Batterijkes opladen

De kans is groot dat jullie mij nu allemaal gaan uitlachen als softie! "Eén efforke en dan moeten de batterijkes al opgeladen worden of wa". Hela 't is vorige week nog Valentijn geweest hé, iets waar ik trouwens blogsgewijs bij de anderen weinig over gelezen heb, en toch ook een kwestie waar efforkes voor moeten gebeuren! En dus trok ik er met mijn Madame voor 3 daagjes op uit. Eerst een dagske Maastricht, we hadden echt geen rustigere periode kunnen uitkiezen, alaaf! Man wat een gekte!
Om vervolgens nog wat verder af te zakken naar het Zuid-Limburgse Mergelland. Om daar op het krijtlandpad, een streek GR wandelpad, te gaan wandelen. Enkele jaren geleden waren we al aan dat pad begonnen en dat was ons zo goed meegevallen dat we nog meer van dat wilden. Wat wil je, zoveel afwisseling; grindpaden op het glooiende plateau, steile bospaden, holle wegen, voetsporen door veld en weide. Om nog maar te zwijgen van de prachtige vakwerkhuizen, mergelgroeven, kastelen en Mariabeeldjes.
Bovendien verbleven we deze keer in een schitterende bed & breakfast in Slenaken; home at the end of the world. Een schitterende plek met een schitterende tuin die ik jullie ten zeerste kan aanraden. Man ik moet dringend wat meer gebruik gaan maken van mijn blog, sta ik hier zomaar voor niks reklame te maken.


Terwijl we aan het wandelen waren werden we verrast door een pittige sneeuwvlaag. Wat alles nog meer deed schitteren! Even had ik het wel berekoud, maar een weg terug was er niet want onze auto stond zo'n 15 km verder. Gelukkig kwamen we deze berghut tegen waar we ons toch wat konden verwarmen.

En nadien was het puur genieten!