten aansleurde en zeker nadat we al voldoende voor moeder Theresa hadden gespeeld en iedereen bedolven hadden onder vers gelegde eikes, wat natuurlijk als promo-stunt wel kan tellen.

Vandaar dus dat er sinds vorige week onderstaande bord voor ons huis staat. In het kader van hoe verwerken we creatief onze berkenboom, kreeg u hier al eerder de takkenhoop en verder staan nog op het programma een theelichtjes-houder, maar daar later meer over, nu dus dit bord. Echt moeilijk is dat natuurlijk niet; gewoon een kleine tak in schijfjes zagen en dit alles vastnagelen, misschien een tip voor de paasvakantie, al doet u dat zagen misschien beter zelf!
Op deze foto kan u het misschien niet goed zien maar die bordjes hangen dus op een kist en in die kist vind u een emmer en in die emmer vind u een doosje en in dat doosje vind u dus 6 heerlijke eitjes en in die eitjes vind u het eiwit en in dat eiwit vind u de dooier. Als u dan ook nog zo vriendelijk zou willen zijn om voor elk doosje dat u meeneemt 1 € achter te laten in onze brievenbus, anders klopt de boekhouding niet meer!



Goh vergat ik nog te zeggen dat u op dat doosje ook nog een papiertje vind met volgend tekstje;
Deze eieren zijn met veel plezier gelegd door onze Bassette kippen. Door hun grote vrije uitloop hebben ze veel bewegingsvrijheid en is er altijd een fris groen blaadje beschikbaar. Dit geeft vrolijke en gezonde kippen en levert een lekker eitje op. Bassette komt van het Frans; bas, vrij vertaald geeft dat dus een klein, laag dier. Het is een grote kriel, of een kleine hoen of ook wel halfkriel genoemd. Hierdoor zijn de eieren iets kleiner dan U misschien gewend bent, maar wel met een grote dooier erin. De Bassette kippen behoren tot ons levend erfgoed; meer info alhier
Smakelijk

Niet simpel hoor om zo een direkte weblink op zo een papiertje te maken!

Druk, druk, druk in de moestuin

Het zijn drukke tijden voor de moestuinier; compost zeven, onderwerken, voortjes trekken, zaaien, ... . Op mijn facebookpagina kon u ook al lezen dat ik de courgetten, pompoenen, tomaten en komkommer al binnen voorgezaaid heb. Hebt u dat niet gelezen?! Mor allé!!! dringend een vriendschapsverzoek sturen naar "natuurlijk rijk" en u bent werkelijk van alles op de hoogte!

In de veranda staan nu dus 2 soorten courgetten de groene van Milaan van le biau germe en Zuboda van oekoseeds. Met courgetten ben je alvast zeker van een rijke oogst, het enige nadeel is dat tegen het einde van de zomer alle courget-receptjes al uitgebreid geprobeerd zijn en de oren uitkomen. Pompoenen, nog zo'n topper. Ik zaaide de Red Kuri van de bolster, een zogenaamde Hakkaidon pompoen, de kleintjes zijn de lekkerste en de Butternut, alleen al maar voor de pompoen Hamilton van Jamie. Buiten-komkommers zaaide ik twee jaar geleden ook al maar die waren toen niet zo'n succes. Ik vrees alleen dat dat vooral aan mezelf lag, lees te weinig water gegeven en dus kreeg ik eerder bittere exemplaren wat blijkbaar typisch is bij groeistagnatie zo staat hier op het pakske geschreven. Ik heb 2 soorten; de gele tros van de bolster en de citroenkomkommer van de nieuwe tuin. En dan de tomaatjes natuurlijk; ik heb 2 soorten van de nieuwe tuin. Beide zijn buiten-struiktomaten de washington en ook nog olijf-tomaatjes; dat wordt smullen geblazen.

Recht over ons is de moes- en pluktuin van de grootvader; hij wordt dit jaar al 81 jaar en fietst, zwemt en tuiniert nog druk rond. Maar nu heeft hij toch aangegeven dat ik het volgend jaar mag overnemen. Dit jaar moest ik zelfs al wat inspringen en zo spitte ik ook een deel om en hielp alvast bij het zaaien en planten van ui en aardappelen. Aangezien de grootvader het nogal graag in orde heeft zult ge hier geen sprietje onkruid tegenkomen en de druk voor volgend jaar ligt dus nogal tamelijk hoog. Ik ga dat toch eens goed moeten bekijken hoe ik dat ga aanpakken. Alleen al het omspitten is een heel karwij; ik heb een week met lage rugpijn rondgelopen. Gelukkig heb ik onlangs een tuinfrees gekocht; daar mocht ik de rechterkant waar de bloemen groeien mee freezen.