Te warm om te bloggen

Zeg nu zelf, 't is toch geen weer om achter de computer te kruipen.
In de plaats daarvan genieten wij 's avonds van een lekkere Moquito met munt uit eigen kruidentuintje, mmm zalig. Ondertussen hebben we ons zelfs al een ijs-crusher aangeschaft.

















Gisteren realiseerde ik me nog maar eens wat een geluk wij eigenlijk wel niet hebben. Het neefje en nichtje uit Antwerpen waren op speelbezoek en bij het avondeten vroeg het nichtje zich af waarom we niet gewoon binnen eten.
Binnen eten!?; nee het kind was danig van haar melk en ik eigenlijk ook van haar uitspraak. Ik kan me al niet meer herinneren wanneer we nog eens binnen hebben gegeten (al kan dat ook aan mijn geheugen liggen).
Tja met een koertje van 2 op 3, omringd met hoge muren snap ik dat dat kind het niet gewoon is om buiten te eten.

Nee, wij genieten hier volop van het buitenleven en van de bloemen die er een echt feest van maken. En als ze zichzelf dan nog eens zelf uitzaaien, zoals deze zonnebloemen; dan is het helemaal feest. Het spaart mij tijd en geld en het is elk jaar weer een verrassing.

















En door al die bloemen is het ook voor de insecten een feest. Het gezoem van hommels die van bloem naar bloem vliegen, op zoek naar nectar en stuifmeel, hoort gewoonweg bij de zomer. De nectar dient als voedsel voor de volwassen hommel, terwijl het stuifmeel wordt verzameld om de jongen te voeden.

En dan zijn er natuurlijk de vlinders. De witjes vliegen duchtig rond en ook de andere zomervlinders verschijnen stilaan zoals de kleine vos en de gehakkelde aurelia. De vlinderstruik begint nu ook te bloeien dus dat wordt daar binnenkort ook weer één groot feest.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over de bloemenakker die al vol gele ganzebloemen, blauwe korenbloemen en witte kamille staat. Nog even wachten op bolderik (ja ja) en klaprozen en ik laat jullie ook meegenieten.

Nog wat frambozen, kersen en rode, zwarte en stekelbessen plukken, om straks lekker van te snoepen.

Ik wens jullie ook zo'n prachtige zomer.