Neem nu dochterlief, ondertussen al meer dan 16 maanden oud en bijzonder kieskeurig op haar eten. Mama's pap gaat er altijd in maar dat kan niet gezegd worden van bijvoorbeeld de korstjes van haar boterhammen; die knabbelt ze vakkundig af. Ook durft ze haar bordje wel eens weg te zwieren als het haar niet aanstaat. En waag het niet om een banaan of kaas te eten zonder haar ook iets te geven; je zal het snel horen!
Wat de schapen betreft moet ik eerlijk toegeven dat ik niet helemaal voorbereid was op de winter. Waarmee ik helemaal niet wil zeggen dat onze schapen niet goed verzorgd werden; integendeel ze kregen extra hooi, maar op een niet efficiënte wijze, en ook schapenkorrels, wortelen en wat groenteresten. Maar om daar heel de winter mee toe te komen, nee daar was ik niet op voorzien. Maar wie sprak daar over deadlines? En dus ging ik vorige week 500 kg voederbieten halen. Ze waren met de hand uitgedaan, wat beter zou zijn voor de bewaring, ik heb het ook maar van horen zeggen. Voor 25 euro had ik een hele aanhangwagen vol.
Gelukkig kon ik voor de vorstvrije opslag bij de grootouders terecht. De aardappelenbak, waar de dahlia knollen in bewaard werden, werd leeggemaakt en zodoende kon ik al een groot deel daar bewaren. De rest ging in grote tonnen. Met wat doeken erover moeten ze er tegen kunnen.
Maar het grootste probleem was nog om de schapen de voederbieten te laten eten. Ik had als tip gekregen om ze met een spade een beetje door te steken.
De eerste dagen hebben ze er eens aan geroken. Na enkele dagen deden ze al eens een hapje maar dat was het dan ook. Vrouwlief en vooral ook mijn schoonmoeder hadden het erg moeilijk met hun smekend geblaat. Terwijl de grootvader me geruststelde dat als ze honger hadden ze wel gingen eten.
En vandaag was het dan zover; toen ik een nieuwe lading voederbieten bracht begonnen ze er bijna voor te vechten. Na een uurtje was alles al op.
En als beloning kregen ze later op de dag nog wat hooi in mijn nieuwe hooiruif (enkel nog een dakje maken). En met de opvangbak, merci Bart voor de tip, had ik amper verlies.
Wij zijn er dus helemaal klaar mee. Enkel dochterlief nog ;-)
En ps als ge het mij vraagt kijken mijn schapen toch net iets vriendelijker dan hier, heb ik gelijk of heb ik gelijk!
met plezier, die tip. Zelf verhaksel ik de bieten voor mijn schapen op hapklare brokken (twee-drie bieten in een fruitbakje, fijnkappen met de spade en alles in een oude zinken badkuip). Na drie weken is ook het houten fruitbakje verhakseld en kan dat als aanmaakhout dienen voor de houtstoof :-)
BeantwoordenVerwijderenWij deden ook de methode-bart voor het verhakselen van bieten, inclusief het verhakselde appelkratje :-) En vooral niet te veel ingaan op schapengeblaat; ze leren wonderlijk snel hoezeer ze je daarmee kunnen verleiden tot het brengen van extra eten en voor je het weet raak je niet meer buiten zonder geblaat rond je oren.
BeantwoordenVerwijderenEn euh, je moet wel eerlijk zijn dat we niet echt kunnen afgaan op hun vriendelijkheid als je ze niet en face op de foto hebt staan, langs opzij met eten zien ze er heeeeeeel vriendelijk uit :)
BeantwoordenVerwijderen@Bart; ik heb al een optie genomen op een oude voederbak die nu nog vol bevroren viooltjes staat
BeantwoordenVerwijderen@onder de appelboom; ik vrees dat je helemaal gelijk hebt wat het schapengeblaat betreft ;-(
@Eef; ik kan je verzekeren dat ze en face er even vriendelijk uitzien