Vlinderfestival

De zomer is even in het land en dus moeten we ervan profiteren; terraske doen, glaasje wijn , zwemmeke doen, ... . Langst de andere kant is het nu ook het ideale weer om al dat onkruid weg te hakken. Zo ben je er tenminste zeker van dat het onkruid wegschroeit en niet gewoon terug verder groeit na de volgende plensbui. Maar een zomer is niet volledig moesten er geen vlinders zijn en dus ben ik maar al te blij dat ik hen mag begroeten in de tuin.
Al vind ik het maar een raar vlinderjaar. In het voorjaar was er nog sprake van een fantastisch vlinderjaar, maar door de regen van de afgelopen maand is het allemaal toch een stuk minder geworden. Het is pas sinds een dikke week dat er terug wat meer vlinders verschijnen zoals de atalanta, de dagpauwoog en de kleine vos. Ook de verschillende zandoogjes die ik anders in grote getalen op de wilde marjolijn tegenkom doen het belange na niet zo goed als vorig jaar en beginnen ook nu pas te verschijnen.
Eerder schreef ik hier al meer info over een vlindervriendelijke tuin.

Het klein koolwitje is een erg algemene soort. Hier snoept ie van de nectar van de Anchusa officinalis oftewel de gewone ossentong. Dit is een plantje dat je echt in huis moet halen of beter gezegd in de tuin. De bloemetjes zijn heel fijn maar produceren zoveel nectar dat het er voortduend gonst van de hommels en bijen. Ik kocht één plantje in het heempark in Eindhoven, echt een aanrader trouwens om eens naartoe te gaan. En ondertussen heeft ie zich al aardig uitgebreid. Bij ecoflora hebben ze hem trouwens ook!


Deze citroenvlinder zit ook aardig te snoepen.


En hier nog een bont zandoogje!


Maar alles begint natuurlijk bij de rupsen. Ik heb het hier al vaak geschreven maar die mogen hier dus hun gang gaan op de waardeplanten. En zo kwam ik gisteren nog deze rupsen tegen van de koninginnepage op onze dille. Toch zeker een stuk of 10 van de nu nog super kleine rupsjes (de foto is dus navenant) zaten daar te smikkelen en te smakkelen en dus moest ik goed kijken wat ik kon oogsten. Vanzelfsprekend liet ik nog genoeg voor hen over. Ik vind het altijd ongelooflijk hoe zo'n vlinder er toch telkens in slaagt om de juiste waardeplant te vinden. En nog ongelooflijker is dat daar binnen enkele weken de grootste en voor velen ook de mooiste van onze inheemse dagvlinders zal verschijnen! Zaaien dus die dille en venkel!