Goede raad is goud waard!

Zo'n blog is natuurlijk tof, maar voor ge het weet beginnen de mensen nog echt te geloven dat ge er iets van afweet! Nu word ik zelfs al opgebeld voor tuinadvies! Vind ik leuk natuurlijk, maar begint nu geen al te moeilijke vragen te stellen hé. Eén van de vragen ging over het verzamelen van zaad van zonnebloemen. Awel 't is vrij simpel; vanaf dat de vogels eraan zitten zijde al aan de late kant en moet ge u dus haasten wilde dat er nog iets overblijft. De afgeknipte bloemen (niet allemaal hé) moeten nu drogen; maar legde ze op de grond op een krant of zo dan hebde absoluut schimmelprijs. En dat is nu niet echt de bedoeling. Daarom laat ik ze hier altijd drogen op draad zodanig dat de lucht er goed aan kan. Pas op 't is niet dat ge dan gerust kunt zijn! Af en toe eens checken of er toch geen exemplaren met schimmel zijn want voor ge het weet kunde alles weggooien. En enkele weken later kunt ge die dan met weinig moeite eruit halen.

Een ander vraagje ging over zaailingen. Meer bepaald of het normaal is dat er nu al zaailingen zijn van planten die al eerder uitgebloeid zijn. Weest maar zeker en anders kijkte hier maar eens efkes naar!
De dagkoekoeksbloem heeft zich naar aloude traditie weer rijkelijk uitgezaaid op elk stukske bloot zand dat er in zijn omgeving nog te vinden was. En zodoende zullen we weer eens stekskes mogen uittrekken. Gelukkig zijn ze heel herkenbaar en kunnen we ze zelfs herplanten!

Het tofste is natuurlijk dat die zaailingen een plekske vinden waar ze zich het beste voelen en zo een verrassend schoon hoekske crëeren dat ge zelf niet had kunnen verzinnen. De praktijk leert echter dat dat zelden zo is. Neem nu deze stinkende gouwe. Een wree schoon plantje, vooral de combinatie van het donker groene blad met de gele bloemetjes. Het zijn de mieren die er onder andere voor zorgen dat hun zaad verspreid geraakt en in een ecologische tuin zal je dan ook weinig moeite moeten doen om dat plantje in huis euh tuin te krijgen. Maar soms heb ik zo toch het gevoel dat er hier wat te veel mieren zitten!

Nog zo'n plantje dat kwistig met zaad strooit is het vingerhoedskruid; gelukkig is het een heel schoon plantje. In tegenstelling tot zoveel wilde planten is het fors en opvallend van gedaante en een must voor iedere wilde planten-tuin. Maar is dat nu echt nodig om in de voegen van mijnen oprit te gaan groeien!

Nog iemand vragen misschien, ik kan het al raden, hoe ik dat hier allemaal een beetje proper hou? Ik zal straks mijnen onkruidbrander eens bovenhalen se, 't zal rap gedaan zijn!

Rode biet, wie lust dat niet!

Omdat wij ons zondag in het gezelschap bevonden van immer inspererende, leuk lezende en/of kijkende mede bloggers. Waarbij enkele exemplaren zitten die iets tegen rode biet hebben; dat kan u hier lezen. Besloot ik in het tegenoffensief te gaan. Want rode biet wie lust dat nu niet! Al die bietenhaters met hun lasterpraat zoals 'rode biet smaakt naar aarde' of 'rode biet maakt vlekken', ... . Niemand is verplicht om te morsen aan tafel, en de smaak van rode biet kan je zelf laten variëren en 't is bovendien nog super gezond ook! Eerder presenteerde ik hier al het recept voor de rode bieten pasta salade die ik dan ook prompt maakte en meenam naar den blogmeeting anex tuinbezoek anex bbq ten huize onder de appelboom!


Dat het een geslaagde meeting was kon u hier al lezen. En omdat ik zo toch een klein beetje hoop dat ik er enkele heb kunnen overtuigen gaan we nu all the way met een lekker rode bieten soepke. U neemt ajuin, selder, wortelen en natuurlijk rode biet, versnijt alles en zwiert het in de kookpot.


Stoven, groentebouillon erbij, koken, mixen en voor ge het weet hebt ge een overheerlijk dampend bordje soep. Maar je vergeet de afwerking want bij dit soepje hoort echt een scheut yoghurt of desnoods (zure)room en dat maakt het echt helemaal af! Bij het research doen voor dit berichtje, veel moet je je daar nu ook niet bij voorstellen hoor, las ik trouwens ergens dat je ook de bladeren en stelen in de soep kan zwieren.


Laat het smaken!

Herfst (tijloos)

Foei, wat een weer bromde de beer. Ik blijf thuis, piepte de muis. De vos zei: regen... daar kan ik wel tegen! 'T is om te huilen, krasten de uilen. En dan die wind... zei 't eekhoornskind. 'T is bar en slecht, tikte de specht. Maar... de haas, die guit, ging doodgewoon uit! Hij nam een blad en legde dat over zijn oren en werd niet nat!


Het ziet er weer naaruit dat we ons mogen verwachten aan een portie super herfst; kompleet met buien, bliksem en weet ik veel wat nog allemaal! Gelukkig dat wij ons nog lekker binnen kunnen verschuilen en niet ons toevlucht moeten zoeken tot een blad zoals de haas!

De tuin is nu duidelijk over haar hoogtepunt heen, en met al dat stormweer zullen er weer een aantal plantjes platter dan plat geslagen worden. Maar er zijn er ook enkele die nu pas in volle glorie komen staan. Deze herfsttijloos bijvoorbeeld lijkt zelfs met maar een beetje zon echt te schitteren. Maar vergist u niet want hij is uiterst giftig! Ook de sedums beginnen stilaan kleur te krijgen en zelfs de blauwe knoop, een van mijn lievelingsbloemetjes moet nog in bloei komen.
Maar de herfst brengt natuurlijk ook zijn eigen charmes mee. De eerste blaadjes vallen al van de bomen, en dat niet alleen want als ge niet oppast krijgt ge boenk een noot op uwen appel of omgekeerd dat kan natuurlijk ook.


In de moestuin zaaide ik nog wat groenigheid, zijnde spinazie, veldsla, rucola en postelein. De hagen werden nog wat bijgewerkt en de zomerframbozen gesnoeid terwijl de kinderen volop smulden van de herfstexemplaren. En zodoende proberen wij toch elk streepje zon mee te pikken. Dat lijken deze bloemen ook te doen!

Bloemenweide = bloemenweelde

Allé, ik moet hier natuurlijk nog niet gaan overdrijven hé; laten we eerder zeggen dat het begin is gemaakt. Maar ik ben er al wree content mee want waar dit stukje zand in april nog helemaal zwart zag, dat ziet en leest u hier. En vervolgens werd ingezaaid met zaad van onder andere wilde peen, boerenwormkruid, knoopkruid, bevernel,duizendblad, zandblauwtje, margrieten, scherpe boterbloem, blaassilene, veldsalie, stijf havikskruid, kleine ratelaar, rode klaver, akkerklokje, dagkoekoeksbloem, ... .
Verschijnen nu, amper 4 maanden later al de eerste bloemen. De face-book vrienden konden al lezen dat daar eerst nog een hele strijd aan te pas kwam tegen overvloedig aanwezig melganzenvoet en ander ongewenst, hebded nu begrepen!!!, onkruid. En ik die nochtans dacht dat ik me perfekt had voorbereid door de grond een hele winter lang afgedekt te houden en er vervolgens nog eens de kippen over te laten scharrelen. Zodoende leek heel dat bloemenweide gedoe eerder op een onkruidweide gedoe! Maar na enkele uren werk kan ik jullie dan toch deze fotootjes laten zien.



Op onderstaande foto kan u zelf ontdekken dat de bloemenweide er zelfs beter bijstaat dan de haag die daar nog voor staat en zoals u zich misschien nog herinnert door de schaapjes vakkundig werd opgepeuzeld toen ze weer eens waren ontsnapt! Grrrrrrrr! Ondertussen verzamel ik her en der wat zaad om uit te strooien over de rest van dat groene lappendeken in de hoop dat daar buiten de nu al overvloedig aanwezige witte en rolklaver, wat natuurlijk ook goed is voor tal van insecten, toch wat meer kleur gaat komen. Ga en vermenigvuldig u en nee dan heb ik het niet tegen de melganzenvoeten!

Op stap met een ezel

Ezeltjes ik zien da gère. Zodanig zelfs dat ik hoop dat ze hier ooit in de wei rondlopen. Met paarden heb ik niet direkt iets, maar een ezel vind ik altijd leuk. En zolang ze hier niet in de wei staan gaan we er dus maar op een ander mee wandelen. Het was trouwens niet de eerste keer dat we dat deden; zo wandelden we al in Diest en op 2 plaatsen in de Ardennen. Maar deze keer dus dichter bij huis voor een tochtje in "Het Kempens Landgoed" in Arendonk.


Nu is een wandeling met een ezel geen zondags tripke, nee diegene die de ezel lijd moet echt wel op zijn strepen gaan staan en laten zien dat hij de baas is. Met vaste en kordate hand, zoals ge dat bij de meeste dieren moet doen trouwens. En ja af en toe kunnen die wel eens koppen en door een plas moet je ze ook al niet proberen loodsen. Maar eens op stap loopt dat meestal wel los.
En zeker met deze ezel, 't was echt een schatje, van al de ezels waarmee we al wandelden had deze ook het beste tempo. Samen met een stel vrienden gingen we zo op tocht en al de kinderen waren er dol op!


Ook zoonlief zoals je kan zien. Voor onderweg kregen we zelfs zelfgemaakte koekjes mee, mmm!


Absoluut een aanrader dus. Als je ook gaat vraag dan ook even of je de grote moestuin mag bekijken en wie weet krijg je wel een persoonlijke rondleiding van één van de bewoners. Contactgegevens vind je hier of bel naar 014/670069!

Home made

Home made is doorgaans een teken dat het goed is en dus presenteer ik jullie hier wat home made receptjes en creaties. Misschien begin ik hier stilaan de naam van soepboer te krijgen door hier weer een receptje te posten van een overheerlijk soepje maar ik ga ervanuit dat iedereen met courgettes in zijnen hof maar al te blij is dat hier weer een receptje verschijnt. En eigenlijk moet ik ook wel toegeven dat ik wel een klein soepboerke ben ;-)
Als ik soep maak dan is dat meteen in grote hoeveelheden. Speciaal daarvoor kochten wij een 10 liter pot zodoende kunnen we telkens een deel invriezen. En aangezien ik ingevroren courgettes nu niet echt het van het vindt probeer ik zoveel mogelijk te verwerken. We gaan deze keer voor een exotischer soepke met kerry en kokosmelk. Voor deze soep neem je dus een stel uien, de deze werden recht uit de grond getrokken, en een hoop courgettes. Na het nodige gestoof worden de kruiden toegevoegd zijnde komijnzaad, kurkuma, sesamzaad en kerrie, alles in ongeveer dezelfde verhoudingen. Vervolgens water en kokosmelk in de verhouding 3/4 water en 1/4 kokosmelk. Groentebouillon erbij, koken, mixen en 't is klaar.


Omdat het niet altijd gezond moet zijn; een lekker en simpel toertje met appels. Bij nader inzien is hier echter weinig ongezond aan daar er geen grammeke boter of suiker inzit. Het komt dan ook uit het knotsgekke kookboekje "halfgaar" van Herr Seele vol met macrobiotische receptjes. Het recept vind je hierboven bij de nieuwe rubriek recepten.


Voor wie dacht dat dat het al was, niks daarvan. Deze week stond ik immers op een avond nog basilicum te plukken en pesto te maken. Dat zijn dan van die avonden waarop ge denkt eigenlijk heb ik nu gewoon goesting om in de zetel/stoel te ploffen. Maar den basilicum staat er zo schoon bij en om dat nu slecht te laten worden dat is helemaal onnozel. En dus maakte ik toch zo'n 3 liter pesto, een deel in potjes, de rest werd ingevrozen. En dan moet je weten dat dat nog maar de helft is. Maar ach eens ge bezig bent gaat dat vanzelf en achteraf op den boterham of over de pasta smaakt dat natuurlijk eens zo lekker. Mijn recept vind je hier!


En dan moet ik het zelfs nog hebben over de vele supermooie boeketjes die mijn Mme hier zomaar uit onze pluktuin tovert. Ik verbaas me daar elke keer over maar volgens mijn Mme is daar niks aan. Het begint natuurlijk bij de bloemenkeuze; de zaadjes komen allemaal van de Bolster wat een natuurlijk boeket garandeert! Ik zaaide korenbloem, gele ganzebloem, tuinridderspoor, cosmos gemengd, gele schijnpapaver, turkse drakekop en blauwe kantbloem. Dit alles aangevuld met dahlia's, zinnia's, reukerwten, ... . Het resultaat mag er wezen!

En euh ik weet niet of jullie al eens naar de kalender hebben gekeken maar binnen een kleine 3 weken begint de school terug. Niet dat we daar al al te veel aan gaan denken maar toch. Aangezien zoonlief zijn knikkerzak dringend aan vervanging toe was toverde mijn Mme ook nog eens volgende zakjes uit haar machien.

Misschien nog eindigen met een kleine slogan; home made is good made bijvoorbeeld! Of hadden jullie aan iets anders gedacht?

Feestje met kadootje voor jullie!

Dochterlief was van 't weekend jarig, al 2 jaar begot. Nog een half jaar en ze kan al naar school gaan, wat gaat dat snel. Het was nogal een grijze dag en dus probeerden we de boel maar zoveel mogelijk op te fleuren (op de foto klikken voor grotere versie). En zo hebben jullie ook ineens een idee van het weidse zicht dat wij hier hebben op onze prairie. Ik moet jullie waarschijnlijk niet vertellen dat dat geweldig is!

Natuurlijk was er ook cake en taart en werd vrouwlief haar zelfgemaakte taartschotel nog eens bovengehaald.


Van al die gezelligheid begon de zon zelfs pardoes te schijnen en kon dochterlief toch ook even poseren voor een fotootje met zelfgemaakte kroon.


De tuinlezers zitten bij deze foto waarschijnlijk vooral naar de plantjes te staren die daar staan! Awel 't is de stalkaars met de vlinderstruik en nog meer goed nieuws voor jullie want ik zit hier met zaad en nog geen klein beetje zelfs! De tuinjudaspenning deed het dit voorjaar hier zo goed dat ik toch wel met een serieuze voorraad zit. Nu is tuinjudaspenning in het voorjaar een vrolijk plantje op eerder beschaduwde plaatsen en bovendien behoort het ook tot de schermbloemigen zodat het een waardplant is voor onderandere het oranjetipje en het koolwitje. Mocht het hier gaan om de wilde judaspenning strooide ik hem hier in de buurt wel uit. Maar deze hoort dus thuis in de tuin, misschien wel de jouwe!


En het enige wat je daarvoor moet doen is proberen raden wat vrouwlief allemaal aan het uitsteken is oftewel wat is dit en waar dient het voor. De juiste en meest grappige reacties worden beloond! Uiteraard kunnen niet bloggers ook deelnemen kies bij reageer voor naam/url en vul daar je (schuil)naam in!
Veel succes!

Zever, gezever

De kans is groot dat het voor de verandering straks weer eens gaat zeveren. En dan waarschuwen ze ons nog dat je ervoor moet zorgen dat er nergens stilstaand water blijft staan om de alzo verwachte muggenplaag tegen te gaan. Euh waar zullen we beginnen? Ik heb het zo stilaan wel een beetje gehad met al die regen. Zo'n ongelooflijk zin om te gaan kamperen dat wij hier hebben. Onze volledige kampeer-uitrusting werd geüpdate maar wij blijven wachten op een beetje stabiel zomerweer.
Maar we moeten daar niet teveel over zeveren want er zijn natuurlijk ook positieve kanten aan. Zo heeft de regen hier een prachtig hoekje gecreëerd. De wilde peen werd namelijk plat geregend en ligt nu geweldig te pronken tussen deze geranium-bloemetjes!


En ook de bloemenweide kon al worden ingezaaid. En als ze binnen enkele weken kurkdroog weer voorspellen dan haal ik met veel plezier de tuinslang boven!

En verder genieten wij natuurlijk van alle stralende bloemen in de tuin zoals deze gele ganzebloemen. Het is een éénjarige die niet zo winterhard is maar voorlopig komt hij elk jaar terug. Al heeft hij dit jaar wel een geweldig schoon plekske uitgekozen; net naast de oprit. Al moest ik hier ook wel steun aanbrengen om er toch nog een doorkomen aan van te maken!


Nog meer kleur nodig? Misschien kunnen deze dahlia's helpen al zou een beetje meer zon op de foto toch nog beter zijn!


Voel je het zonnetje al stralen of ben je nog niet opgewarmd? Kijk maar eens naar deze dan, nog maar enkele dagen oud en ze trippelen al vrolijk rond! Zijn ze niet schattig!

Vlinderfestival

De zomer is even in het land en dus moeten we ervan profiteren; terraske doen, glaasje wijn , zwemmeke doen, ... . Langst de andere kant is het nu ook het ideale weer om al dat onkruid weg te hakken. Zo ben je er tenminste zeker van dat het onkruid wegschroeit en niet gewoon terug verder groeit na de volgende plensbui. Maar een zomer is niet volledig moesten er geen vlinders zijn en dus ben ik maar al te blij dat ik hen mag begroeten in de tuin.
Al vind ik het maar een raar vlinderjaar. In het voorjaar was er nog sprake van een fantastisch vlinderjaar, maar door de regen van de afgelopen maand is het allemaal toch een stuk minder geworden. Het is pas sinds een dikke week dat er terug wat meer vlinders verschijnen zoals de atalanta, de dagpauwoog en de kleine vos. Ook de verschillende zandoogjes die ik anders in grote getalen op de wilde marjolijn tegenkom doen het belange na niet zo goed als vorig jaar en beginnen ook nu pas te verschijnen.
Eerder schreef ik hier al meer info over een vlindervriendelijke tuin.

Het klein koolwitje is een erg algemene soort. Hier snoept ie van de nectar van de Anchusa officinalis oftewel de gewone ossentong. Dit is een plantje dat je echt in huis moet halen of beter gezegd in de tuin. De bloemetjes zijn heel fijn maar produceren zoveel nectar dat het er voortduend gonst van de hommels en bijen. Ik kocht één plantje in het heempark in Eindhoven, echt een aanrader trouwens om eens naartoe te gaan. En ondertussen heeft ie zich al aardig uitgebreid. Bij ecoflora hebben ze hem trouwens ook!


Deze citroenvlinder zit ook aardig te snoepen.


En hier nog een bont zandoogje!


Maar alles begint natuurlijk bij de rupsen. Ik heb het hier al vaak geschreven maar die mogen hier dus hun gang gaan op de waardeplanten. En zo kwam ik gisteren nog deze rupsen tegen van de koninginnepage op onze dille. Toch zeker een stuk of 10 van de nu nog super kleine rupsjes (de foto is dus navenant) zaten daar te smikkelen en te smakkelen en dus moest ik goed kijken wat ik kon oogsten. Vanzelfsprekend liet ik nog genoeg voor hen over. Ik vind het altijd ongelooflijk hoe zo'n vlinder er toch telkens in slaagt om de juiste waardeplant te vinden. En nog ongelooflijker is dat daar binnen enkele weken de grootste en voor velen ook de mooiste van onze inheemse dagvlinders zal verschijnen! Zaaien dus die dille en venkel!

Op blote voeten

Op vrouwlief haar verjaardag gingen wij op pad en belanden zo op een blotevoetenpad. Nu is wandelen op blote voeten heel erg leuk, wandelen op blote voeten in kriebelend gras mogelijks nog leuker, wandelen op blote voeten in de modder en in plassen formidabel leuk en wandelen op blote voeten in een kletterend bergriviertje, ook al is dat kunstmatig aangelegd, het sumum van leuk!


Maar wandelen op blote voeten op keitjes is minder leuk, op blote voeten op grotere keien is dat nog een beetje leuk maar op blote voeten op kleine keitjes is dat dus helemaal niet leuk meer. En zo zaten er toch wel een aantal stukken bij met van die kleine vervelende pijnlijke irritante keitjes. Nu waren het toch vooral de ouders die daar last van hadden, de kinderen waren soms amper bij te houden. En zo klonk er toch wel regelmatig een ai en een oei. Dusdanig zelfs dat dochterlief, die ik af en toe op die pijnlijke stukken oppakte, op den duur niet meer zei "papa, ikke stappen" maar "papa, ikke pijn doen"! En zo waren wij soms maar al te blij dat wij onze voetjes eens in de lucht konden houden.


Maar achteraf moesten we vaststellen dat een voetverzorging van 3 € toch zijn geld waard was.
Op de terugweg stopte ik nog bij een tuincentrum, nog altijd op zoek naar een Daphne mezereum/peperboompje. Maar omdat dat nog altijd niet voorradig was kocht ik maar een klimroos; een Guirlande d' Amour, vond ik wel toepasselijk op deze dag. Die mag hier in een schrale gele regen boompje klimmen. Durft nu nog maar eens zeggen dat ik niet romantisch ben ;-)

Hee pssssst

Vrouwlief is in de wolken. Want waar onze pluktuin het eerst door het droge weer wat liet afweten, bloeit deze nu volop. Hier en daar zijn er wel wat zaadjes die niet tot ontkieming kwamen maar het staat nu al vast dat we nog niet eens alles geplukt krijgen.


Als vrouwlief met haar rood geruite tuin-schortje en haar rieten mandje naar de tuin trekt weet ik al hoe laat het is. Iets later staat ze dan de vaasjes te schikken en fleurt ze er heel het huis mee op. En ik fleur alleen al op bij het zien van al deze bezigheden.
Complimenten mag u volledig aan het adres van vrouwlief richten. Alles wat hieronder op de kast staat is trouwens van eigenmaakelij, van de vaas tot de porseleinen kaars-houders toe. En psssst ze is dan ook nog eens jarig vandaag. Alvast een dikke kus.

Voor elk wat wils

Weet je wat er gebeurt als plan A; een feestje in de tuin niet kan doorgaan door het slechte weer awel voor ge het weet is er een plan B en staat ge dus in ecoflora. Dat maakte ik zaterdag mee en het was verdorie nog een goed plan B ook, zeker als ge daar nog nooit bent geweest! Ge gaat me misschien niet geloven, maar 't is toch zo. Dat hebde natuurlijk als dat niet bij de Kempische deur ligt.
En wat verdween er daar allemaal in mijn zakken en bijgevolg ook uit mijnen portemonnee? Blommenzaad ja ja den B1 en B5. Onder kenners algemeen gekend als een mengsel voor vaste bloemenweide zonder grassoorten en meer specifiek den 1 voor de leem-en zandleemgronden (eigenlijk de gewone tuingrond) en den 5 voor rijke grond in halfschaduw. Ik hoop dat u dat nog allemaal kan volgen met al die A's en B's anders leest ge het hier gerust eens op uw gemakske na.
Ik wilde ook nog wat plantjes kopen, maar ik moet zeggen dat de prijs nogal tegen stak. Zeker als ge het gewoon zijt om voor nen appel en een ei zelf zaad aan te kopen en dit dan op te kweken. Neem nu deze beemdkroon, een klein, fijn plantje maar vergist u niet want het is hier al weken een magneet voor allerlei bijen en hommels. En het leuke is ook dat ze zich elk jaar maar weten te vermenigvuldigen.


Maar de zeekool/Crambe maritima, gewone agrimonie/Agrimonia eupatoria en nog wat jetbezenplantjes waaronder de Mara des Bois kon ik toch niet laten staan. En dan had ik nog de pech dat een aantal plantjes van mijn wish lijstje er niet meer waren waaronder de daslook en het knopig helmkruid.

Voor wie dacht dat deze hoogdag al ten einde was heeft het goed mis, als we dan eens van ons erf komen dan doen we het goed hé. En zodoende bezochten we achtereenvolgens nog de
markt op het terrein van de slachthuizen in Anderlecht. Het museum voor natuurwetenschappen


met onze gewonnen kaarten voor hun (niet meer zo nieuwe) biodiverCITY tentoonstelling! Waar onder andere dit te lezen viel;



En genoten we nog van nen toeristische rondgang doorheen Brussel waarbij vrouwlief zelfs nog even de paskamers indook. Kortom een dagje met voor elk wat wils!

Goe gerief

Het meest gebruikte atribuut van deze zomer is niet de zonnecreme of de petjes, laat staan het zwembad. Nee onmisbaar deze zomer zijn de botten en het regenpak.


Wree goe gerief dat dat is, ik kan het iedereen aanraden. En zo kunnen de kinderen tenminste ongestoord hun gangen gaan, allee 't is te zeggen ze moeten nu ook niet door de borders beginnen crossen hé!

Het gras is gespreid over enkele dagen (wegens plotse regenbui) bijna afgereden, nog een stukske bij de bessen en we zijn rond.
Ook de composthoop kreeg zijn afdakske terug wegens ondertussen veel te nat!
En de buienradar consulteerden we ook enkele keren om te zien of het de moeite was om de was buiten op te hangen.
Maar dood gaan we daar ook niet van hé en zodoende fleuren we de boel zelf maar wat op. Met een bloemeke uit den hof en als dat nog niet volstaat doet een geweldige zomerse schijf ook zijn werk! Hey!

Herfst in de zomer

Hela daarboven, het is zomer hé, laat die wind en regen en ook dat miezerig gedoe dus nog maar wat achterwegen hoor!!! Ik kreeg zowaar goesting in soep. Ver moest ik niet zoeken naar ingrediënten want de courgettes floreren als nooit tevoren! Nu weet iedereen wel dat courgettes niet veel smaak hebben en daarom is het nodig om zaken toe te voegen die zelf voldoende aroma hebben. Courgettes-tomaten soep is één van mijn favorieten, maar ook met allerlei exotische aroma's zoals komijnzaad, kurkuma en kerrie smaakt het prima. Vandaag verzamelde ik allerlei groensel uit den hof zijnde bladpeterselie, sla en ook heel wat tuinkers dat binnen stond te kiemen. Het resultaat was dit heerlijk soepje!


We probeerden het binnen maar zo gezellig mogelijk te maken. Vrouwlief kwam binnen met omgewaaide zonnebloemen ;-(
Maar ook de chauffage deed ineens heel raar en begon spontaan te branden, het is nochtans een spliksplinternieuwe hoog-rendements(euhm) ketel!?
En zelfs toen ik een lekker geurtje wilde laten verdampen bleek er enkel nog cypres en den te zijn, ook niet echt de meest zomerse geuren!
'T is een complot ja!!!

Mmmm bessensap

Zo'n drie jaar geleden plantte ik wat bessenstruiken; rode bessen, aalbessen en drie zwarte bessenstruiken. Eigenlijk wilde ik blauwe bessen planten maar daar het hier om een impulsieve aankoop ging kwam ik dus thuis met deze exemplaren.
Vorig jaar dacht ik echt dat ik een miskoop had gedaan; de zwarte bessen waren helemaal niet lekker wegens gewoon nog niet voldoende rijp en tegen de tijd dat ze rijp waren waren de vogels ermee gaan lopen.
Maar dit jaar bleef het net goed zitten en opeens was er een geweldige oogst van lekkere !!! zwarte bessen. Ik plukte meer dan 1,5 kg om nog maar te zwijgen van al de bessen die rechtstreeks werden opgegeten door zoon- en dochterlief.

Confituur hebben we hier al wat gemaakt en dus gingen we dit keer voor sap.
De meeste smaak en voedingswaarde krijg je door de vruchten niet te verhitten. Daarom voeg je bij de licht gekneusde vruchten een gelijke hoeveelheid suiker toe. Zet deze combinatie een nacht in de koelkast waardoor het sap onttrokken wordt van de vruchten. Nu hoef je enkel nog het goedje te zeven en de siroop die zo verkregen wordt kan aangelengd worden met water tot sap.
Wens je de siroop te bewaren voor later dan dien je hem in te vriezen of te wecken. Tenzij je gaat voor de snelle manier en de bessen met ongeveer 1/5 ongeraffineerde rietsuiker op de hoeveelheid vruchten aan de kook brengt. Probeer wel de temperatuur zo laag mogelijk te houden. Ook weer zeven en het hete sap in gestereliseerde flessen bewaren.
De overgebleven vruchtenmoes (na het zeven) mengde ik onder de yoghurt.

En wees er maar zeker van dat elke zomerse picknick er nog leuker van wordt!