dinsdag 30 maart 2010

Nestkast voor solitaire bijen

Solitaire bijen zijn nuttig in de natuurlijk-rijke tuin.
Ze zorgen voor de instandhouding van veel bloeiende planten en voor de vruchtzetting op bessenstruiken en fruitbomen doordat ze driftig op zoek zijn naar nectar en zo voor bestuiving zorgen.

Solitaire bijen leven, ra ra ra, ieder voor zich. Het zijn erg schuwe en onrustige beestjes die vaak ook nog eens erg klein zijn en daardoor dus moeilijk te observeren en determineren. Toch komen er in de lage landen zo'n 300 soorten voor

Solitaire bijen steken zelden of nooit, ze hebben het ook niet echt nodig want ze moeten niet een heel volk verdedigen. Solitaire bijen zoeken de mensen ook niet op. Ze variëren in grootte van 2à3 mm tot 2 cm. Het zijn allemaal bloemenbezoekers die stuifmeel en nectar verzamelen dat ofwel aan hun achterpoot (bvb zandbijen en groefbijen) of aan hun buik ((bvb behangersbijen en metselbijen) wordt vervoerd.


De verschillen in levenswijze uiten zich vooral in de keuze van de nestgelegheid. Er zijn soorten die huizen in holle stengels van bijvoorbeeld braam of riet, gaten in hout en in onbewoonde slakkehuisjes. Anderen maken hun nestjes in de grond waarbij ze soms de wanden bekleden met stukjes blad (behangersbij) of haartjes gebruiken van bepaalde planten (wolbij).
In die nesten wordt door het vrouwelijke solitaire bijtje één eitje gelegd. dat eitje komt boven op een klompje stuifmeel te liggen dat met nectar is aangemaakt. Daarna wordt het celletje dichtgemaakt. Het komt voor dat er meerdere cellen met stuifmeelklompje en eitje achter elkaar in een gangetje worden gemaakt.
De larven worden aan hun lot overgelaten, eten het voedsel op, verpoppen en komen veelal het jaar daarop pas als volwassen dier tevoorschijn.


Dankzij Bart's handleiding, pronkt er nu ook een nestkast voor solitaire bijen in mijnen hof. Ik moet toegeven dat het even wat gesukkel is; "welke boormaat moet ik hier nu gebruiken en hoe groot moet de kop van de vijs zijn om den darm erop te laten passen", maar eens dat uitgezocht gaat het vanzelf. Het leuke daarvan is dat je kan piepen of er al iets inzit. En zoals je ziet zit er nog niets in!





































Andere goede nestgelegheid zijn holle stengels. Belangrijk is dat ze aan de achterkant dicht zijn. Bundel ze en plaats ze onder een afdakje zodat regen niet te veel kans krijgt.

Het is natuurlijk zinloos als je zo'n nestkast ophangt zonder te zorgen voor bij-vriendelijke planten. Denk hierbij aan allerlei distelsoorten, engelwortel, vingerhoedskruid, krokussen, ezelsoor, duizendblad, wilde marjolein, vlinderstruik, wilg, meidoorn, ... .

Meer info vind je hier en hier.

woensdag 24 maart 2010

Geweldig weertje

Ik wil jullie niet jaloers maken maar ik moest vandaag niet werken.


Eerste werk toen ik vanochtend thuis kwam was het bovenhalen van het tuinterras; want met zo'n zonnetje moet je toch gewoon buiten eten.


Daarna reed ik naar het huis van mijn schoonbroer en diens lief. Aangezien het huis helemaal gesloopt wordt en er van de tuin ook niet veel overblijft ging ik eens zien wat ik nog kon gebruiken. Ik kwam terug met een berg bloembollen, een rozenstruik en nog wat paarse dovenetel.


En ook niet te vergeten deze magnolia takken, want de boom moet er ook aan geloven.


Ondertussen was het tijd om het eten klaar te maken. Gelukkig was ik gisteren al zo vooruitziend geweest om de groentjes te snijden zodat ik ze vandaag enkel nog moest stoven en wat pasta koken. En zo konden we aan tafel tegen dat vrouwlief met de kids aankwam.

In de namiddag hebben we met z'n allen de handen uit de mouwen gestoken; bloembollen in de zit-speel-kippenweide uitgeplant, de bloemenakker zaaiklaar gemaakt, nog wat geschupt zodat we dit jaar toch nog een klein moestuintje hebben.
Dochterlief was vrijgesteld van werken en mocht toezien vanuit de buggy. Tegen dat ze het wel gezien had haalden we wat zaadjes boven en mochten de kippen nog wat extra komen animeren.

Ondertussen zoemden de hommels en bijtjes vrolijk rond en zag ik ook al de eerste vlinders; een citroenvlinder, dagpauwoog en iets met blauw (maar die was te snel weg).Nog een buggy-slaap wandeling anex fietstochtje voor zoonlief en dan was het tijd om te beginnen opruimen.
Na een boke en een douchke konden de kindjes gaan slapen en konden we de chaos die intussen binnen was opgetreden beginnen opruimen. Maar dat was helemaal niet erg want met zo'n weertje stel ik het binnenwerk graag uit tot 's avonds.

zaterdag 20 maart 2010

Houtlandschaapjes

Ja ja de schapenvoorbereidingen hebben bijna het eindpunt bereikt; nog 2 poortjes, een voederbak en drinkemmer. En wat de administratieve kant van de zaak betreft heb ik mijn beslagnummer al ontvangen.

Maar het belangrijkste; de schapen. Eerder konden jullie hier al lezen dat ik eraan dacht om Drentse heideschapen aan te schaffen.
Maar door de vervoersbepalingen hierrond moest ik dan al een veetransporteur inschakelen.

Zodoende ben ik terug uitgekomen bij het Houtlandschaap.
Het Houtlandschaap is een middelgroot kuddeschaap dat waarschijnlijk ontstaan is uit Ardense schapen die werden 'verbeterd' met vooral Vlaamse schapen en mogelijk ook Entre-Sambre-et-Meuse schapen.



Er wordt aangenomen dat de Houtlander afkomstig is uit Zuid-Oost-Vlaanderen en Henegouwen. Hier zou het vroeger zijn gebruikt voor de productie van paaslammeren. Dit geeft meteen aan waarom de dieren vrij vroeg - vanaf augustus - bronstig worden.

Het zijn zeer sterke dieren die het hele jaar rond buiten kunnen blijven. De huid, kop en poten bezitten een typisch ros-bruin vlekkenpatroon, de vacht is egaal romig gekleurd. Verder is de kop smal met een duidelijk gewelfde neusrug, ook bij de ooien. Houtlandschapen zijn meestal ongehoornd maar heel soms komen gehoornde exemplaren voor.



Het is een zeer vruchtbaar schaap dat veelal tweelingen en regelmatig drielingen ter wereld brengt. De ooi lammert zelfstandig af.
Het Houtlandschaap produceert vlees van goede vleeskwaliteit. Het volwassen gewicht van de ram bedraagt tussen de 80 en 95 kg en van de ooi tussen de 55 en 65 kg.
In Wallonië staat het ras bekend als de 'Ardennais tacheté', naast de niet-gevlekte Ardense voskop of 'Ardennais roux'.

En laten ze die nu net op zo'n 20 kilometer van mijn deur te koop aanbieden via de vraag en aanbod rubriek op de website van stichting levend erfgoed. We hebben 4 lammetjes uitgekozen.

Mooi meegenomen is dat door het kiezen voor dit zeldzame schapenras ik een subsidie kan krijgen van 25 euro per schaap/per jaar.

En omdat ik daarenboven ook nog in het bezit ben van Basette kippen, ook een oud, streekeigen en zeldzaam ras heb ik me maar ineens lid gemaakt van stichting levend erfgoed.

vrijdag 19 maart 2010

Omdat ik er maar geen genoeg van kan krijgen!



Wat doet dat toch deugd! Na maanden van grijzigheid, ineens zoveel kleur, zalig!

vrijdag 12 maart 2010

Lezersvraagjes

De laatste tijd kreeg ik heel wat vragen over mijn blog van vrienden, kennissen en familieleden die ik lastig viel met de vraag om toch eens naar mijn blog te gaan kijken.
Ik kreeg vragen over de planten die ik in mijn tuin heb staan en waarom ik kies voor inheemse planten.
Sommigen waren erg geïnteresseerd en vroegen zich af hoe ze hun tuin ook meer natuurlijker kunnen maken met meer gezoem van bijen, hommels, fladerende vlinders, ... . Anderen snapten dan weer niet waarom ik mijn taxus-haag heb weggedaan en vervangen heb door een haag van beuk en haagbeuk en ook de buxussen en coniferen die er nog staan wil verwijderen.
Vandaar dus een poging om het een en ander uit te leggen.

De meeste tuinen in ons land hebben weinig ecologische waarde. Met een biljartlaken groen gazon, groenblijvende buxussen en taxussen en uitheemse plantensoorten kan je dan ook weinig spannends creëren; het ziet er altijd hetzelfde uit en bovendien kan onze inheemse dier- en plantensoorten zich moeilijk handhaven in zo'n milieu.
In een natuurlijke tuin kies je voor inheemse planten, dat zijn planten die in ons eigen land in het wild groeien en zich aldaar kunnen handhaven. Hierdoor krijg je een tuin waar veel insectensoorten op afkomen, waar ongewervelde dieren zoals spinnen ook een plekje vinden, waar vogels een nest kunnen bouwen en voedsel vinden voor hun kroost.
Om veel insectensoorten aan te trekken moeten we zorgen voor veel afwisseling in de begroeiing; bloemrijke graslanden, struikgewas en bomen of als het kan een echt bos.
Er zijn maar weinig bloemen die bij alle insecten in trek zijn. Veel plantensoorten zijn min of meer gespecialiseerd op bepaalde insecten-groepen.
Zo worden lipbloemige soorten zoals kruipend zenegroen/Ajuga reptans, dovenetel/Lamium, gewone brunel/Prunella vulgaris en salie/Salvia vooral door hommels bezocht.









Vliegen bezoeken dan weer vooral schermbloemige zoals wilde peen/Daucus carota, fluitenkruid/Anthriscus sylvestrus, berenklauw/Heracleum sphondylium en zevenblad/Aegopodium podagraria.









En zo houden bijen en vlinders dan weer van andere planten.
We streven dus naar variatie in de begroeiing waardoor alle insecten aan hun trekken komen.
Eerder schreef ik ook nog een stukje over ecologisch tuinieren.
Ik kreeg ook nog de vraag welk zaad ik nu juist bij de Morgenster had besteld, awel hier is het lijstje;
gewone agrimonie






kartuizer anjer






beemdkroon






betonie
grote centaurie






wilde cichorei
duifkruid






hartgespan
grote kattenstaart
moesdistel
grootbloemige muur






wilde peen
slangekruid






gulden sleutelbloem
slanke sleutelbloem







valkruid





veldsalie

Voila, mocht je nog vragen hebben dan kan je die altijd bij de reacties achterlaten.

dinsdag 9 maart 2010

Eigenwijze nestkast


Of eigenwijze Bart nu echt een drankprobleem heeft ;-) zou ik niet kunnen zeggen.
Feit is wel dat hij erg creatief uit de hoek komt met wijnkistjes.

Eerst maakte hij al een voederhuisje en nu ook nog een geweldig eenvoudig vogelhuisje.

Simpel en geniaal meer moet dat niet zijn.
T' is te zeggen nog broedende vogeltjes voor erin; winterkoningkje, roodborstje, grauwe vliegenvanger, kwikstaart, ... weest welgekomen.

zaterdag 6 maart 2010

Wandelen in Wortel kolonie

Wandelen, het is één van onze vaste weekend-activiteiten. Zonder kids, doen we lange afstanden, maar voor zoonlief is 5-6 km toch wel meer dan genoeg.
Van kleinsaf heeft hij mee gewandeld, net zoals dochterlief nu. Eerst in de draagdoek, dan in een wandelrugzak en zo stilaan kleine stukjes zelf wandelen.

Gulzig als we zijn proberen we ook telkens nieuwe plekjes te ontdekken; enkele kaften vol hebben we met wandel-gidsen en kaarten. Die pluis ik dan uit om te zien waar we nog een leuk toertje kunnen maken.

In de krokusvakantie gingen we nog eens wandelen in Wortel kolonie. Het 400 ha grote domein van Wortel Kolonie ligt ten oosten van Wortel, een dorpje in de buurt van Hoogstraten en Merksplas, vlakbij de Nederlandse grens. Het is een groene oase met open akker- en graslanden en statige dreven die de bossen lijken te doorklieven.


Het gebied ademt een speciale sfeer uit. In de 19de eeuw richtte de overheid in dit domein een kolonie op waar landlopers en bedelaars terecht konden. In 1955 werd Wortel Kolonie een onafhankelijke instelling met eigen beheer tot in 1993 de wet op de landloperij werd afgeschaft. De gebouwen van de grote boerderij staan er nog en kregen een nieuwe bestemming. De andere gebouwen zijn nu omgevormd tot strafinrichting.

De aanwezige bossen bestaan hoofdzakelijk uit naaldhout. Deze vrij monotone begroeiing moet, door middel van kappingen, geleidelijk aan veranderen in een meer gevarieerd bos met inheemse loofbomen.

Door het kappen van bomen krijgen de oorspronkelijke heidevennen weer zonlicht. Dit komt vooral planten als zonnedauw, veenbies en dopheide ten goede. Het trekt ook heel wat insecten en waterbewoners aan waaronder verschillende soorten libellen en de zeldzame poelkikker. Jaarlijks broeden in Wortel Kolonie meer dan 75 soorten vogels, waaronder havik, buizerd, boompieper, bonte vliegenvanger, kuifmees, blauwborst, krakeend en dodaars. Wanneer deze vogels op stok gaan komen talrijke vleermuizen te voorschijn.
Met wat geluk bemerk je een hermelijn, bunzing, wezel of een schuchtere ree.


Bij het bezoekerscentrum de klapekster starten verschillende wandelingen. Na of voor de wandeling kan je van donderdag tot zondag telkens van 13u tot 17u terecht in dit gezellige bezoekerscentrum van natuurpunt voor een drankje.

vrijdag 5 maart 2010

Opruimen!?


Echt ze blijven maar vorst geven, ik wil zo stilaan toch beginnen opruimen.

dinsdag 2 maart 2010

Er is er één jarig hoera, hoera!

En wat hebben we daarvoor nodig; een kroon en een traktatie voor op school.


De gewillige knotwilg.


Achteraan op onze wei kan het zeker in de winter nogal nat zijn, getuige dit berichtje. Daarom plante ik vorig jaar een heel aantal poten die ik van deze bomen haalde. Eentje sloeg er echter niet aan zodat ik nog eens een bezoekje bracht aan deze 2 moederbomen.
En nu maar hopen dat de mijne er binnen heel veel jaren ook zo uitzien (maar dan wat beter onderhouden, zodat ze niet opensplijten).

De knotwilg is in ieder geval een meer dan boeiende boom die het gevolg is van menselijke activiteit doordat hij op geregelde tijden tot een knotboom wordt gesnoeid.
Ze herbergen heel wat dierlijk en plantaardig leven; op de schors vind je (korst)mossen en honderden insecten komen af op het stuifmeel dat al erg vroeg op het jaar verschijnt.
In februari/maart zie je dan ook de eerste hommelkoninginnen en bijen op de wilgenkatjes.