Rust en ruimte

Wij waren dus met vakantie. Voorgaande jaren gingen wij bijna altijd weg met een adresje uit de groene vakantiegids. Het is altijd wel een beetje een verrassing waar je terechtkomt, standaardnormen zijn er niet echt en een enkele keer viel er op ons verblijf wel eens iets aan te merken. Maar meestal waren wij heel erg tevreden en nog steeds denken wij vaak terug aan ons verblijf in de bergen in Portugal bij een geitenboer; mee op tocht met de kudde geiten, vers gebakken zuurdesembrood eten met een plakje geitenkaas, genieten van de sterrenhemel, ... of een ander adresje waar we steevast elke avond konden genieten van het uitvliegen van de uilen inclusief het gekrijs van de jongen die riepen achter eten, of nog een ander adresje waar we vlakbij een heuvel stonden die vol stond van de bloemen inclusief bosaardbeitjes en waar het gewoon heerlijk was om gewoon te liggen en af en toe wat te smullen, of in Tsjechië waar we door de eigenaars mee werden genomen naar een dorpsfeest, of in Spanje waar we logeerden bij een vrouw die kookte op de zon, ... . Vakantie is toch vooral genieten van de kleine dingen; een bezoek aan een kleurrijke markt, een gezellig stadje bezoeken, een wandeling en dat mag best een stevige zijn, (al is dat sinds de kinderen wel een heel pak minder), een lekker aperitiefje met hapje erbij, ... .
Hier vind je nog wat adresjes in Frankrijk.

Sinds dochterlief er is bijgekomen waren we nog niet echt ver weggegaan; de Ardennen daar gingen we natuurlijk wel naartoe, zelfs meermaals. En ook op Texel en de Veluwe verbleven we.
Deze keer dachten we dat als we iets kozen waar de kinderen zich super zouden amuseren;met zwembad, glijbanen, speeltuintjes, strand vlakbij, wij ook super content zouden zijn. We kozen dus iets bij de operator die zonnige vakanties aanbied en zagen het al helemaal voor ons. De stacaravan waarin we verbleven was clean maar oké. Maar zaten wij buiten op het terras dan konden we geen kant opkijken zonder andere mensen in het vizier te hebben; voor ons, links, rechts of nog schuiner rechts en dan zwijg ik nog maar van de achterburen die wel heel dicht stonden als we de gordijnen van onze woonkamer openden, die bleven dan ook gans ons verblijf dicht! Daarenboven kwam dan nog dat het met onze dichtste buren, die waar we altijd recht op keken, niet echt klikte en dat beterde er niet echt op toen we onder onze voeten kregen omdat onze kinderen hen te vroeg hadden wakker gemaakt. Uiteindelijk is het nog wel goed gekomen doordat we toch steeds vriendelijk een goeiemorgend wensten en hen uiteindelijk zelfs uit de nood hebben geholpen. Daarenboven was er eigenlijk constant lawaai; vlakbij een drukke weg, een druk treinspoor, om nog maar te zwijgen van de geweldige animatie in de vorm van karaoke en line dance en andere initiaties. Rust en zeker ook ruimte was er dus niet echt te vinden en dus gingen we heel vaak op stap om te genieten van mooie plekjes.



Thuiskomen was dan ook een zaligheid, wat een rust en wat een ruimte. Voor de grap hebben we eens zitten uittellen hoeveel van de stacaravan's we hier konden neerzetten, een goudmijn geloof mij! En zo weten we meteen weer op wat voor een zalig plekje we wonen, en dat willen we zo ook houden. Maar geniet vooral even mee (klikken op de foto voor een groter formaat);

We hebben de zon meegenomen!

Het is hier 2 weken erg stil geweest, wij piepten er dan ook even tussenuit maar hebben wel de zon meegenomen!

De tien tuingeboden

Het stond al van het begin vast, onze tuin moest een levendige tuin worden met veel fladderende vlinders, het gezoem van bijen en hommels, vogels die af en aan vliegen, vleermuizen in de lucht en rondscharrelende egels.
De planten en struiken die er in staan worden dan ook in de eerste plaats getest op hun waarde voor al deze beestjes. Ze moeten nectar en stuifmel leveren, stekels en bessen voor de vogels, ... . Soms levert dat wel eens onaangename ontdekkingen op zoals de bladeren van de akelei die volledig werden opgegeten door hongerige rupsen. Maar geen vlinders zonder rupsen en zodoende laat ik ze gewoon zitten, zelfs als het gaat om een veelvoorkomende soort als het koolwitje.
Zo'n plantje is natuurlijk niet dom en zorgt er zelf wel voor dat niet alles lekker is voor de rupsjes en zodoende hadden we hier enkele weken terug dan ook gewoon bloeiende akeleien in de tuin.
Een andere lekker ouderwetse plant zijn de lupinen. Ik vind het geweldig om te zien hoe de hommels met hun forse lijfje erop landen zodanig dat de bloem zich opent en ze lekker kunnen snoepen. Hij heeft zich hier wel wat te uitbundig uitgezaaid en ook nu weer staan er al veel planten in zaad waardoor een snoeibeurt zich opdringt voordat heel mijnen hof volstaat. Sommigen vinden de lupinen misschien te gewoon en hebben liever iets speciaals maar ik ben er meer dan tevreden mee. En afgaande op al het gezoem ben ik daarmee niet de enige.
Tegenwoordig word je zo om de oren geslagen met nestgelegenheid voor solitaire bijen dat je je bijna schuldig moet voelen als je dat niet in je tuin hebt. Zelf heb ik hier 2 nestkasten staan maar dat werkt toch niet zo goed. Veel beter is het om gewoon gaatjes in boomstammetjes te boren en deze te hangen op een beschutte plaats in de zon. Aangezien het niet al te simpel is om heelder boomstammen tegen de gevel te hangen bedacht ik dit systeem;
Vorig jaar was het hier dan ook een komen en gaan van vooral kleine solitaire bijen. Ondertussen zijn er al heel wat van uitgekomen. Check de gaatjes die al terug open zijn.
Onderstaand tekstje is ook veelzeggend als je het mij vraagt. Er hangt trouwens nog een leuk verhaal aan vast. Vrouwlief werd op school in de bloemetjes gezet voor het extra werk dat ze er verrichtte. Ze mocht haar symbolisch steentje dat ze had bijgedragen dan ook vullen met een spreuk. Daarvoor moest ze grabbelen in een zak en deze spreuk kwam eruit; dat kan toch geen toeval meer zijn!
Ik vrees dat ik ondertussen nog niet aan de tien geboden zit; allé vooruit hier komen ze netjs op een rij;
Bovenal bemint de aarde;
Zweer bij planten met veel natuurwaarde,
Heilig alles wat leeft in de tuin,
Insecten, vogels, zoogdieren, ... ja neem dat maar heel erg ruim,
Dood niet, gebruik dus geen pesticiden
en doe ook niet van kunstmest of herbiciden,
Laat de rupsen ook begaan,
En hang huisjes voor vogels, bijen ja zelfs als je wil voor de sprinkhaan,
Wees steed groen in uw gemoed,
En begeert niet enkel de speciallekes want gewone plantjes zijn vaak ook heel erg goed!

Of ben ik er nog eentje vergeten?!?

Mijn klein prinsesje

Afgaande op de reacties op de give away is het zelf zaaien van zaadjes niet aan iedereen besteed. Nochtans is het geweldig en kan ik het iedereen aanraden. In de tuin is het momenteel een hele verrassing of met die zelfgezaaide plantjes het resultaat hetzelfde is dan wat ik in mijn hoofd heb. En zo ontdekte ik vorige week eindelijk de kaardebol, olé! Ook de Verbascum thapsus/koningskaars staat serieus te pronken!
Al moest ik wel even gaan zoeken hoe dat plantje nu weer juist heet. Ergens staat daar wel op een messchelp de naam bijgeschreven maar zoekt dat maar eens tussen al die planten. Gelukkig heb ik een blog zodat ik alles gemakkelijk kan terugvinden, handig toch!

Wat de give away betreft denk ik dat een onschuldige kinderhand hier nog het beste uisluitsel kan geven. En zodoende mocht dochterlief poseren bij de spiraea japonica little princess, momenteel een echte bijen- en hommellokker. Soms zitten er wel 30 te snoepen en dat is nog niet eens overdreven!


En tatatataaaaaaa wie komt daar uit de zak;
Veel plezier ermee! Jullie adresgegevens mag je doormailen naar mijn mail-adres; natuurlijk-rijk@hotmail.com

Bijna 3 € voor 125 gram!

Terwijl ik mij dus even rustig zette om hier een berichtje te typen, belt er iemand aan de voordeur om te zeggen dat één van mijn schapen op straat staat. Ik rep mij dus naar de wei met wat brood maar in mijn haast blijf ik natuurlijk met mijn t-shirt ergens achter haken, lap een gat erin. Gelukkig had ik ze snel terug binnen en na wat verstevigingswerken zit ik hier dus nu met een serieuze adrenaline-kick dit berichtje verder te typen.

Waar ik het over wilde hebben, oh ja. Vandaag moest ik voor het werk de grote inkopen gaan doen in denaldi. En wat ontdekte ik daar; een onnozel klein potje met wat frambozen in, 125 gram op de kop, ik viel haast achterover toen ik de prijs zag; net geen 3 € en dat in denaldi hé, niet in één of ander delicatessenzaakske. Man wat hebben wij het hier goed; nog steeds aardbeien, bosaardbeien en ondertussen ook rode bessen a volonté die bessen zijn overigens veel zoeter dan anders. En ook de eerste frambozen hebben we al kunnen proeven. En a volonté is echt a volonté he, niet zo'n miezerig potje van ocharmkes 125 gram. Ik kan u dus alleen maar aanraden om dat ook allemaal te zetten. U hoeft daar zelfs geen grote investeringen voor te doen. Neem nu de aardbeien; ik ben begonnen met 5 plantjes en door de uitlopers elke keer af te snijden en terug uit te planten had ik een jaar later al meer dan het dubbele. Ook voor de frambozen geld hetzelfde. Die stonden eerst op een andere plaats en zelfs nadat daar alles is omgespit komen er elk jaar nog steeds nieuwe scheuten tevoorschijn.
Het enige nadeel is wel dat het een beetje een rommeltje is met al die netten en vogelafschrik-wapperende en blinkende dingen. Afgedankte cd-tjes doen het ook altijd goed, al weet ik nog niet zo goed welk muziekgenre het meeste afschrikt. Moest je daar ervaringsgewijs meer over kunnen vertellen dan mag je dat hieronder altijd schrijven ;-) Dit jaar maakten we ook voor het eerst ons eigen vlierbloesemsap, deden we ook weer een goede zaak mee want zo'n flesje sap uit de bio-winkel kost toch al snel 5 €. En zeg nu zelf, echt moeilijk is dat niet. Wil je het nog zelf maken dan moet je je wel haasten voordat alle bloemschermen onder het stuifmeel zitten. Je steekt die bloemschermen in een pot, voegt er lauw water aan toe en een citroen (wij hadden hier nog wat limoen liggen en dat gaat ook prima). Laten staan op een warme plek voor 24 uur.
Daarna alles zeven door een doek en het vocht aan de kook brengen terwijl je geleidelijk aan suiker toevoegd. Reken op 1 kg suiker op 2 liter water. Als het kookt kan je je gestereliseerde potjes vullen, afsluiten en omgedraaid laten afkoelen en klaar is kees. Aanlengen met (bruis)water en ijsblokjes en je hebt een verfrissend drankje voor zomerse dagen.
En alsof dat nog niet genoeg is bakte zoonlief nog een stevige zandtaart!
Oh ja, mocht u nog willen meedoen met de give away, doe gerust.

Give away

Diegene die deze blog al langer volgen weten dat ik nogal zot ben van zaadjes zaaien. Of het nu gaat over groenten of vaste planten; ik vind het telkens weer geweldig om te zien hoe er uit zo'n klein zaadje een heel plantje groeit. Nu kan ik het niet laten om zo hier en daar wat zaad te verzamelen of te bestellen en zodoende heb ik hier ondertussen al mijn eigen kleine tuincentrum gecreëerd! Bij de morgenster bestelde ik naast het zaad voor de bloemenweide ook nog wilde judaspenning en echte heemst. Heemst is eigenlijk een koudekiemer wat wil zeggen dat hij een periode van koude nodig heeft vooraleer hij tot ontkieming komt. Ik heb dus wat moeten foeteren en legde het zaad enkele weken in de vriezer, waarna het nog een tijdje in de ijskast vertoefde en ondertussen staan er al sprietjes op! Bij de bolster bestelling voor de pluktuin bestelde ik nog valeriaan, damastbloem, meisjesogen en Griekse alant. Allemaal bloemen die in trek zijn bij tal van insecten.
Verder staat er nog zwarte toorts, avondkoekoeksbloem, brunel, guldenroede, scharlei, zwartblauwe rapunzel, beklierde kogeldistel, gewone agrimonie, grote centaurie, kruisbladwalstro, knopig helmkruid, kleine pimpernel,duifkruid, paarse leeuwenbek, grote kaardenbol, ... . Het enige probleem is dat dochterlief met de messchelpen, waar de namen op staan, heeft zitten spelen, heel vervelend.

Maar hoe zit dat nu met diejen give away hoor ik jullie al denken. Awel ik heb hier nog wat zaad liggen van;
-Griekse alant; hebt u soms een wildere tuin of mag deze best wat wilder dan is dit een geweldig plantje. Deze geneeskrachtige plant heeft gele bloemen en trekt veel insecten aan. Verlangt een zonnige plaats, hoogte 150 cm.
-Valeriaan; hebt u soms last van stress dan moet u dit plantje zeker zetten want de wortels bevatten zenuwkalmerende stoffen. Moest u daar nu geen last van hebben dan moet u dit plantje nog altijd zetten want deze stevige plant met lichtroze bloemschermen is een echte bijenplant. Verlangt een zonnige standplaats met eventueel lichte schaduw en wordt 100 cm hoog.
Verder kan ik het pakketje nog aanvullen met zaad dat ik nog heb liggen zoals zonnebloemen, papaver, muskuskaasjeskruid (ook een schoontje met witte bloemen die tot 70 cm hoog kunnen worden, verlangt wel wat schaduw) en lupinen. Of zaad dat ik nu al kan verzamelen zoals van het wildemanskruid (hoe hebt u dat nog niet in uwen hof, dan moet u zeker hiervoor gaan want het heeft geweldig toffe bloemen en ook de zaadpluizen zijn heel decoratief). Ook de geranium phaeum heeft al zaad gevormd evenals de tuinjudaspenning en de beemdkroon. Toch al een heel pakketje niet.

En wat moet u daarvoor doen; gewoon een reactie achterlaten alhier of op mijn facebook-pagina (de slimmeriken kunnen zo dus hun kansen verdubbelen ;-) waarin u aangeeft of u voor het volledige pakketje gaat of dat er daar toch enkele geschrapt mogen worden omdat u er zelf al genen blijf meer mee weet. En daarenboven nog een antwoord geven op de vraag welk plantje volgens u niet mag ontbreken in een natuurlijk-rijke tuin! Veel succes ermee!!!

Buiten spelen

Weeral een mooie zonnige woensdagnamiddag. Hoeveel zonnige dagen hebben we ondertussen al wel niet gehad? De maartse buien, niet gezien, aprilse grillen, niet gezien en nu weeral een super zonnige mei-maand. De laatste tijd hebben wij hier dan ook al meer buiten dan binnen gegeten en gespeeld dat de kinderen al buiten hebben gedaan! Ik ben er zeker van dat ze er veel deugd aan hebben! Voor de plantjes is het natuurlijk iets minder; de ruccola staat al in bloei voor we er één sappig blaadje van hebben kunnen eten en ook de labbonen zijn maar half zo groot als vorig jaar en het is nog maar de vraag of er nog een boon aan gaat komen! Ook de planten die ik dit jaar nog geplant heb beginnen het nu toch moeilijk te krijgen; zowel de cornus mas als de viburnum bodnantense down laten hun blaadjes serieus hangen. Maar ik ging het dus over de kids hebben.

Dochterlief was helemaal gefascineerd door het gezoem dat ze hoorde in het vingerhoedskruid. Kijk zei ze en ze kwam me dan ook halen om mee te komen kijken. Het is alleen niet zo eenvoudig om haar duidelijk te maken dat ze er wel naar mag kijken maar niet aankomen. Even later spurtte ze samen met zoonlief naar de bosaardbeien, die smaak vind ikzelf ook subliem, om vervolgens van de aardbeien te gaan smullen. En toen zoonlief dan ook nog ontdekte dat de rode bessen zo stilaan rood aan het worden zijn riep hij uit dat het echt super is dat alles klaar is om op te eten.
En hoe zeggen ze dat ook alweer; tevreden kinderen, tevreden ouders!

Even bekomen

De merels broeden hier geweldig goed dit jaar. Maar zo jongen groot brengen is niet altijd een sinecure natuurlijk. Zeker niet als ze van het avontuurlijke of onhandige type zijn en om weetikveel welke reden dan ook uit het nest vallen. Maar ze kunnen op me rekenen. Gewapend met een teiltje probeerde ik dit mereljong te vangen en terug op de daarvoor voorziene plaats te krijgen. Maar denkte da ze u daar dankbaar voor zijn, nee hoor, in plaats daarvan vliegen ze als ne vliegende zot op u af daarbij hevig fluitend en hysterisch fladderend alsof ge de ergste misdaad aan het plegen bent! En hoezeer ik ook probeerde uitleggen dat het maar was om te helpen en om goed te doen en de dringende vraag om gewoon kalm te blijven. Niks daarvan hé. Dat ze hunne plan trekken hé!
Na al dat gedoe moest ik toch even bekomen hoor. Nu zijn aardbeien helemaal top, maar aardbeien uit eigen tuin nog meer top. Maar het meest toppige zijn aardbeien uit eigen tuin met chocolade errond!

Ik kreeg deze ingeving ineens toen ik chocolade aan het smelten was voor de chocomousse. Ah wat zegt u, dat u dat ook wel lust die chocomousse. Allé dan, voor de zoetebekken onder ons, het recept;
ingrediënten; 300 gr fondant chocolde, 1liter room, 200 gr suiker en 6 eiwitten.
werkwijze; room en suiker opkloppen, chocolade smelten au bain marie, snel de chocolade onder de room spatelen (anders krijgt ge brokskes wat eigenlijk nog lekkerder is, maar minder presentabel), eiwit tot sneeuw kloppen en er zachtjes onder kloppen.
Maar komt hier dan niet klagen dat er wat gram of kilootjes bij gekomen zijn hé.

Het leven zoals het is

Gisteren was het hier weer een geweldig dagje, nadat zoonlief op school was afgezet, dochterlief bij de grootmoeder en het huis wat hersteld was van de ochtendrush kon ik er eens goed invliegen. Eerst de was nog buiten ophangen maar dat is meestal een moment om eens goed rond te kijken.
Ondertussen was mijn vader al gearriveerd want we gingen vandaag de wei in 2 delen verdelen, een taakje dat al een tijdje op mijn to do lijstje stond. Putjes boren, palen erin kloppen, greppeltje graven en de draad vast zetten. Het verliep allemaal vrij vlot en al snel hadden we er enige routine in. Enkel het graven van het greppeltje viel wat tegen, de grond was zo hard dat we echt serieus moesten schuppen.

Omdat het zonnetje aardig scheen en we toch heel de tijd in de buurt waren mochten de 16 kuikentjes voor het eerst naar buiten. Schoorvoetend kwamen ze naar buiten samen met hun 5 mama's. Met al die kauwen en eksters hier in de buurt koos ik er deze keer voor om meer kippen te laten broeden zodanig dat elk een aantal kuikens onder zijn houden kan nemen. Het is een geweldig zicht, maar wat een stress hadden die moeders wel niet. Zeker als enkele dappere kuikentjes op avonturentocht gaan en door de draad glippen waar zij niet door kunnen. Al vlug kwam de haan ook eens langs, om op drukke en eerder agressieve wijze duidelijk te maken dat hij nog altijd de baas is en zo verdween iedereen weer naar binnen. Terwijl we zo aan het werken waren vloog een merelpaartje af en aan met pieren. En ontdekte ik dat het nest van de kievit al uitgebroed (deze foto is van vorige week) en verlaten was. Nadat de kindjes thuis waren gekomen maakten we nog een toertje door de moestuin om daar nog wat radijsjes uit te doen voor het avondmaal. Ons dessertje vergaten we natuurlijk ook niet. En als klap op de vuurpijl vond zoonlief nog een meikever, maar spijtig genoeg was het wel een dood exemplaar. 's Avonds knutselde ik nog even een poortje in elkaar. Waarna ik me op een volle mand strijk stortte terwijl ik keek naar afleveringen van vroege vogels, gardeners world en groene vingers. Hebben jullie trouwens de nieuwe rubriek in vroege vogels al gezien over tuinreservaten, een aanrader en simpelweg alhier te herbekijken.
En toen vrouwlief thuiskwam zette ik nog een vers kopje pepermunt-thee om wat bij te praten.

Een boeketje

Vrouwlief kon het weer niet laten om een boeketje uit de tuin samen te stellen. Alsof die plantjes het nog niet moeilijk genoeg hebben dezer dagen. In een vaas zijn ze natuurlijk wel verzekerd van water, maar ondertussen verschijnen er hier toch ook donkere wolken, dus laat ons hopen dat we ook ons part krijgen. Het boeketje bestaat uit look zonder look/Alliaria petiolata, lupinen/Lupinus, donkere ooievaarsbek/Geranium phaeum en jacobsladder/Polemonium caeruleum. Stuk voor stuk plantjes die geweldig in trek zijn bij tal van insecten en zich bovendien rijkelijk uitzaaien.


Omdat het hier soms lijkt alsof vrouwlief alles wat in de tuin in bloei komt in huis wil zetten, hebben we daar een oplossing voor bedacht, namelijk onze pluktuin.

Dit jaar heb ik me dan ook wat meer beziggehouden met de keuze van de bloemen van de pluktuin. Aangezien wij hier het liefst van al natuurlijke boeketten zien viel mijn oog op het aanbod van de bolster. En zodoende bestelde ik zaad van korenbloem, gele ganzebloem, tuinridderspoor, cosmos gemengd, gele schijnpapaver, turkse drakekop en blauwe kantbloem. De dahliaknollen zijn natuurlijk ook nog steeds van de partij en de zinnia's behoren ook elk jaar tot de favorieten en haalde ik net zoals een duizenblad cultivar bij den aveve. En dan heb ik ook nog lathyrus old spice van de nieuwe tuin, een mengsel op geur in wit, rose, lavendel en paars gezaaid en goudsbloemen en een massa zonnebloemen.

Volgens mij gaat vrouwlief heel content zijn, en ik dus ook ;-)

Totale make over

Het begon enkele weken geleden. Met dat zonnig weertje vond ons Henriëta het hoog tijd om eens van coupe te veranderen. Ze had dat weer ergens opgevangen zeker, dat kort de nieuwe mode is en dus stond ze daar te bleiten. Ze kreeg al snel bijval van ons Holleke die hare lange coupe ook maar niks vond en schuurde nog eens stevig tegen een paaltje om duidelijk te maken dat diejen dikke frak in combinatie met zomerzon echt wel niet het van het is. Oké dat kon ik nog begrijpen, maar enkele dagen later begon ons Hanneke ook van haar oren te maken dat het zo toch niet langer kon. Ze ging in staking, euh met wat dan prevelde ik nog, geen gras meer eten, niet meer herkauwen of wat. Ja daar stond ze dan met haar mond vol tanden en dus deed ze maar gewoon verder met waar ze goed in is. Enkele dagen gingen voorbij en met af en toe een stukje brood kreeg ik de gemoederen toch weer bedaard. Maar toen kreeg ons Hartediefje het ook en nu moet ge weten dat ons Hartediefje met de papfles is grootgebracht en dus heel goed weet hoe ze ons moet bespelen. Vanaf dat ze ons dus zag begon ze te bleiten. Negeren zeiden we eerst nog tegen elkaar, maar na een week werden we dat toch zo een beetje beu.


En wat doet ne mens dan, ze hun goesting geven hé. Et voila zo geschiedde.
En 't strafste van al is, nu staan ze nog te bleiten hé van ik heb het kou en kunde ons nie in huis pakken. Vrouwen hé!

Kauwen terrorisme

Beste familie Kauw,

Sinds enige tijd merken wij dat jullie het aardig toeven vinden op ons erf. Vaak zie ik wel enkele van jullie in onze schapenwei op zoek naar een lekker hapje. Maar ook ons speeltuig valt duidelijk erg in de smaak. Nu vroeg ik me al een tijdje af wat jullie daar nu juist aan het doen zijn. Ik dacht dat jullie misschien bij ons of de buren nog een stukje brood hadden weten te bemachtigen. Maar nee, tot mijn grote verbazing moest ik vaststellen dat jullie daar helemaal niet lekker aan het smikkelen waren maar gewoon simpelweg ons klimtouw aan het ontmantelen waren om met een pluizig stukje touw jullie nestje een beetje aangenamer te maken. Nu zijn wij hier over het algemeen heel tolerant voor allerlei beestjes die het hier naar hun zin hebben; een bladluis meer of minder, een veldmuisje dat over ons terras loopt, de vogels die aan onze bessen en aardbeien zitten, nee daar liggen wij helemaal niet van wakker. Maar wat jullie daar aan het doen zijn dat gaat er echt over en ik wil jullie dan ook met aandrang vragen, ja zelfs eisen dat jullie ons klimtouw laten voor wat het is, voor er misschien ongelukken gaan gebeuren met zoonlief of een vriendje dat komt spelen. Daarom zullen jullie merken dat het geheel is versierd met allerlei wapperende zaken om jullie eraan te herinneren dat jullie daar gewoon af moeten blijven. Om toch enigszins tegemoet te komen aan jullie nestdrang heb ik het wol dat zoonlief bijeen gespaard heeft, in de wei achtergelaten in de hoop dat jullie daarmee een gezellig nestje kunnen maken.

Hopend dat jullie aan deze brief gehoor geven, groet ik jullie.

En ps willen jullie dan ook eens stoppen met het wegjagen van de kievit, dit erf is niet van jullie hoor!!!

Miserie, miserie!

We hebben ondertussen al wel een beetje water gekregen maar voor sommige plantjes kwam dat wel schromelijk te laat. Neem nu deze sla-plantjes; als er nog een derde overschiet dan zal het veel zijn.


Andere miserie speelt zich af op het spinazie-bed. Van de 3 rijen is dat alles wat is uitgekomen; slecht zaad, of zijn de vogels ermee gaan lopen. 'T zal in ieder geval maar een koffielepeltje spinazie-puree worden voor iedereen.


En doen de bloemetjes het dan beter zult u zich misschien afvragen. De meeste wel, al heeft de akelei het weer zwaar te verduren van enkel minuscule maar o zo wraatzuchtige rupsjes. Het is dan ook een waardeplant voor enkele vlinders.


Nee, misschien moet ik dit weekend (en nog heel volgende week) maar eens een goei filmpke meepikken. In de rand daarvan kan ik jullie de tentoonstelling van mijn zus van harte aanbevelen! Te bekijken in het festival-café, gaat dat zien!!!
Et voila, zo krijgt u hier nog eens een deftige foto te zien!

Oost, west, thuis, best

Vorige week zaten we in de Ardennen. Het was er zalig, het stralend zonnetje zat daar natuurlijk ook voor veel tussen. We maakten mooie wandelingen en ontdekten bossen vol bosanemonen en klaverzuring, speenkruid en slanke sleutelbloemen. Velden die wit kleurden van de pinksterbloemen, kanten vol look zonder look en heelder landschappen die geel kleurden van de paardebloemen. We ontdekten beverburchten en genoten van de rondfladderende vlinders. Bouwden dammen en luierden in het gras. Ik vind de Ardennen gewoon top en kan echt verbaasd staan kijken naar de mooiste natuurlijke landschappen vol met al die bloemenpracht.

Het thuiskomen was wel even schrikken, niet alleen zat onze veranda vol met strontvliegen en bijen, maar dat kon u al op mijn facebookpagina lezen. Maar wat was alles weer enorm gegroeid; het gras rond de heg heeft dringend een bosmaai-beurt nodig en ook heel wat bloemen staan ineens te bloeien zoals het kruipend zenegroen, het kattenkruid, de eerste dagkoekoeksbloemen, de smeerwortel, de boterbloemen, enkele geranium soorten waaronder de phaeum, ... .


En nadat we ons ommetje door de tuin hadden gemaakt en enkele uren later de eerste was stonden op te hangen, zei vrouwlief; "waarom gaan wij eigenlijk op reis, hier is het toch ook schoon", waarna ze er even later nog aan toevoegde "dat het spijtig is dat er thuis altijd werk is". Werk is er inderdaad altijd met zo'n erf, al probeer ik er toch zo veel mogelijk van te genieten en me niet druk te maken van wat onkruid hier en daar om maar iets te zeggen. En waarom we op reis gaan? om de batterijen op te laden, eens iets anders te doen en zien (klik op de foto's hieronder voor een grotere foto)(ps kent iemand de twee onderste bloemen) en om dan nog meer te kunnen genieten van ons plekje. Hierboven kreeg je trouwens een kiekje van onze wilgenhut met vergeet-me-nietjes die zich daar spontaan hebben uitgezaaid.