Ridderharnas

Zoonlief is niet alleen zot van dino's, maar ook van ridders. En wat heeft een echte ridder allemaal nodig; een zwaard, een schild en natuurlijk ook een harnas. In de Middeleeuwen droegen ridders maliënkolders, deze soepele harnassen waren gemaakt van kleine ijzeren ringetjes en konden zo de meeste zwaardslagen tegenhouden.
Zo'n harnas kun je gemakkelijk namaken door met hennep-bindtouw te breien. Je vind dat bijvoorbeeld in de Hema.


Moeilijk is dat eigenlijk niet; voor de voorkant zet je een stuk of 34 steken op goed voor een harnas met een breedte van ongeveer 25 centimeter. Is de ridder wat smaller of breder uitgevallen dan zet je een paar steken meer of minder op. Brei alleen rechts tot je een rechthoekige lap hebt en hecht alle steken af.
Voor de achterkant brei je net hetzelfde lapje of ietsje langer. Nu nog de schouderbanden maken door 2 lapjes te maken van elk 10 steken breed en zo'n 15 à 20 cm lang. Nu nog alles in elkaar zetten door de schouderbanden vast te naaien aan de achterkant. Vooraan gebruikte ik daarvoor zilver of goudkleurige knopen en nog een lintje of touwtje aan de zijkanten om deze bij elkaar te houden als je het harnas draagt. Zoonlief is er in ieder geval dolblij mee.

En een ridder heeft natuurlijk ook een woonst nodig aangepast aan zijn status; een kasteel dus. Met een doos knutselde hij prompt onderstaand stulpje ineen.


En als ge zo een paar ridders hebt verslagen dan kunt ge u misschien zelfs een tweede kasteel veroorloven.


Of zelfs een derde;


Of inderdaad een vierde;


Of na een heuse kruistocht zelfs een vijfde;


Verder zijn wij hier heel vredelievend hoor.