Kleine ijsvogelvlinder

Een week geleden maakte ik deze foto, maar had niet de tijd om op te zoeken over welke soort het nu precies gaat. Tot ik zonet in mijn mailbox het wekelijkse natuurbericht vond van natuurbericht.nl.

"De afgelopen weken zijn tientallen kleine ijsvogelvlinders gezien in de regio ten zuidoosten van Eindhoven. De kleine ijsvogelvlinder is zeldzaam in Nederland en kwam in deze regio tot voor kort alleen voor in het natuurgebied Sang en Goorkens, bij Mierlo.
De kleine ijsvogelvlinder heeft in zijn leefgebied een combinatie nodig van vochtige bossen met kamperfoelie voor de rupsen en structuurrijke bosranden met nectarplanten voor de vlinders. In 2007 en 2008 heeft Staatsbosbeheer in samenwerking met De Vlinderstichting een groot aantal bosranden verbeterd, door pleksgewijs inhammen te kappen. Hierdoor ontstaan windluwe plaatsen waarin een ruige vegetatie met nectarplanten tot ontwikkeling komt. Langs verschillende van deze inhammen worden nu, door vrijwilligers van Staatsbosbeheer en De Vlinderstichting, kleine ijsvogelvlinders gezien.
De verbetering van bosranden zal de komende jaren worden voortgezet. Het leefgebied van de kleine ijsvogelvlinder in Sang en Goorkens wordt op die manier stapsgewijs verbonden met andere geschikte gebieden in de beekdalen van de Sterkselsche Aa, Rul en Dommel. De verwachting is dat naast de kleine ijsvogelvlinder verschillende andere kwetsbare planten en dieren van de maatregelen zullen profiteren. Staatsbosbeheer en De Vlinderstichting werken in dit vervolgproject samen met gemeente Geldrop-Mierlo, Samenwerkingsverband Regio Eindhoven (SRE), Brabants Landschap, Bosgroep Zuid-Nederland en verschillende particuliere boseigenaren."

Bij deze kan ik dus bevestigen dat ze er zitten en dat ze zelfs de grens al hebben overgestoken.











En by the way aboneer je zeker op de wekelijkse natuurberichten van natuurbericht.nl; er staan soms erg interessante nieuwtjes in.
Mocht er nog iemand een natuurbericht-tip kennen dan mag je me die altijd laten weten.

Gentse tuin-feesten

Vrijdag brachten wij een bezoek aan de Gentse feesten. Voor ons vertrek nog eens de oasegids opengeslagen. Deze gids voor natuurrijke parken en tuinen bevat uitvoerige beschrijvingen van ruim 160 openbaar toegankelijke heemtuinen, natuurtuinen, ecologische tuinen, wildeplantentuinen en andere natuurrijke tuinen en parken. Hoofdzakelijk in Nederland, maar ook enkele in Vlaanderen. Allemaal met een overwegend of gedeeltelijk inheemse beplanting of begroeiing.

















En we hadden geluk; in Gent is er namelijk ook een natuurrijke tuin; de Hortus Michel Thiery, een afdeling van de wereld van kina. Wij daar dus naartoe.
De tuin is een getrouwe reconstructie van de oudste heemtuin van België. Op een oppervlakte van 6600 m² zijn 1.500 plantensoorten samengebracht.
Miniatuur landschappen met kenmerkende flora (het bos, de duinen, ...) en kunsmatige groeperingen van planten (geneeskrachtige kruiden, snijbloemen, verfplanten, ...) vormen een harmonieus geheel.
In een deel van de serre wordt getoond hoe je planten kunt vermeerderen.
Naast de serre staat de bijenstal.




















Het toeval wil dat er in het kader van de Gentse feestelijkheden een voordracht was van Winiefred van Killegem. Mij niet echt bekend ('t zal aan mij liggen), maar vrouwlief omschreef haar als de tante Kaat van de kruiden. En inderdaad in sappig Gents kregen we daar uitleg over het gebruik van kruiden en planten; heel interessant.
Als afsluiter kregen we nog enkele wijsheden mee zoals; gebruik kruiden in alles; de thee, een voetenbad, de omelet, de patatjes, de soep, ... . En deze; een dag heeft 24 uur; 8 om te werken, 8 om te slapen en nog 4 om te genieten.

Nadien nog de sfeer opgesnoven op de Gentse feesten; wat rondgekuierd, een concertje hier, een terrasje daar, lekker gegeten en een danske geplaceerd in het Baudelopark. Da's pas genieten!

Bolderik hier, bolderik daar

Het voelt echt niet goed aan om zo planten uit te trekken in mijnen hof. Maar 't is van de moetes. Inderdaad een kruiwagen vol bolderik. Om te vermijden dat ik volgend jaar niets anders meer heb staan, heb ik me dus eens goed uitgeleefd. 'T was nu de moment want binnenkort gaan ze zaad maken en dan is het natuurlijk al te laat.

Bloemrijk gazon

Door de aanhoudende droogte is het gras gestopt met groeien en heb ik het dus niet meer moeten afrijden. En zo krijg ik een bloemrijk gazon in de plaats.

Boomblauwtje

Het boomblauwtje behoort tot de familie van de blauwtjes waaronder ook het Icarusblauwtje valt. Het grote verschil is dat het Icarusblauwtje oranje vlekjes heeft op de onderkant van de achtervleugel en meestal laag boven het gras vliegt, terwijl het boomblauwtje geen oranje vlekjes heeft en vaak langs struiken en bomen vliegt.
Hier snoept hij van de nectar van de gewone ossetong.

De rupsen zijn niet zo kieskeurig wat de waardeplanten betreft. Je vind ze dan ook terug op sporkehout, hulst, klimop, grote kattenstaart, hop, struikheide vlinderstruik, ... .

De snoepers

Volwassen vlinders hebben voor hun energiebehoefte bloemen nodig waaruit ze nectar halen. Sommige vlinders, zoals de atalanta, zijn in de nazomer ook te vinden op rottend fruit.
De rupsen daarentegen eten blad en zijn tamelijk kieskeurig in de keuze hiervan. De meesten eten het blad van slechts enkele bomen, struiken of planten. Zo'n plant wordt de waardeplant voor die betreffende rups genoemd.
Om niet alleen vlinders aan te trekken, maar ook de rupsen ontwikkelingsmogelijkheden te bieden is het belangrijk deze planten in de tuin te zetten. Dat ze aangevreten worden hoort er dan eenmaal bij, want hiervoor dienen ze uiteindelijk.

De meest bekende waardeplant is de brandnetel; hierop komen de rupsen van maar liefst 5 vlindersoorten tot ontwikkeling. Daarenboven zijn de rupsen van de verschillende vlinders nog kieskeurig naar de standplaats. Zo geeft de rups van de atalanta de voorkeur aan brandnetels op droge, stoffige plekken, terwijl de rups van het landkaartje juist brandnetels op vochtige schaduwrijke plaatsen prefereert.
In mijn tuin heb ik enkele wildere plekjes waar ik de brandnetels tolereer.

De hieronder afgebeelde en aangevreten blaadjes zijn van de (tuin)judaspenning en look zonder look.

Kleine vuurvlinder

Deze kleine zonneklopper vind je vaak nectarzuigend of zonnend op bloemen uit de Composietenfamilie zoals het madeliefje, goudsbloem en het kruiskruid. In mijn tuin gaat zijn voorkeur vooral uit naar de (wilde) marjolein/Origanum.
Echt sociaal kan je ze niet noemen; alle andere vlinders die in de buurt komen worden verjaagt door er snel en agressief omheen te vliegen.
De waardeplanten van deze vlinder zijn de schapenzuring en de veldzuring.

Feest

Afgelopen zondag vierden wij feest. Dochterlief wordt begin augustus 1 jaar maar door vakantieplannen van de andere familieleden vierden we het nu al.
We maakten er een speciale dag van om in de verf te zetten hoe blij we zijn met onze dochter.

De familieleden kwamen samen en kregen een rebus die hen naar de startplaats bracht. Daar wachtte op ons een paard met huifkar; we gingen immers op tocht als symbool voor de weg die je aflegt in je leven.
Dat onze dochter die tocht niet alleen moet maken en kan terugvallen op familie werd door de aanwezigheid van eenieder heel tastbaar.
We namen ook nog een bol mee, door vrouwlief gemaakt, die onze dochter voorstelt. In een bakje met stro hoopten we dat ze zonder al te grote kleerscheuren op onze bestemming zou aankomen.
En zo gingen we dus op stap begeleid door het hoefgetrappel van het paard, door veldweggetjes vol bloemen en vlinders.
Om uiteindelijk bij ons thuis aan te komen.

De bol werd bij de andere bollen gelegd die ons gezinnetje voorstellen.
Aan iedereen hadden we ook op voorhand gevraagd om hun wensen voor onze dochter op een tastbare manier vorm te geven; dat was leuk om te zien en horen.
Iedereen genoot nog na met een drankje en wat lekkers, terwijl de kinderen verkoeling zochten in het zwembad.




















En ziehier ons feestvarkentje. En omdat die vraag toch altijd gesteld wordt; ja, iedereen zegt dat ze hard op mij lijkt.

Gehakkelde aurelia

Mijn woorden van vorig berichtje waren nog niet koud of hier zijn ze dan.
Ik zou zelf geen toepasselijkere naam kunnen bedenken voor deze vlinder.
De waardeplanten voor de rupsen zijn; grote brandnetel, wilg, hop en iep.

Te warm om te bloggen

Zeg nu zelf, 't is toch geen weer om achter de computer te kruipen.
In de plaats daarvan genieten wij 's avonds van een lekkere Moquito met munt uit eigen kruidentuintje, mmm zalig. Ondertussen hebben we ons zelfs al een ijs-crusher aangeschaft.

















Gisteren realiseerde ik me nog maar eens wat een geluk wij eigenlijk wel niet hebben. Het neefje en nichtje uit Antwerpen waren op speelbezoek en bij het avondeten vroeg het nichtje zich af waarom we niet gewoon binnen eten.
Binnen eten!?; nee het kind was danig van haar melk en ik eigenlijk ook van haar uitspraak. Ik kan me al niet meer herinneren wanneer we nog eens binnen hebben gegeten (al kan dat ook aan mijn geheugen liggen).
Tja met een koertje van 2 op 3, omringd met hoge muren snap ik dat dat kind het niet gewoon is om buiten te eten.

Nee, wij genieten hier volop van het buitenleven en van de bloemen die er een echt feest van maken. En als ze zichzelf dan nog eens zelf uitzaaien, zoals deze zonnebloemen; dan is het helemaal feest. Het spaart mij tijd en geld en het is elk jaar weer een verrassing.

















En door al die bloemen is het ook voor de insecten een feest. Het gezoem van hommels die van bloem naar bloem vliegen, op zoek naar nectar en stuifmeel, hoort gewoonweg bij de zomer. De nectar dient als voedsel voor de volwassen hommel, terwijl het stuifmeel wordt verzameld om de jongen te voeden.

En dan zijn er natuurlijk de vlinders. De witjes vliegen duchtig rond en ook de andere zomervlinders verschijnen stilaan zoals de kleine vos en de gehakkelde aurelia. De vlinderstruik begint nu ook te bloeien dus dat wordt daar binnenkort ook weer één groot feest.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over de bloemenakker die al vol gele ganzebloemen, blauwe korenbloemen en witte kamille staat. Nog even wachten op bolderik (ja ja) en klaprozen en ik laat jullie ook meegenieten.

Nog wat frambozen, kersen en rode, zwarte en stekelbessen plukken, om straks lekker van te snoepen.

Ik wens jullie ook zo'n prachtige zomer.

Wild, wilder, ongelooflijk wild

Mijn vorig jaar aangelegde border ziet er door deze bolderik/Agrostemma githago ongelooflijk wild uit.
Nu heb ik op zich niets tegen dit akkerkruid want zelfs in een border, zo eerder achteraan, geeft het ook een mooi zicht.

Vorig jaar zaaide ik deze eenjarige plant in op enkele nog kale plekken. Het produceert rijkelijk zaad wat trouwens de aanzet gaf voor het aanleggen van een bloemenakker (later meer daarover).
Maar zoals te verwachten was zaaide het zich ook in de border duchtig uit. Ergens las ik dat de relatief grote zaden nooit ver van de moederplant tot ontkieming komen. De zaden zijn zeer giftig waardoor ze ook door vogels niet verspreid worden.
Hier geld echter de wijsheid dat je niet alles zomaar moet geloven; zelfs op 10 meter afstand vind ik nog bolderik terug. Toch geweldig hé die plantjes die zichzelf uitzaaien en je verrassen.