Een unieke sjaal

Mme natuurlijk-rijk vertelt;

Ziehier onze Sjarel, met voor de gelegenheid een sjaal aan. Het is waar, zo koud is het nu ook niet meer, maar toch 't is wel een beest dat eigenlijk niet van hier is. Hij komt uit het verre Vietnam en heeft daar nog in de rijstvelden staan ploeteren. Soms verteld hij daar wel eens over, heelder avonden hangen wij dan aan zijn lippen. Maar wat wil je zo moederziel alleen in een vreemd land ver weg van al zijn vriendjes. Maar voor de rest hebben we er geen klagen over 't is zindelijk en fleurt ons interieur wat op. Alleen het schoonmaken dat is een ander paar mouwen; dat laat ik meestal aan manlief over, die heeft meer ervaring in het verzorgen van dieren. Nu moet ge weten, ja ge kunt dat op deze foto niet zien hé, dat daar zelfs nog een intact gebit en al aanzit. En hij heeft dat zo graag hé dat zijn tandjes gepoetst worden en af en toe eens geflost, ja ja dat is belangrijk hé! Soit, ik heb het gevoel dat ik wat aan het afwijken ben.

Ik wilde dus een sjaal die past bij mijn nieuwe jas en dus ging ik op zoek naar stof. Op naar Eindhoven, eerst naar de Toetenel; man man man wat een aanbod hebben ze daar, om vervolgens helemaal achterover te vallen op de stoffenmarkt die daar op dinsdag wordt gehouden. Het was niet moeilijk om iets naar mijn zin te vinden, het was eerder moeilijk om te kiezen. Ik kreeg onlangs nog de tip dat ik volgende keer zeker langst het smitje moet gaan.
Thuis bleek echter dat ik de stof te kort had gekocht. Dus verlengde ik hem met een ander stofje en zodoende heb ik nu een sjaal met aan elke kant een andere kleur. De bovenkant maakte ik af met plooikes en de onderkant met neepkes et voila, meer moet dat niet zijn.

Oh ja, dit kan ik jullie ook nog laten zien; mijn naaidoosje, gevonden op één van mijn vele rommelmarkt-bezoekjes. 'T zag er nog geweldig uit; manlief moest er alleen enkele kleine nageltjes opnieuw inkloppen.