Bezint eer ge begint

Er zijn zo van die mensen die voor alles een plan van aanpakken hebben, ze hebben gouden handjes en in ne wip en ne flip hebben ze iets geweldigs gecreëerd! Het zijn mensen die van aanpakken weten. Moest ge uzelve tot deze categorie rekenen geeft u hieronder dan op bij de reacties en ik zet stante pede nen directe respect-link naar u, nadat uiteraard het geheel gekeurd en vooral goedgekeurd is! Misschien is het derhalve ook raadzaam om gewoon niet verder te lezen, stopt gewoon anders gade waarschijnlijk toch maar denken van wa ne prutser is dat hier en dat roept alleen maar ergernis op! Ik kan daar zelfs nog een beetje inkomen ook, en ergernis dat hebben we al genoeg op de baan, met het weer, misschien wel in uw job of weet ik veel waar en met wie! En nee ge moet me dat hier allemaal niet komen vertellen hé! Lap ik voel het hé, ik ga het aan mijn been hebben hé. Soit, moeste u dus niet tot die categorie rekenen, dan raad ik vooral aan om verder te lezen. Want volgens mij is dat zeker bewezen, dat doet goed doet, zien dat anderen ook wat zitten te prutsen, zo kunde tenminste tegen uw eigen zeggen of tegen uw lief dat ge zelfs nog beter zijt dan diejen van natuurlijk-rijk!
Maar ge moet nu niet beginnen denken dat ik niet van aanpakken weet hé, nee, daar niet van, anders zou ons erf al lang een overwoekerd en verloederd stukje zijn. En plannen maken dat kan ik ook wel al is het dan natuurlijk de vraag of het een goed plan is. U herinnert zich misschien nog ons schapen-schuilhok. Dat stond dus helemaal achteraan in de wei, vanuit de keuken kont ge daar boenk op zien, daar was dus over nagedacht hé. Maar sinds ik de wei in 2 deelde was er dus een stuk met schuilhok en een stuk zonder. Nu lostte ik dat wel tijdelijk op, waarover later meer, maar zo van die tijdelijke oplossingen hebben nogal eens de neiging om te veranderen in permanente oplossingen. Dat was dus buiten mijn Madame gerekend want die vond die tijdelijke oplossing maar niks en verzocht me dus met enige spoed om daar dringend een eind aan te maken. Derhalve waren er volgens mij 2 oplossingen mogelijk; oftewel een nieuw schuilhok bouwen in de wei met tijdelijke oplossing (straks gaat dat allemaal duidelijk worden, het ligt niet aan u) oftewel het reeds bestaande schuilhok verplaatsen naar het midden zodanig dat het voor de 2 weien kan dienen. Ik weet niet voor welke oplossing jullie zouden kiezen, maar ik koos dus voor het laatste. En zo gebeurde het dus dat ik het stalletje afbrak en geheel volgens plan terug opbouwde! En de schapen die kwamen eens kijken en zagen dat het goed was!


En zodoende kon die tijdelijke oplossing ook opgeborgen worden. Ik had er eigenlijk beter geen moeite voor gedaan want ik geloof niet dat de schapen er ooit ne keer in zijn gaan staan! 'T was er nochtans een van het type Vlaamsche kotteriestijl! Dat is toch niet te begrijpen hé!