Een efforke

We gaan hier is efkes een serieus efforke doen hé. Dus houwde u maar vast want de komende week gaade hier omver geblazen worden van het achterstallige werk dat in een mum van tijd niet meer achterstallig maar voorstallig of hoe zegde dat gedaan zal worden. En dat dat nog straffe berichtjes op gaat leveren dat bewijs ik vandaag alvast. Alleszins dat is toch de bedoeling. Vooral doorlezen tot het einde en ge begrijpt helemaal wat ik bedoel. Let wel op moeste nu just begonnen zijn aan uw ontbijt, 4-uurtje of avondmaal dan raai ik toch aan om efkes naar iets anders te klikken. Dat is niet alleen goe voor mijn bezoekersaantallen, als ge nadien terug komt lezen tenminste, maar ook voor uwen apetijt. En komt achteraf niet klagen dat ik u niet gewaarschuwd heb hé!

2011 was dus een geweldig vruchtbaar jaar. Ik merk het niet alleen aan het gekwetter en getsjielp in mijnen hof maar ik heb daar dus ook echte bewijzen voor. Elk jaar ben ik immers genoodzaakte om mijn 3 grote lei-lindebomen te snoeien. En ik heb daar dus nog nooit zo'n groot aantal nesten in teruggevonden als dit jaar. 9 nesten mannekes, laat ons dus aannemen dat in elk nest zo'n 4 jongen grootgebracht zijn, en dan heb ik het nog niet eens gehad over een tweede legsel dat daar misschien is uitgekomen. Dat betekent dus dat er dit jaar zo'n 36 vogeltjes meer rondvliegen, min 2 dat zult ge straks zien. Dus 34 nieuw vogeltjes in en rond mijnen hof. Ge kunt u dus voorstellen dat als die 34 vogeltjes plus hun ouderparen, aah ja, zich dit jaar ook weer eens gaan vermenigvuldigen da maakt dan 34 plus 18 = 52 vogels. Dat geeft dus 26 koppeltjes maal 4 jongen = 104 vogels plus die er al waren natuurlijk. Dat maakt dat ik uitkom op een totaal van 156 vogeltjes op 2 jaar tijd. Ge kunt u dus voorstellen dat als die zich het jaar nadien weer gaan vermenigvuldigen en zoverder dat dat echt de spuigaten moet gaan uitlopen.
Gelukkig schreef ik al eens eerder over dat vermenigvuldigheidsprincipe; alhier meerbepaald, nee nee nu ben je al te ver! Je moet gewoon even klikken op de vorige alhier!


Ik kan daar echt verwonderd naar staan kijken, naar die nestjes die met veel zorg, compleet met mos, schapenvacht en paardenharen zijn bekleed,

 of met minder zorg werden opgebouwd.

 Gewoon wat takskes op elkaar gelegd; ge begijpt dat daar dus ongelukken van moeten komen hé.