donderdag 30 juni 2011

Rust en ruimte

Wij waren dus met vakantie. Voorgaande jaren gingen wij bijna altijd weg met een adresje uit de groene vakantiegids. Het is altijd wel een beetje een verrassing waar je terechtkomt, standaardnormen zijn er niet echt en een enkele keer viel er op ons verblijf wel eens iets aan te merken. Maar meestal waren wij heel erg tevreden en nog steeds denken wij vaak terug aan ons verblijf in de bergen in Portugal bij een geitenboer; mee op tocht met de kudde geiten, vers gebakken zuurdesembrood eten met een plakje geitenkaas, genieten van de sterrenhemel, ... of een ander adresje waar we steevast elke avond konden genieten van het uitvliegen van de uilen inclusief het gekrijs van de jongen die riepen achter eten, of nog een ander adresje waar we vlakbij een heuvel stonden die vol stond van de bloemen inclusief bosaardbeitjes en waar het gewoon heerlijk was om gewoon te liggen en af en toe wat te smullen, of in Tsjechië waar we door de eigenaars mee werden genomen naar een dorpsfeest, of in Spanje waar we logeerden bij een vrouw die kookte op de zon, ... . Vakantie is toch vooral genieten van de kleine dingen; een bezoek aan een kleurrijke markt, een gezellig stadje bezoeken, een wandeling en dat mag best een stevige zijn, (al is dat sinds de kinderen wel een heel pak minder), een lekker aperitiefje met hapje erbij, ... .
Hier vind je nog wat adresjes in Frankrijk.

Sinds dochterlief er is bijgekomen waren we nog niet echt ver weggegaan; de Ardennen daar gingen we natuurlijk wel naartoe, zelfs meermaals. En ook op Texel en de Veluwe verbleven we.
Deze keer dachten we dat als we iets kozen waar de kinderen zich super zouden amuseren;met zwembad, glijbanen, speeltuintjes, strand vlakbij, wij ook super content zouden zijn. We kozen dus iets bij de operator die zonnige vakanties aanbied en zagen het al helemaal voor ons. De stacaravan waarin we verbleven was clean maar oké. Maar zaten wij buiten op het terras dan konden we geen kant opkijken zonder andere mensen in het vizier te hebben; voor ons, links, rechts of nog schuiner rechts en dan zwijg ik nog maar van de achterburen die wel heel dicht stonden als we de gordijnen van onze woonkamer openden, die bleven dan ook gans ons verblijf dicht! Daarenboven kwam dan nog dat het met onze dichtste buren, die waar we altijd recht op keken, niet echt klikte en dat beterde er niet echt op toen we onder onze voeten kregen omdat onze kinderen hen te vroeg hadden wakker gemaakt. Uiteindelijk is het nog wel goed gekomen doordat we toch steeds vriendelijk een goeiemorgend wensten en hen uiteindelijk zelfs uit de nood hebben geholpen. Daarenboven was er eigenlijk constant lawaai; vlakbij een drukke weg, een druk treinspoor, om nog maar te zwijgen van de geweldige animatie in de vorm van karaoke en line dance en andere initiaties. Rust en zeker ook ruimte was er dus niet echt te vinden en dus gingen we heel vaak op stap om te genieten van mooie plekjes.



Thuiskomen was dan ook een zaligheid, wat een rust en wat een ruimte. Voor de grap hebben we eens zitten uittellen hoeveel van de stacaravan's we hier konden neerzetten, een goudmijn geloof mij! En zo weten we meteen weer op wat voor een zalig plekje we wonen, en dat willen we zo ook houden. Maar geniet vooral even mee (klikken op de foto voor een groter formaat);

8 opmerkingen:

  1. Wij hebben eens exact op dezelfde manier geredeneerd: een vakantie op maat van de kinderen (zwembad, speelpleintje), met de idee dat dat voor ons ook meer ontspannen zou zijn. Niks daarvan! Alleen maar met heel veel volk op een veel te kleine plaats en zowel ouders als kinderen nerveus ervan! Gewoon een huisje in de natuur, een wandeling, een kerk bezoeken, en de kinderen (en wij) genieten minstens evenveel!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. oesje, daar is precies iemand uit de boom in de haag gevallen ;-)

    herkenbaar, het heeft zo z'n voor- en ook nadelen het mega-mini-dorp. Maar, liever nog even de kindvriendelijke lagune/waterparadijs weg van het huisje, dan een gevaarlijk diep bad ernaast waar je dus altijd moet naar omkijken; een trein nieuwe "vriendjes" is ook wel handig, ze spelen al een heel jaar braaf samen of met dezelde buurjongetjes en -meisjes, de occasionele hoi Hoi HOI hOi hhoii ... pakken we er nog even bij, zoveel zijn we meestal toch niet aan ons vakantiehuisje (en meegenomen als je gemiddeld drie kurkentrekkers op een vakantie total-loss trekt) ;-)
    (mag ik nu nog naar de bbq komen ?? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @onder de appelboom; jep al staat een kerk bezoeken nu meestal niet bovenaan ons te bezoeken lijstje ;-)
    @the 666bbq En ik hoopte nog zo dat dat van die haag niet zou opvallen. 'T was een ingeving na de velt tuinbezoeken dat zo'n schuin haagske toch toffer is dan zo'n rechte vandaar, je hebt nu wel een reputatie waar te maken op de bbq ;-) straks klikt het nog zo goed tussen onze kids dat ze samen op reis willen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. En zo klinkt 'Oost west, thuis best' nog altijd als muziek in mijn oren ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @tijdtussendoor; ik heb het gelzen op je blog ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ben altijd blij als ik terug thuis ben. Dat is een teken dat het thuis goed is.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. mijn reiswijsheid is ook al jaren "het hoogtepunt van iedere reis, is het terug thuiskomen". Die van ons is het daar absoluut niet mee eens, maar zelf voel ik het wel zo aan.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. EEn rondje tuin behoort tot de vaste gewoonten van het thuiskomen, en vooral ontdekken wat er allemaal weer hard gegroeid is en in bloei staat.

    BeantwoordenVerwijderen