Op bezoek

Geweldige tuinen, de boekskes staan er vol van; in alle maten en soorten. Maar allemaal zien ze eruit alsof ze er het hele jaar door op hun paasbest bij staan. Met een bloei die zo overweldigend is dat je denkt dat wil ik ook. Maar in de praktijk is dat natuurlijk niet zo; die magnolia bijvoorbeeld staat natuurlijk niet het hele jaar in bloei en een hoekje van de border wat vorige maand nog een kleurbommeke was ziet er een maand later misschien alleen nog maar groen uit, waar natuurlijk ook niets mis mee is. Maar met al die perfecte, door tuinmannen onderhouden tuinen uit de boekskes krijg je al snel het gevoel dat het niet goed genoeg is, dat er nog aan een border gesleuteld moet worden. Afgelopen winter vroegen de mannen en vrouwen van velt nog of ze bij mij ook eens mochten komen kijken. En mijn reactie was meteen van "o nee, nu toch nog niet". Mijn tuin is nog lang niet klaar en er moet nog zoveel groeien, dus vraagt dat binnen een paar jaar nog maar eens. Maar de tuin zal nooit helemaal klaar zijn en het is moeilijk om te zeggen nu is het goed genoeg.

Gisteren ging ik op bezoek bij zo'n geweldige tuin. De tuin van Anne Tanne ligt ook in de Kempen, dat weten jullie ondertussen al wel!  En dus moest een bezoekje er vroeg of laat wel eens van komen. Alleen was het absoluut geen weer voor tuinbezoekjes; regen, regen en nog eens regen! En dan kruip ik zelf ook liever binnen. We begonnen nog droog aan de rondleiding maar werden dan toch al snel verrast met een stevige bui zodat de tuin in te snel tempo bezocht moest worden.

Maar laat ik beginnen bij het begin. Vanaf de oprit heb je al meteen het gevoel van dat ziet er hier gezellig uit; een stevige haag schermt het zicht wat af en het oranje havikskruid siert de bloemenweide. De knotwilgjes maken het geheel af en of je nu links of rechts kijkt je ziet allerlei bloemen staan. En dan is er natuurlijk het gezellige huisje met heel veel karakter.

In de achtertuin kwamen we al snel bij de grote eiken die het geheel enorm veel sfeer geven om dan te belanden bij het zicht dat je ziet op de op het eerste gezicht foto's. In de serre staan de tomaten er dik bij, gek dat we daar niet zijn gaan schuilen bedenk ik me nu. Even verderop kom je in een bos met allerlei slingerende paadjes. O wat moet dat een plezier zijn om daar als kind in rond te dwalen. We passeerden de kikkerpoel die misschien nog niet helemaal afgewerkt uitziet maar zijn werk toch doet en kikkers en salamanders aantrekt, takkenrillen en het oventje.
Achteraan in het bos keken we op de plas van de buren die blijkbaar iets hebben met verkeersborden. De stinkende gouwe stond rijkelijk in de het bos, evenals de maagdenpalm. Ik kan me echt voorstellen dat dat één groot vogelparadijs is.

Even later stonden we weer in het licht, lees de volle regenvlagen en zagen we dat het goed gaat met de bessen en aardbeien. Ook de fruitbomen stonden er mooi.  Dit alles werd omgeven door een mooie heg. Om als slot nog de nieuwe geweldige zwemvijver te bewonderen, dat gaat daar een plaatje worden!  En een heerlijk plekje.

Achteraf konden we gelukkig binnen wat droog praten. Het was een fijne babbel die af en toe geanimeerd werd door dochterlief die een pakje had gezien dat misschien wel voor haar verjaardag was en Anne Tanne's zoonlief die ook blijk gaf van veel enthousiasme voor de tuin!
Anne tanne, jullie hebben een fantastische tuin, ook al is hij misschien nog niet helemaal zoals jullie hem willen, hij mag echt gezien worden, maar dan liefst in een stralend zonnetje de volgende keer!

ps de foto's bij dit berichtje plukte ik van bij Anne Tanne