zondag 1 mei 2011

Kauwen terrorisme



Beste familie Kauw,

Sinds enige tijd merken wij dat jullie het aardig toeven vinden op ons erf. Vaak zie ik wel enkele van jullie in onze schapenwei op zoek naar een lekker hapje. Maar ook ons speeltuig valt duidelijk erg in de smaak. Nu vroeg ik me al een tijdje af wat jullie daar nu juist aan het doen zijn. Ik dacht dat jullie misschien bij ons of de buren nog een stukje brood hadden weten te bemachtigen. Maar nee, tot mijn grote verbazing moest ik vaststellen dat jullie daar helemaal niet lekker aan het smikkelen waren maar gewoon simpelweg ons klimtouw aan het ontmantelen waren om met een pluizig stukje touw jullie nestje een beetje aangenamer te maken. Nu zijn wij hier over het algemeen heel tolerant voor allerlei beestjes die het hier naar hun zin hebben; een bladluis meer of minder, een veldmuisje dat over ons terras loopt, de vogels die aan onze bessen en aardbeien zitten, nee daar liggen wij helemaal niet van wakker. Maar wat jullie daar aan het doen zijn dat gaat er echt over en ik wil jullie dan ook met aandrang vragen, ja zelfs eisen dat jullie ons klimtouw laten voor wat het is, voor er misschien ongelukken gaan gebeuren met zoonlief of een vriendje dat komt spelen. Daarom zullen jullie merken dat het geheel is versierd met allerlei wapperende zaken om jullie eraan te herinneren dat jullie daar gewoon af moeten blijven. Om toch enigszins tegemoet te komen aan jullie nestdrang heb ik het wol dat zoonlief bijeen gespaard heeft, in de wei achtergelaten in de hoop dat jullie daarmee een gezellig nestje kunnen maken.

Hopend dat jullie aan deze brief gehoor geven, groet ik jullie.

En ps willen jullie dan ook eens stoppen met het wegjagen van de kievit, dit erf is niet van jullie hoor!!!

4 opmerkingen:

  1. Zeer geachte Natuurlijk-Rijk,
    Volgens mij lees ik in die laatste zin een zeer algemene misvatting die leeft bij het species Homo sapiens. "Dit erf is niet van jullie hoor!!!" lijkt te impliciteren: "Dit erf is van ons". Deze stelling lijkt te worden onderschreven door andere bewoordingen in uw schrijven, te weten: onze schapenwei, ons erf, ons speeltuig, ons klimtouw, ons terras, onze bessen...

    Dit ongewone fenomen zien wij, kauwen, zich bij zeer veel specimen van uw soort. Het lijkt alsof elk stukje aarde aan één of meerdere specimen van uw soort 'moet' toebehoren, dat geen enkel stukje aarde 'niet van de mens' mag zijn.
    Wij kauwen zien dat anders... wij gebruiken hier en daar een stuk aarde, een stuk luchtruim, maar zien dat als bruikleen, niet als bezit... en ook tegenover klimtouwen, speeltuigen en terrassen delen wij deze houding...
    Wees dus gerust... nadat onze jongen zijn uitgevlogen hebben wij de vezels van 'uw' klimtouw niet meer nodig, en mag u deze rustig terug in 'uw' klimtuig vlechten.
    Hoogachtend,

    Dhr Corvus monedula, aka Kauw

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nog niet eens op hun mondje gevallen ook, die kauwen :-) Hopelijk zien ze het alternatief (de wol) zitten.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @ Dhr Corvus monedula; om dan mijn kuikentjes te beginnen opeten zeker!

    BeantwoordenVerwijderen