zaterdag 27 november 2010

De winter ligt voor de deur

Zoonlief zijn dag kan al niet meer stuk; eerst ontdekken dat de Sint is langsgeweest om zijn tekening op te halen. En natuurlijk het nodige snoepgoed achter te laten. En dan ontdekken dat het een beetje heeft gesneeuwd. Hij was natuurlijk niet meer te houden. En ondertussen zette ik het voederhuisje en maakte een pindaketting voor de vogels.




donderdag 25 november 2010

De winter staat voor de deur

En dus heb ik hier de laatste week nog serieus de handen uit de mouwen gestoken. Niet minder dan 205 plantjes kregen een plaatsje in den hof. Allereerst heb ik hier met mijn 180 (dat telt door natuurlijk) haagplantjes een nieuwe tuinkamer gecreëerd. Hagen zorgen immers voor duidelijke lijnen en vormen, een indeling, ze brengen structuur in de tuin. Het zijn zicht- en windschermen waarmee je beschutte en warme(re) plekjes creëert voor mens en dier bijvoorbeeld vlinders. Vogels zoeken graag een haag op als nest- en schuilplaats.

Hagen zijn samen met heggen, houtkanten, knotbomen en boomgaarden allemaal natuurlijke elementen die ons landschap vorm geven. Deze resterende landschapselementen vormen belangrijke schakels in onze versnipperde natuur. Ze functioneren niet alleen als schuilplaats en voedselbron voor vele dier- en plantensoorten. De dieren en planten(zaden) verplaatsen zich ook via lineaire begroeiingen en stapstenen naar andere leefgebieden.

Ik koos hier voor een gemengde haag bestaande uit beuk, haagbeuk en meidoorn. In gemengde hagen kunnen ziekten en plagen zich moeilijker uitbreiden en men heeft een mooi blad-effect in zowel het voorjaar als het najaar. De meidoorn zorgt met zijn stekels dan weer voor veilige plekken voor vogels om hun nest te maken.
Bovendien hebben gemengde hagen een veel grotere natuurwaarde dan in vergelijking met bijvoorbeeld een monotone beukenhaag. Laat staan in vergelijking met een coniferenhaag en daar reken ik zeker ook de taxus onder die ook tot de familie van de coniferen hoort. Vandaar dat ik hier al eens eerder schreef dat ik die taxushaag die nog aan één kant van het huis er op termijn absoluut uit wil.

En ik zie nu al dat het de juiste beslissing is geweest. Ook al zal het me binnen enkele jaren toch jaarlijks een snoeibeurt kosten.
Misschien valt het je ook op dat er voor de haag nog een stuk omgefreesd is. Awel omdat ik zo jaloers ben op Bart zijn eigenwijze bloemenweide wil ik hier volgend jaar ook wat bloemen inzaaien zoals de wilde peen, boerenwormkruid, margrieten, klaver, knoopkruid, bevernel, ... .

En dat was nog niet alles. Achteraan op onze wei kan het zeker in de winter nogal nat zijn. Daarom gingen een stuk of 20 poten van wilg hier de grond in. Deze afgezaagde wilgentakken steek je gewoon in de grond en met een beetje geluk slaagt hij aan en vormt zo een kloon van de moederplant. En 't is gelukkig eens een tuin aanplanting die geen geld kost; dat compenseert het voorgaande zullen we maar denken.

De knotwilg is in ieder geval een meer dan boeiende boom die het gevolg is van menselijke activiteit doordat hij op geregelde tijden tot een knotboom wordt gesnoeid. Ze herbergen heel wat dierlijk en plantaardig leven; op de schors vind je (korst)mossen en honderden insecten komen af op het stuifmeel dat al erg vroeg op het jaar verschijnt. In februari/maart zie je dan ook de eerste hommelkoninginnen en bijen op de wilgenkatjes. Maar daar is het nog wel enkele jaren op wachten
Zeker met de kleine stammetjes die ik heb uitgekozen. Op zich maakt dat allemaal niet zo veel uit; het is alleen een kwestie van meer geduld hebben.

En de aandachtige lezers zullen al uitgeteld hebben dat ik nog niet aan mijn 205 plantjes zit. Inderdaad kweepeer, hop, bruidssluier en een boerenjasmijn werden aangekocht en uitgeplant. Terwijl de dagkoekoeksbloem van eigen kweek is.

Nu nog even de waterkraan aflaten en de regenton leeg laten lopen en we zijn klaar voor de winter.

Bij deze wil ik nog even ps-en dat in de laatste 2 afleveringen van tuindromen met Mark er veel aandacht was voor ecologische tuinen. Met onder andere een bezoek aan de prettige wildernis, de aanleg van een bloesem- en besrijke heg, nestgelegenheid voor solitaire bijen en de ecologische stadstuin die beschreven staat in het boek stappen naar een ecologische siertuin van velt, een geweldig boek trouwens. Misschien eens een briefje sturen naar de Sint of alhier te bestellen.

woensdag 17 november 2010

En bloeit er nog wat

Mijn creatieve madam tovert hier de mooiste bloemen tevoorschijn;






















Maar ook in de tuin bloeien er nog wel enkele dappere bloemetjes. Stel je hierbij zeker geen overdadige bloei voor; van sommigen zijn het zelfs maar enkele kleine innie pinnie bloemetjes die zich dapper proberen staande te houden. Zeker na al die regen is dat een hele prestatie. En omdat het nu met die koude nachten wel eens heel snel gedaan kan zijn is hier mijn lijstje;

gewone ossetong,
paarse dovenetel,
moederkruid,
duizendblad,
enkele geranium bloemetjes,
kattekruid,
lavendel,
lupinen,
duizendblad,
beemdkroon,
cosmos,
oranje havikskruid,
viooltjes,
enkele kleine zonnebloemen,
gele ganzebloem
en zelfs nog één oost indische kers.
Een goeie maand geleden begon er zelfs ineens een tuinjudaspenning te bloeien. Daar staan nu zelfs nog 2 bloemetjes aan staan.
Dat zijn er toch al 17; ik verschiet er zelf van.

Misschien moet ik maar eens werk maken van echte winterbloeiers zoals de hamamelis en de viburnum bodnantense down.

En staat er bij jullie nog iets in bloei?

vrijdag 12 november 2010

Verzopen kieken

Zo voelde ik me gisteren. Want in tegenstelling tot eigenwijze Bart en onder de appelboom trotseerde ik wel de regen, wind en koude.
Het zag er nochtans goed uit; in het begin van de week voorspelde de weerman nog dat het donderdag nog best mee ging vallen. Aangezien ik hier nog wat tuinklussen te doen heb regelde ik dat zoonlief mocht gaan spelen en vrouwlief met de dochter en een vriendin ging winkelen bij onze noorderburen. Maar naarmate donderdag naderde voelde ik de bui al aankomen.

Gisteren in de namiddag had ik dus het huis voor mij alleen en nadat mijn huishoudelijke taken waren volbracht hees ik mij in mijn regenjas om aan de tuinklussen te beginnen. Wat regen daar kunnen we wel tegen maar na een half uur ging ik mijn gsm toch maar onder het afdak leggen. Nog een half uur later was mijn broek al door en door nat en nog een half uur later was ik dus nat tot op mijn onderbroek.
Maar het belangrijkste van al is wel dat ik mijn putjes heb gegraven waar volgende week de nieuwe haag moet komen staan. 3 planten de meter en dit 60 meter lang; een eenvoudig rekensommetje dus om uit te tellen hoeveel werk ik heb verzet.

Het voorbereidende werk had ik gelukkig enkele weken geleden al gedaan; een grote frees gehuurd en daarmee de grond al aardig bewerkt. Wat een geluk anders was ik nu nog bezig denk ik. En met mijn mijn attributen (zie foto onderaan) was het gemakkelijk om te bepalen waar ik de putjes moest zetten.

Pas nadat het werk gedaan was voelde ik eigenlijk maar hoe koud ik het had. Verkleumd genoot ik dus van een warme douche, een heerlijke ovenschotel en nadat de kindjes in bed lagen plofte ik moe maar voldaan met een warme chocomelk in de zetel om het laatste (opgenomen) deel van Millennium te zien.


woensdag 10 november 2010

Een ecotuinier maakt zijn eigen compost

















Ik beken ik was helemaal niet goed bezig wat dit punt betreft. Maar vanaf nu beloof ik plechtig op mijn communiezieltje (of wat er nog van overblijft) dat ik het composteren met wat meer aandacht ga doen.
Want wat in een klassieke tuin een kopzorg is, is in een ecologische tuin een zegen. Keuken- en plantenresten worden in de compostbak immers een excellente grondverbeteraar; een echt tovermiddel dus.

Ik had al een compostvat en bak en deed eigenlijk gewoon aan vermenigvuldigen. Al zal er op termijn waarschijnlijk nog een derde bak moeten bijkomen.
Informatie over het composteren vind je hier.
Maar ik wil hier alvast enkele afspraken maken met de rest van het gezin;
-eierschalen worden vanaf nu vermorzelt vooraleer ze op de composthoop gaan, dat bevordert het composteren,
-stickertjes moeten van de appels, peren, bananen en weet ik veel van wat nog allemaal (onze appels en peren kopen we doorgaans bij een plaatselijke fruitboer dus dat levert al geen problemen op)
-pitten van advocado's, perziken en mango's horen bij het restafval
-vrouwlief; al die ruikers bloemen die je van me krijgt mogen op de composthoop op voorwaarde dat de harde stelen fijngeknipt worden en het eventuele draadje is verwijderd
-en volgend berichtje is speciaal voor mijn schoonmoeder die af en toe zin heeft om eens goed te snoeien in de tuin; het snoeihout moet eveneens fijngeknipt worden vooraleer het op de composthoop gaat, anders hoort het op de takkenhoop!

Nog een haagje errond; ik moet die 60 meter haag toch ergens kwijt geraken ;-) en 't is helemaal klaar.
En voor wie zich afvraagt wat daar uit de compostbakken steekt; dat zijn zonnebloemen waar nog heel wat zaad in zit; ideaal voer voor de vogeltjes dus. De rest zit ondertussen fijngeknipt compost te worden.

En voor wie nog meer inspiratie wil;

vrijdag 5 november 2010

Feestje

Zonder het zelf door te hebben is deze blog jarig geweest. Inderdaad een jaar geleden startte ik hier met dit berichtje over ecologisch tuinieren. En nu 172 berichtjes later ben ik dus hier aanbeland. Ik kan alleen maar hopen dat jullie het een beetje interessant vonden wat ik hier allemaal neerschreef en hoop dan ook dat jullie nog dikwijls komen piepen.

Maar wat ik jullie eigenlijk wilde zeggen. Morgen-avond hebben we een verjaardags-feestje, en daar hoort natuurlijk een cadeautje bij. Niks leuker dan iets persoonlijks om te geven en zodoende dacht ik zo om ons laatste kamer-linde stekje van dit jaar weg te geven. Het is altijd afwachten wat de mensen er echt van vinden. Men kan wel enthousiast zijn, maar voor hetzelfde geld vinden ze het maar een goedkoop iets. Daar wil ik bij deze dan toch wel een kanttekening bij maken want elk stekje is hier met liefde maanden lang verzorgd, elke week minstens 2 keer water gegeven, ondertussen weeral verpot en nu dus klaar om weg te geven.
Een andere delicate vraag met planten is blijven ze leven. En de vraag hoe het met ons plantje gesteld is leverde toch al enkele keren schaamrode wangen op en allerlei excuses.






















Hoe ze het klaarspelen God mag het weten want met de nodige aandacht en verzorging krijg je dit resultaat.






















En dit is om alvast in de juiste stemming te komen voor de party.