Zonnebloemen

Vandaag stopte er een auto bij ons op de oprit. Een vrouw van rond de vijftig stapt uit en belt aan. Als ik de deur opendoe begroet ze me vriendelijk en vraagt of ze me iets mag vragen. Natuurlijk zeg ik. Zonder aarzelen vraagt ze me of ze wat van die zonnebloemen mag knippen die daar aan de straatkant staan.
Ik denk in mijn eigen allé wie vraagt dat nu en even twijfel ik of ik mijn goed hart voor zoveel dapperheid moet laten zien. Maar dan zeg ik toch van liever niet. Ik leg haar uit dat we ze daar speciaal gezaaid hebben omdat we zo van zonnebloemen houden en dat ze bovendien erg veel nectar leveren voor de hommels, bijen en zelfs vlinders en dat ze die in deze periode nog hard nodig hebben. En bovendien leveren ze binnen enkele weken, als ze uitgebloeid zijn, zaad op waar de vogels lekker van komen snoepen. Ze zegt snel dat ze me wel begrijpt en dat ze ze natuurlijk ook gewoon in de winkel kan kopen en weg is ze.
Ik blijf toch ietwat verbaasd achter. Misschien had ik haar wat zonnebloemenzaad moeten aanbieden want dat heb ik ondertussen al vlot verzameld. Ik laat het altijd eerst drogen op een draad zodat er voldoende verluchting is anders beginnen ze te schimmelen.
En zoals je op de foto ziet moet je niet te lang wachten met het verzamelen van het zaad anders zijn de vogels met alles weg.